Ted Bundy, psychopata absolutny

Ted Bundy, samozwańczy sprawca morderstw ponad 30 kobiet (całkowita liczba ofiar nigdy nie została ustalona), był znany ze swojego sadyzmu, okrucieństwa i brutalności.

Jednym ze sposobów, w jaki operował Ted Bundy, było proszenie kobiety, aby pomogła mu załadować jakiś przedmiot do samochodu, podczas gdy on trzymał rękę na temblaku. Oczywiście ofiara nie zastanawiała się nad pomocą, ponieważ wydawał się bezbronny. I nie tylko – był uroczy i miły.

Dlaczego miałaby nie ufać takiemu mężczyźnie, prawda? Niestety kobiety, które wpadały w jego pułapkę i uprzejmie zgodziły się mu pomóc, znikały. Mordował je.

Ted Bundy był wilkiem w owczej skórze i nikt go tak naprawdę nie podejrzewał. Zniknięcia wciąż trwały, w krótkim czasie było ich naprawdę dużo. Liczba była tak wysoka, że Ted Bundy jest znany jako jeden z najbardziej aktywnych seryjnych morderców w Stanach Zjednoczonych.

Dzieciństwo Teda Bundy’ego

Theodore Robert Cowell urodził się w Burlington, amerykańskim mieście położonym w Vermont, 24 listopada 1946 roku. Ted był synem nastoletniej matki Eleanor Cowell i nieznanego ojca. Życie Teda było ciężkie od samego początku. Było tak, ponieważ ciąża jego matki przyniosła „hańbę” jej rodzinie.

Wychowali go dziadkowie, którzy wmówili mu, że jego matka jest w rzeczywistości jego siostrą. Nigdy nie przezwyciężył tego odrzucenia. Według Teda dorastał on w brutalnym środowisku, w którym jego dziadek znęcał się nad babcią.

W 1950 roku przeniósł się z matką do Waszyngtonu, a rok później kobieta wyszła za mąż za Johna Bundy’ego. Mężczyzna adoptował małego Teda i nadał mu nazwisko, które później stało się niesławne na całym świecie. Ted wyznał, że pomimo prób nigdy nie zbudował emocjonalnej więzi ze swoim przybranym ojcem.

Oprócz skomplikowanego dzieciństwa, naznaczonego ciągłym odrzuceniem oraz brutalnym i niestabilnym kontekstem, Ted Bundy był wycofany i nietowarzyski. Ponadto wykazywał już cechy tego, co dziś w psychologii nazywamy zaburzeniami zachowania (DSM-V).

To zaburzenie dyssocjalne i jest w wielu przypadkach wskaźnikiem przyszłego antyspołecznego zaburzenia osobowości. Ludzie znają je potocznie jako psychopatię, zwykle diagnozowaną u dorosłych.

Dorosłe życie Teda

Bundy zaczął studiować psychologię na Uniwersytecie Puget Sound około 1967 roku. Umawiał się z koleżanka z klasy, Stephanie Brooks, która zakończyła ten związek dwa lata później. Jako główne przyczyny wymieniła niedojrzałość Teda i brak jasnych życiowych celów. Ted miał obsesję na jej punkcie i wysłał jej wiele listów, próbując ją odzyskać.

Wtedy zdecydował się rzucić college i zaczął pracować, ale nie wytrzymywał długo na różnych stanowiskach, które podejmował. W 1969 roku poznał Elizabeth Kloepfer, z którą był w pięcioletnim związku, a także wznowił studia, które ukończył nieco później.

Następnie zapisał się na Uniwersytet Waszyngtoński, gdzie w 1973 roku rozpoczął studia prawnicze. Określany jako genialny student, w tym samym okresie zaczął także aktywnie uczestniczyć w polityce i działał na rzecz społeczności. Był wolontariuszem na gorącej linii dla kobiet, które padły ofiarą napaści na tle seksualnym.

Ted Bundy, seryjny morderca na wolności

Nie ma potwierdzających dowodów, ale niektórzy uważają, że Ted Bundy rozpoczął swój szał zabijania na długo przed rokiem 1974. Było to mniej więcej w tym czasie, kiedy zachowywał się jak wzorcowy obywatel i ludzie uważali go za osobę o udanym życiu. Pierwsze potwierdzone zbrodnie i morderstwa miały miejsce w 1974 roku.

Pobił i dokonał napaści seksualnej na Joni Lenz. Była to jego pierwsza ofiara, która przeżyła z trwałym uszkodzeniem mózgu.

Niedługo potem zrobił to samo z Lyndą Ann Healy, która nie przeżyła ataku i stała się pierwszą znaną ofiarą Teda Bundy’ego. Po zniknięciu wielu młodych kobiet sprawy eskalowały do dobrze zdefiniowanego profilu ofiary.

Ted Bundy zmodyfikował swój modus operandi. Początkowo poruszał się w nocy, ale wkrótce przekonał się, że kobiety mu ufają. W ten sposób zaczął je mordować o każdej porze dnia. Zdał sobie sprawę, że swoją charyzmą i atrakcyjnością z łatwością może manipulować ludźmi. Takie cechy ułatwiały mu znajdowanie ofiar.

Samochód policyjny zatrzymał Teda Bundy’ego w 1975 i znaleziono w nim podejrzane elementy, takie jak dźwignie, kajdanki i taśmę, której używał do unieruchomienia swoich ofiar. W ten sposób został aresztowany i zidentyfikowany jako sprawca nieudanego porwania Carol DaRonch.

Procesy i ucieczki

Proces przeciwko Tedowi Bundy’emu rozpoczął się w 1976 roku, a ława przysięgłych skazała go na 15 lat więzienia. Nie był to jednak jedyny proces, w którym musiał uczestniczyć, ponieważ biegli znaleźli w jego samochodzie szczątki innych zamordowanych kobiet.

Podczas drugiego procesu Ted pominął zatrudnienie adwokata i reprezentował sam siebie. Pozwoliło mu to odwiedzić bibliotekę w celu przygotowania linii obrony. Skorzystał z tej okazji, aby uciec. Policja złapała go jednak 6 dni później.

Rok później uciekł ponownie. Tym razem zaatakował cztery kobiety, ocalała tylko jedna z nich.

Następnie porwał i zamordował 12-letnią dziewczynkę, Kimberly Leach. Była jego ostatnią ofiarą. Policja w końcu aresztowała go w hotelu na Florydzie, po sprawdzeniu tablicy rejestracyjnej jego samochodu.

24 lipca 1979 roku, po sześciu i pół godzinach obrad, ława przysięgłych uznała go za winnego, a sędzia skazał na śmierć na krześle elektrycznym za zabójstwo dwóch studentek. Kolejny wyrok śmierci był za zabójstwo małej Kimberly Leach.

Koniec Teda Bundy

Morderca ponad 30 kobiet w latach 1974-1978 walczył o życie do ostatniego dnia. Próbował opóźnić egzekucję tak bardzo, jak to możliwe, przyznając się do morderstw, oferując wskazówki, współpracując w śledztwach itp.

Otrzymał liczne listy od fanek, które twierdziły, że go kochają. Z jedną z nich nawet się ożenił. Carole Ann Boone wierzyła w niego, nawet urodziła mu córkę. Ted Bundy zginął na krześle elektrycznym na Florydzie 24 stycznia 1989 roku.

„Chcemy wierzyć, że możemy zidentyfikować niebezpiecznych ludzi, ale przerażające jest to, że nie potrafimy tego robić. Ludzie nie zdają sobie sprawy, że żyją z potencjalnymi mordercami.” – powiedział Ted Bundy.

Możesz obejrzeć film dokumentalny na Netflixie zatytułowany Rozmowy z zabójcami: taśmy Teda Bundy’ego, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej historii. Zawiera nagrania zaczerpnięte z ponad 100 godzin wywiadów przeprowadzonych z nim w celi śmierci.