Seksomnia: śpisz i odbywasz stosunek seksualny

Seksomnia jest również znana jako zespół Morfeusza. Jest to zaburzenie snu polegające na nieświadomym wykonywaniu czynności seksualnych podczas snu. Seksomnia jest powiązana z NREM. Dziwne jest to, że osoba z tym zaburzeniem zwykle nie pamięta o niczym następnego ranka. Dane wskazują, że problem ten dotyczy bardziej mężczyzn niż kobiet.

Seksomnia lub seks podczas snu

Seksomnia jest rzadkim zaburzeniem. Wiele osób nie szuka specjalistycznej pomocy u lekarza czy psychologa ze względu na obawy przed byciem osądzanym lub ze względu na wstyd. Badania dowodzą, że 10% dorosłych z parasomnią posiada ten odrębny wariant sennowłóctwa. Literatura dotycząca tego zagadnienia jest bardzo ograniczona, a badania rozpoczęły się dopiero w 1996 r. Pierwsze opisane przypadki pochodzą z 2000 r., a termin “seksomnia” wszedł w życie w 2003 r.

Seksomnia występuje głównie w fazie snu NREM podobnie jak lunatyzm. Z tego powodu seksomnia jest również określana jako lunatyzm seksualny. Podczas fazy NREM ludzie nie śnią.

Innym interesującym faktem jest to, że seksomnia może występować w tym samym czasie co inne parasomnie, takie jak lunatykowanie czy syndrom niespokojnych nóg. To drugie jest zaburzeniem neurologicznym charakteryzującym się nieprzyjemnym wrażeniem mrowienia w nogach i niekontrolowaną chęcią poruszania się i chodzenia podczas snu.

Co przeżywa osoba z seksomnią?

Osoba z seksomnią wykonuje nieświadome czynności seksualne podczas snu. Te zachowania obejmują głaskanie, tarcie, jęki, masturbację i pełne współżycie seksualne. Ponadto dana osoba po przebudzeniu często nie pamięta, że ​​wykonywała czynności seksualne.

Istnieją udokumentowane przypadki seksomnii u ludzi odbywających stosunek seksualny z innymi osobami podczas lunatykowania. Inne przypadki dotyczą napaści seksualnych lub gwałtów. Jak się przekonamy, konsekwencje seksomnii mogą być bardzo nieprzyjemne, nie tylko dla tych, którzy na nią cierpią, ale także dla tych, którzy śpią z nimi.

Czynniki, które mogą powodować seksomnię

Istnieje kilka czynników, które mogą przyspieszyć to zaburzenie. Głównymi przyczynami seksomnii są:

• Stres.
• Bezsenność.
• Bezdech senny.
• Używanie narkotyków.
• Alkoholizm.
• Niektóre leki (neuroleptyki lub tabletki nasenne).
• Nadmierne zmęczenie.
• Migreny.
• Padaczka.

Seksomnię zwykle wywołuje coś, co powoduje, że osoba budzi się ze snu i wykonuje zachowania seksualne. Tym czynnikiem może być hałas, dotyk osoby śpiącej obok, bezdech senny lub nawet padaczka związana ze snem.

Konsekwencje seksomnii

Osoba cierpiąca na seksomnię cierpi podobnie jak ci, którzy dzielą z nią łóżko i osoby, które podlegają zachowaniom seksualnym. Oprócz tego w związkach i u osób z problemami osobistymi może to mieć również reperkusje prawne.

Prawne reperkusje zwykle dotyczą nieletnich. Te ostatnie są często błędnie oceniane jako gwałt. Niektóre przypadki wykorzystywania seksualnego przeważają na korzyść agresorów, ponieważ powołują się, że mają seksomnię. Inne przypadki wręcz przeciwnie. Nadal istnieje luka prawna dotycząca tej kwestii.

Seksomnii towarzyszy zamieszanie, zaprzeczenie, poczucie winy i wstyd. Może również pojawić się gniew, strach i frustracja. Często powoduje problemy w związkach.

Jednak długoterminowe konsekwencje nadal nie są jasne. Zaburzenie to zwykle nie trwa tak długo jak inne parasomnie. Jest to przecież bardzo nowa dziedzina nauki, w której wciąż jest więcej pytań niż odpowiedzi.

Seksomnia – leczenie

Nie ma konkretnego sposobu leczenia. W świecie medycznym niektórzy lekarze próbowali przepisywać leki uspokajające i przeciwdepresyjne, ale żaden z nich nie przyniósł skutecznych rezultatów. Najlepsze leczenie obejmuje ukierunkowanie na czynniki ryzyka. Może to obejmować unikanie alkoholu i narkotyków, tworzenie idealnego środowiska snu i sprawdzanie bezdechu sennego. Należy również unikać stresorów.

Jak widać seksomnia jest poważnym zaburzeniem, które może mieć reperkusje prawne i naprawdę skomplikować relacje interpersonalne. Ciągle jeszcze istnieje wiele tajemnic do odkrycia.