Tachykardia zatokowa, czyli przyspieszające serce

Tachykardia zatokowa serca, uczucie duszności, poczucie, że serce bije bez powodu… Wiele osób w pewnym momencie doświadcza tej przypadłości. To udręka, w której możesz nawet pomyśleć, że masz atak serca.

Tachykardia zatokowa często jest obserwowana w szpitalnych izbach przyjęć. W rzeczywistości lęk może przedstawiać pewne objawy kliniczne, które są zarówno złożone, jak i różnorodne. Istnieją również badania opisujące związek między lękiem a stanem aktywacji, który występuje przy częstości akcji serca przekraczającej 100 uderzeń na minutę.

Mimo to częstoskurcz zatokowy nie jest poważny. Zwykle wiąże się to z około dziesięcioma minutami dyskomfortu i uczuciem niepokoju, które rzadko idzie dalej. Z drugiej strony są dwa aspekty, które zawsze należy brać pod uwagę.

Pierwszym z nich jest wykluczenie wszelkich innych podstawowych schorzeń lub chorób. Drugim jest nauczenie się radzenia sobie ze stresującymi chwilami i problemami, tak aby nie prowadziły do chronicznych stanów lękowych, które na dłuższą metę mogą odbić się na zdrowiu.

Tachykardia zatokowa: przyczyny, cechy i strategie

Przyczyną tachykardii zatokowej jest zamęt emocjonalny. Co więcej, nigdy nie ma tylko jednego powodu orkiestracji jakiegokolwiek zaburzenia lękowego. Czasami przeplata się cały kalejdoskop przyczyn. Na przykład czynniki genetyczne, sposób filtrowania i przetwarzania rzeczywistości z okresu dojrzewania, samozapotrzebowanie, styl życia itp.

W związku z tym istnieje wiele wyzwalaczy i nieskończonych sposobów, w jakie możesz odczuwać niepokój. Na przykład występuje lęk adaptacyjny i nieprzystosowawczy, lęk spowodowany określonymi wydarzeniami, takimi jak wystąpienia publiczne, oraz lęk przewlekły. Ten rodzaj integruje się z uogólnionym zaburzeniem lękowym. Niestety nie leczy się go szczególnie skutecznie.

Na przykład, jeśli cierpisz na to zaburzenie, często możesz uciekać się do tradycyjnie przepisywanych benzodiazepin. Jednak tylko maskują one objawy i nie rozwiązują pierwotnego problemu ani nie zapewniają umiejętności radzenia sobie z codziennym życiem. Dlatego czujesz się uwięziony przez swoje objawy. Tak jest w przypadku częstoskurczu zatokowego. Dowiedzmy się nieco więcej.

Co się dzieje i dlaczego?

W przypadku tachykardii zatokowej tętno przekracza 100 uderzeń na minutę (zdrowe bicie serca wynosi od 60 do 100). Ponadto doświadczasz innych objawów organicznych, takich jak:

• Czujesz się tak, jakbyś miał szew w klatce piersiowej.
• Silne i nieregularne bicie serca.
• Czujesz się, jakbyś się dusił.
• Zawroty głowy lub oszołomienie.
• Suchość w ustach.

Tachykardia zatokowa występuje w wyniku nadmiaru adrenaliny. Zwykle dochodzisz do stanu, w którym następuje nadmierna akumulacja emocji. Generują one adrenalinę i inne hormony, które w danym momencie reagują. Reagują również w odpowiedzi na aktywację, która powoduje Twój niepokój. Ma to na celu pomóc Ci zareagować na ryzyko lub zagrożenie (które w wielu przypadkach nawet nie istnieją).

Twój krwioobieg jest zalany adrenaliną, a serce bije szybciej. Czasami nawet hiperwentylujesz się. Dzieje się tak, gdy wydalasz za dużo dwutlenku węgla i pobierasz za dużo tlenu.

Czy tachykardia zatokowa jest poważna?

Jak wspomnieliśmy wcześniej, częstoskurcz zatokowy nie jest poważny. W rzeczywistości, coś więcej niż problem sam w sobie, powinno być postrzegane jako symptom, że istnieje ukryty problem, coś, co wymaga uwagi. Dr Christopher Celano i jego koledzy przeprowadzili badania, które wykazały ważne odkrycie w tym zakresie.

Odkryli, że na ogół najpoważniejsze przypadki tego zaburzenia występują u osób, które już wcześniej miały problemy z sercem. W rzeczywistości około 11% osób z chorobami układu krążenia rozwija uogólnione zaburzenie lękowe. Pacjenci, którzy przeszli zawał serca lub cierpią na chorobę serca, również cierpią z powodu niepokoju związanego z samą chorobą.

Jednak nie ma dowodów na to, że zdrowi ludzie, którzy cierpią z powodu lęku, cierpią na poważne zaburzenia sercowo-naczyniowe. Tachykardia zatokowa również nie prowadzi do czegoś poważniejszego.

Z drugiej strony należy wziąć pod uwagę jeden fakt. To jest fakt, że chroniczny lęk, który utrzymuje się przez ponad pięć lat, może nadmiernie obciążać serce. Może to powodować nadciśnienie lub zwężenie naczyń.

Unikanie częstoskurczu zatokowego

Kołatanie serca, bezsenność, problemy żołądkowo-jelitowe, bóle mięśni, zmęczenie… Lęk to zły partner życiowy. Czasami, nawet gdy czujesz, że wszystko jest pod kontrolą i jesteś w zrelaksowanej sytuacji, takiej jak oglądanie telewizji, może nagle pojawić się tachykardia lub, co częściej, atak lękowy.

Nie powinieneś pozwolić, aby ten stan stał się chroniczny. Ważne jest, aby udać się do lekarza, aby wykluczyć jakąkolwiek chorobę organiczną lub problem z sercem. Później możesz iść do psychologa. Terapia poznawczo-behawioralna jest najskuteczniejsza w leczeniu tego zaburzenia.

Dzięki tego rodzaju terapii przejmujesz większą kontrolę nad swoimi myślami i emocjami. W konsekwencji możesz zmienić swoje nawyki, zarówno mentalne, jak i behawioralne. Z drugiej strony należy również wziąć pod uwagę współwystępowanie. Dzieje się tak, ponieważ często wraz z lękiem pojawia się również depresja.

We wszystkich tych przypadkach dostępna jest pomoc wyspecjalizowanego specjalisty. Dzięki dobrej terapii i zmianom w nawykach radzenia sobie będziesz mógł żyć lepiej.