Terapia opowieściami i korzyści z niej płynące

Od początku świata historie i opowieści opisują najróżniejsze aspekty ludzkiej natury. Dlatego też do dziś są tak ważne. Często są cennym narzędziem lub uzupełnieniem w terapiach zarówno dzieci, jak i dorosłych. Dzisiaj omówimy, na czym polega terapia opowieściami.

W terapii opowieściami narracje działają jako narzędzia do leczenia pewnych trudności lub zaburzeń. W przypadku dzieci jest to zabawny i dydaktyczny sposób łączenia się z ich wewnętrznym światem i elementami, które są częścią zbiorowej nieświadomości.

Terapia opowieściami: początki

Termin terapia opowieściami został ukuty około 20 lat temu przez psychologa Lorenzo Hernándeza Pallaresa. Dla niego metoda ta to sztuka uzdrawiania poprzez historie. Pallares wierzy, że symboliczna moc opowieści pomaga maluchom identyfikować elementy ich wewnętrznego świata. Ponadto pomaga im zdobyć narzędzia do radzenia sobie z wszelkiego rodzaju problemami w życiu codziennym.

„Terapia opowieściami opiera się na szeregu teorii opartych na nurtach psychologicznych” – twierdzi ten psycholog. „Opiera się również na aspektach antropologii, świecie folkloru oraz historii ludzkości i religii” – dodaje w wideo stworzonym przez Ibero-American Association of Story Therapy. Celem tej inicjatywy jest promocja historii i nauk z nich płynących, aby akredytować różnych specjalistów jako przekazicieli terapii opowieściami.

Chodzi o to, aby zidentyfikować „uzdrawiające elementy z przeszłości, które zostały przekazane w opowieściach”. Pallares mówi o uzdrawianiu, ale nie w sensie leczniczym. Odnosi się do postępu lub rozwoju. Ten urodzony w Hiszpanii psycholog twierdzi, że terapia opowieściami jest terapią wspierającą.

Terapia wspomagająca

Pallares rozwinął koncepcję terapii opowieściami, aby wypełnić pustkę pozostawioną przez inne rodzaje terapii racjonalistycznych. „To nie znaczy, że trzeba być chorym, żeby rozpocząć tę terapię, ale że historie otwierają ścieżki świadomości” – mówi. „Te ścieżki świadomości są pobierane z innego miejsca niż w przypadku innych terapii, które zwykle są bardzo werbalne”.

„Pracujemy z symbolami. Symbole odnoszą się bezpośrednio do istoty człowieka” — wyjaśnia Pallares. Według założyciela Ibero-American Association of Story Therapy: „Te elementy przeplatają się w opowieści i sprawiają, że osoba, która słucha ich na poziomie emocjonalnym, identyfikuje mapę świadomości”. Polega to na dostarczaniu narzędzi do stawiania czoła codziennym wyzwaniom, ponieważ opowiadane historie oferują wyjście z niezliczonych problemów.

Terapia opowieściami jest nie tylko środkiem terapeutycznym, ponieważ ma również działanie zapobiegawcze. W końcu sprzyja wewnętrznemu rozwojowi każdego z nas. Jej głównym celem jest ćwiczenie inteligencji emocjonalnej zarówno dzieci, jak i dorosłych.

W przypadku dzieci terapia historiami ma na celu pomóc im w rozwiązaniu problemów, takich jak autyzm, dysleksja i ADHD. Dla Pallaresa historie funkcjonują jako mapy psychologiczne i świadomościowe, za pomocą których dziecko internalizuje niezwykle głębokie symboliczne aspekty nieświadomości zbiorowej. Identyfikacja tych elementów może być naprawdę przydatna w leczeniu różnych zaburzeń.

Korzyści z terapii opowieściami

Wśród korzyści płynących z terapii opowieściami wyróżnia się promowanie dojrzałości emocjonalnej, dobrych wartości i zapobieganie niektórym zaburzeniom. Oto kilka innych:

• Dostarcza narzędzi do rozwiązywania problemów życia codziennego.
• Pobudza wyobraźnię i kreatywność.
• Zapobiega wielu zaburzeniom.
• Pozwala dorosłym na utrzymanie zdrowej relacji z wewnętrznym dzieckiem.
• Promuje dobre relacje w rodzinie.
• Wprowadza dzieci w świat literatury.

Różne rodzaje opowieści

Mówiąc o terapii opowieściami, warto rozróżnić różne rodzaje stosowanych historii:

• Monosemiczne. Są to historie dla dzieci, które skupiają się na pojedynczych naukach. Na przykład bajki lub przypowieści chrześcijańskie.
• Polisemiczne. Są to rodzaje fantastycznych opowieści, które oferują różne odczyty z większej różnorodności sytuacji, postaci i konfliktów. Fantastyczne opowieści, które zaadaptował Disney, są doskonałymi przykładami opowieści polisemicznych.
• Emosemiczne. Historie, które przekazują i wytwarzają emocje. Na przykład współczesne opowiadanie. Są to rodzaje książek, które drukuje obecnie większość wydawców. Można je zobaczyć w każdej księgarni, należycie zilustrowane dla dzieci.

Podobnie jak wiele terapii psychologicznych, opowiadanie historii nie wymaga, aby dziecko lub dorosły doświadczał jakichkolwiek problemów. Jednak zalety tej metody pokazują, że jest to zalecana terapia wspomagająca. Ponadto jest to sposób na promowanie rozwoju naszego świata wewnętrznego i inteligencji emocjonalnej.

W końcu opowieści i historie są prawdopodobnie elementami, które najlepiej definiują nas jako ludzi. Oferują głębokie symboliczne odczytanie naszej zbiorowej nieświadomości.