Steven Pinker: ojciec psychologii ewolucyjnej

Steven Pinker jest naukowcem o wielu obliczach. Jego prace wniosły ogromny, trudny do przecenienia wkład w psychologię i językoznawstwo. Te osiągnięcia właśnie zapewniły mu nieformalny tytuł „ojca psychologii ewolucyjnej”.
Steven Pinker: ojciec psychologii ewolucyjnej
Gema Sánchez Cuevas

Przejrzane i zatwierdzone przez: psycholog Gema Sánchez Cuevas.

Ostatnia aktualizacja: 14 września, 2023

Steven Pinker, urodzony w 1954 roku w Montrealu naukowiec, jest powszechnie uważany za ojca psychologii ewolucyjnej. Jest on także uznanym w świecie psychologii autorytetem, a także językoznawcą i pisarzem.

Steven Pinker wniósł ogromny wkład w percepcję i rozwój języka u dzieci. Z tych wszystkich powodów chcemy powiedzieć nieco więcej o jego życiu i niektórych jego najciekawszych książek.

A wszystko dlatego, że Steven Pinker jest naukowcem o wielu obliczach. Jego prace wniosły ogromny, trudny do przecenienia wkład w psychologię i językoznawstwo. Te osiągnięcia właśnie zapewniły mu nieformalny tytuł „ojca psychologii ewolucyjnej”.

Jeśli chciałbyś dowiedzieć się czegoś więcej na temat tej ciekawej postaci, zapraszamy do poświęcenia kilku minut na lekturę naszego dzisiejszego artykułu.

Steven Pinker, jego życie i praca

Steven Pinker urodził się w rodzinie o żydowskich korzeniach. Jego ojciec był prawnikiem, a matka doradcą i wiceprezesem szkoły średniej. Siostra Stevena jest psychologiem dziecięcym i dziennikarzem, a jego brat pracuje jako analityk polityczny.

W 1979 roku Steven Pinker uzyskał tytuł doktora w dziedzinie eksperymentalnej psychologii na uniwersytecie Harvarda (oryg. Harvard University). Niedługo później udało mu się znaleźć pracę w roli badacza i profesora na uniwersytecie Stanforda (oryg. https://pl.wikipedia.org/wiki/Uniwersytet_Stanforda) i Massachusetts Institute of Technology.

Chmura na dłoni

Jeśli chodzi natomiast o jego życie prywatne, to Steven Pinker trzy razy stawał na ślubnym kobiercu. Za pierwszym razem ożenił się z psychologiem klinicznym Nancy Etcoff. Jego kolejną wybranką była psycholog kognitywna Illavenin Subbiah. Obecnie jest żonaty z profesor filozofii Rebeccą Goldstein.

W latach 1994–1999 Steven Pinker pracował jako dyrektor Centrum neurologii kognitywnej (oryg. Center for Cognitive Neuroscience). Obecnie pracuje jako profesor na uniwersytecie Harvarda i kontynuuje swoje badania oraz twórczość literacką. Bierze również udział w wielu debatach i konferencjach dotyczących nauki i ludzkości.

„Nic nie nadaje życiu większego znaczenia niż uświadomienie sobie, że każda chwila wrażliwości jest cennym darem natury”.
-Steven Pinker-

Wkład w światową naukę i publikacje

Na początku swojej kariery zawodowej Steven Pinker koncentrował się na badaniu i rozwoju języka u swojego syna. Chciał wesprzeć w ten sposób teorię Noama Chomsky’ego, który twierdził, że język jest formalnym, uniwersalnym i wrodzonym mechanizmem, całkowicie niepragmatycznym ani też semantycznym.

I chociaż zgodził się z Chomskym, że język jest cechą wrodzoną, to jednak Steven Pinker uznał, że opiera się on przede wszystkim się na procesach poznawczych, takich jak zapamiętywanie słów i uczenie się teog, jak używać ich na podstawie przyswojonych sobie wcześniej reguł gramatycznych.

Jedną z jego najlepszych książek poświęconych temu zagadnieniu jest „Instynkt językowy: jak umysł tworzy język” (oryg. The Language Instinct: How the Mind Creates Language). Warto jednak wspomnieć o innej książce jego autorstwa zatytułowanej „Słowa i reguły: składniki języka” (oryg. Words and Rules: The Ingredients of Language).

Oprócz zainteresowania językoznawstwem Steven Pinker bada także ludzkie zachowanie. W rzeczywistości jedna z jego najsłynniejszych książek nosi tytuł „Zmierzch przemocy. Lepsza strona naszej natury” (oryg. The Better Angels of Our Nature: Why Violence Has Declined ).

Sporo koncentrował się także na teoriach dotyczących ludzkiego umysłu. Jego główne książki poświęcone tym zagadnieniom to „Jak działa umysł” (oryg. How the Mind Works) i „Tabula rasa. Spory o naturę ludzką” (oryg. The Blank Slate: The Modern Denial of Human Nature).

To jednak nie wszystko. Steven Pinker napisał także wiele esejów na temat języka i umysłu. Niektóre z nich to między innymi „Reguły języka” (oryg. The Rules of Language), „Język jako adaptacja do niszy poznawczej” (oryg. Language as an Adaptation to the Cognitive Nich) i „Jak zatem działa umysł?” (oryg. So How Does the Mind Work).

Każdy z nich to fascynujący i ważny artykuł, który z pewnością warto przeczytać.

Steven Pinker: niezwykle wpływowa osoba w świecie nauki

Wszystko, czego dokonał ten naukowiec, nie pozostało niezauważone. W 2004 roku słynny magazyn Time uznał go jednym ze 100 najbardziej wpływowych ludzi na świecie. Czasopismo Prospect and Foreign Policy wymieniło go również na liście obejmującej 100 najważniejszych intelektualistów na świecie w 2005 roku.

Nie możemy tutaj także pominąć faktu, że Steven Pinker otrzymał też dziewięć doktoratów honoris causa nadanych mu przez różne uczelnie wyższe. Jest również obecnym przewodniczącym Usage Panel w American Heritage Dictionary. Ponadto pisze artykuły dla renomowanych czasopism i serwisów internetowych, takich jak The New York Times, Time i The Atlantic.

„Oczywiście żaden język nie jest wrodzony. Weź dowolne dziecko z dowolnej rasy, wychowuj je w dowolnej kulturze, a równie szybko nauczy się ono języka. A to oznacza, że żaden konkretny język nie jest zakodowany w naszych genach. Ale w genach może znajdować się umiejętność przyswajania języka. ”
-Steven Pinker-

Podsumowując, Steven Pinker bada ludzki umysł, język i zachowanie. Artykuły, które pisze są fascynujące i bardzo aktualne. Jeśli postać tego naukowca wydaje Ci się interesująca, zachęcamy do poznania niektórych z jego prac. Z pewnością tego nie pożałujesz!


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Díaz Gómez, José Luis. (2015). La naturaleza de la lengua. Salud mental38(1), 5-14. Recuperado en 29 de julio de 2019, de http://www.scielo.org.mx/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0185-33252015000100002&lng=es&tlng=es.
  • EGUREN, LUIS. (2014). LA GRAMÁTICA UNIVERSAL EN EL PROGRAMA MINIMISTA. RLA. Revista de lingüística teórica y aplicada52(1), 35-58. https://dx.doi.org/10.4067/S0718-48832014000100003
  • Pardo, H. G. (2004). Reseña de” La tabla rasa: la negación moderna de la naturaleza humana” de Steven Pinker. Psicothema16(3), 526-528.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.