Twoje wspomnienia - czy wiesz, gdzie są przechowywane?
Ze względu na swoją złożoność i zdolności pamięć jest fascynującym zjawiskiem. Bez wątpienia zastanawiałeś się, jak to możliwe, że w dzieciństwie można zapamiętać konkretne popołudnie bawiące się w parku. Zadajesz sobie pytanie, jak to możliwe, aby zachować tak wiele informacji i gdzie te wspomnienia są przechowywane w twoim mózgu.
Dzięki pamięci możesz przeżyć swoje doświadczenia, wdrażać nowe rozwiązania i zachować swoją tożsamość. Aby to zrobić, pamięć koduje informacje, dzięki czemu mózg może je „odczytać” i odzyskać w razie potrzeby. Ale gdzie przechowujesz wspomnienia?
Hipokamp a wspomnienia
Hipokamp to prawdopodobnie najważniejsza struktura mózgu w procesie zapamiętywania. W rzeczywistości ten obszar, położony w układzie limbicznym, ma kluczowe znaczenie dla tworzenia, przechowywania i odzyskiwania wspomnień. Mówiąc dokładniej, wiąże się z różnymi aspektami pamięci i spełnia szereg funkcji, w tym:
- Kojarzenie pozytywnych lub negatywnych emocji ze wspomnieniami.
- Ułatwienie przechowywania aktualnych informacji w pamięci długotrwałej.
- Zapewnienie wspomnienia przestrzennego i czasowego kontekstu.
Za zachowywanie wspomnień odpowiada hipokamp. Innymi słowy, przechowuje wrażliwe doświadczenia, które uzyskałeś z różnych kanałów lub zmysłów. Jednak nie tylko przechowuje informacje, ale robi to w sposób zintegrowany. Jeśli przestaniesz analizować to, co robisz na co dzień, zdasz sobie sprawę, jak fascynujący jest ten proces.
Wszystkie szczegóły w twoich wspomnieniach mają fundamentalną rolę. W rzeczywistości działają jak uchwyty szuflady: możesz je przytrzymać i wyciągnąć, aby odzyskać wspomnienia. Na przykład, kiedy słuchasz konkretnej piosenki, przenosisz się do pewnego momentu w przeszłość lub kiedy wąchasz konkretne perfumy, przypominasz sobie osobę, którą znałeś, kto ją nosił.
Gdzie mózg przechowuje szczegóły wspomnień?
Jak wspomniano powyżej, rola hipokampu jest niekwestionowana. To powiedziawszy, pozostają pytania dotyczące tego, jak i gdzie przechowywane są szczegóły wspomnień. Ta część procesu jest niezbędna, ponieważ gdyby cechy lub elementy konkretnego wspomnienia nie były przechowywane niezależnie, prawdopodobnie istniałby tylko jeden bodziec, który mógłby je wywołać.
Innymi słowy, szczegółowe przechowywanie umożliwia przechowywanie wspomnień w bardziej zorganizowany lub sklasyfikowany sposób. To tak, jakbyś napisał serię hashtagów, które umożliwiają dostęp do nich w prostszy lub bardziej zróżnicowany sposób. Na przykład, aby przypomnieć sobie ten wyjątkowy piknik urodzinowy w słońcu, możesz użyć tagów #urodziny #rodzina #słońce #piknik.
Eksperci zasugerowali dwie możliwości co do sposobu i miejsca przechowywania. Jedną z opcji jest zintegrowanie przechowywania elementów z hipokampem. Oznaczałoby to, że aktywacja neuronów odpowiedzialnych za kodowanie określonych bodźców wywołałaby globalną odpowiedź pamięciową. Inną możliwością jest to, że szczegóły są przechowywane w oddzielnych obszarach, które z kolei mają dostęp do wspólnej reprezentacji hipokampu.
Nowe odkrycia
Zespół badawczy z Rockefeller University (USA) zbadał obwody hipokampa i kory mózgowej w czasie rzeczywistym podczas tworzenia, przechowywania i odzyskiwania złożonych wspomnień. Ich odkrycia, opublikowane w prestiżowym czasopiśmie Nature, są niezwykłe.
Naukowcy przeprowadzili badanie na myszach. Wykorzystali nowatorskie techniki, które umożliwiły rejestrowanie aktywności neuronalnej w wielu obszarach jednocześnie, podczas gdy zwierzęta poruszały się po niekończących się korytarzach.
W tych korytarzach myszy napotykały różne kombinacje zapachów i dźwięków, które wiązały się z satysfakcjonującymi lub negatywnymi doświadczeniami. Dzięki wykryciu specyficznego zapachu lub dźwięku myszy były w stanie zapamiętać całe doświadczenie i skutecznie rozwiązać zadanie.
Wyniki tego badania ujawniły, że hipokamp, a dokładniej szlak śródwęchowo-hipokampowy, był zaangażowany w tworzenie i przechowywanie doświadczeń. Odkryli jednak również, że poszczególne cechy sensoryczne były przetwarzane i rejestrowane przez korę przedczołową. Co więcej, wyniki pokazały, że gdy myszy napotkały określoną cechę, neurony przedczołowe komunikowały się z hipokampem, aby wywołać pamięć globalną.
Implikacje i wnioski
Odkrycia te mają implikacje teoretyczne i praktyczne. Rzeczywiście, teraz wiemy, że przechowywanie złożonych wspomnień występuje jako całość i jest klasyfikowane według części. Ta separacja zakłada, że wystawienie na indywidualny bodziec wystarczy, aby aktywować korę przedczołową i w konsekwencji wywołać wspomnienie.
Jeśli chodzi o opracowywanie metod leczenia, odkrycie może mieć znaczenie dla choroby Alzheimera, w której odzyskiwanie wspomnień jest najbardziej dotknięte. W rzeczywistości istnienie kilku tras składowania może przyczynić się do opracowania różnych strategii odzyskiwania. Dlatego zastosowanie szlaków przedczołowych u pacjentów z chorobą Alzheimera może być bardziej obiecujące terapeutycznie.
Podsumowując, wciąż musimy się wiele nauczyć o mózgu i jego funkcjonowaniu. Niemniej jednak wiemy teraz, że hipokamp nie jest jedynym miejscem, w którym przechowywane są wspomnienia. Kora przedczołowa jest również zaangażowana w przechowywanie najbardziej specyficznych aspektów doświadczeń, z którymi się spotykamy.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Justel, N., Psyrdellis, M., & Ruetti, E. (2013). Modulación de la memoria emocional: una revisión de los principales factores que afectan los recuerdos. Suma psicológica, 20(2), 163-174.
- Solís, H., & López-Hernández, E. (2009). Neuroanatomía funcional de la memoria. Archivos de neurociencias, 14(3), 176-187.
- Yadav, N., Noble, C., Niemeyer, J. E., Terceros, A., Victor, J., Liston, C., & Rajasethupathy, P. (2022). Prefrontal feature representations drive memory recall. Nature, 1-8.