Schizofrenia to zaburzenie, które rzadko ukazuje się już w dzieciństwie. Lecz niestety, takie przypadki również się zdarzają.
Dziecięca schizofrenia istnieje i – tak samo jak w przypadku dorosłych – dzieci doświadczają halucynacji i różnego rodzaju złudzeń, które można pomylić z zabawą lub wymyślonymi przyjaciółmi.
Tak samo jak z dorosłymi, wczesna interwencja znacząco poprawia prognozę zaburzenia. Dobrze jest również znać cechy dziecięcej schizofrenii.
Szybka diagnoza, zawsze wydawana przez specjalistę, może w dużym stopniu zredukować wpływ tej choroby na życie dziecka. Ale żeby udało się to osiągnąć, należy naprawdę ścigać się z czasem.
Dziecięca schizofrenia nie jest popularnym zaburzeniem, przez co wiedza o tej chorobie jest ograniczona.
Czym jest spowodowana dziecięca schizofrenia?
Tak jak wiele innych zaburzeń, dziecięca schizofrenia ma wiele wspólnego z aspektami genetycznymi. Innymi słowy, jeżeli u kogoś z rodziny występuje ta choroba, szansa na jej pojawienie się u dzieci rośnie.
Niektóre badania powiązały dziecięcą schizofrenię z zaburzeniami lękowymi występującymi w rodzinie, lub ADHD.
Tak czy inaczej, są też inne okoliczności, które mogą być powiązane z tym zaburzeniem. Przykładem mogą być komplikacje podczas porodu.
Również, w momencie kiedy dopływ tlenu do mózgu dziecka został bardzo mocno ograniczony lub całkowicie zatrzymany ryzyko wystąpienia choroby rośnie. To odkrycie rzuciło światło na rozwój choroby.
Podczas dzieciństwa, schizofrenia staje się chorobą na całe życie, to oznacza, że jakiekolwiek leczenie zostanie zastosowane, będzie ono trwało do końca życia.
Skąd możemy wiedzieć czy dziecko ma to zaburzenie? Aby je zdiagnozować, należy obserwować czy dzieci słyszą głosy, które zwykle są bardzo negatywne lub nieprzyjemne. Również widzenie ludzi, kolorów i obiektów których nie ma.
To bardzo ważne, aby zwracać uwagę na te szczegóły. Rodzice mogą bowiem mylnie interpretować potencjalne symptomy jako “zmyślonych przyjaciół”. Lecz w każdym wypadku, ostatnie słowo na temat diagnozy należeć musi do specjalisty.
Ewolucja i prognozy na poprawę stanu zdrowia u chorego na dziecięcą schizofrenię
Tak jak wspominaliśmy wyżej, dziecięca schizofrenia nie prognozuje w dobry sposób. A dzieje się tak dlatego, że im wcześniej to zaburzenie się pojawi, tym większy wpływ będzie miało na życie pacjenta. Tym mocniej uwarunkuje jego styl życia.
Dodatkowo, to we wczesnym dzieciństwie dzieci uczą się chodzić, mówić oraz rozwijają swoje funkcje motoryczne. W takim wypadku dziecięca schizofrenia wpłynie na wszystkie elementy rozwoju.
Te dzieci będą miały dziwną mimikę, oraz postawę ciała. Może być im ciężko budować relacje z rówieśnikami oraz wyrażać siebie.
To również dlatego to zaburzenie może mieć negatywny wpływ na rozwój umiejętności językowych czy motorycznych.
Treść rozmów dzieci wpływa niepokojąco na innych najmłodszych.
Leczenie schizofrenii u najmłodszych
Jak psychologia może poradzić sobie z takim problemem? Najpierw, nastąpią próby spowolnienia zaburzenia poprzez podawanie odpowiednich leków. Należy zbadać wszystkie symptomy oraz “zrównoważyć” dziecko.
Również, leczenie farmakologiczne pozwoli psychoterapeucie na pracę z dzieckiem w najlepszych możliwych warunkach. Dziecko wyniesie dużo więcej z tak przeprowadzanych sesji.
W momencie, kiedy leki zostaną odpowiednio dobrane, najważniejszym jest, aby nauczyć dziecko odróżniać halucynacje od rzeczywistości.
Musi ono również pracować nad umiejętnościami motorycznymi i językowymi. Tym sposobem zminimalizujesz opóźnienie w rozwoju, o ile jakiekolwiek wystąpi.
Nie powinno się zaburzać interakcji z dziećmi. Dzieci cierpiące na schizofrenię dziecięcą muszą posiąść niezbędne narzędzia, dzięki którym będą potrafiły odnaleźć się wśród rówieśników.
Psychologowie pracują też z rodzicami, ucząc ich dobrych reakcji na sytuacje, które mogą się przydarzyć. Warto wspierać świadomość w otoczeniu dziecka.
Dziecięca schizofrenia jest możliwa do zdiagnozowania już u rocznych dzieci.
Wczesna diagnoza jest niesamowicie ważna, zwłaszcza dla najmłodszych. Nie pozwól, aby symptomy stawały się coraz gorsze, zanim zobaczysz się ze specjalistą i dowiesz się co się dzieje.
Jeżeli uda się wykryć to zaburzenie odpowiednio wcześnie, ograniczysz jego negatywny wpływ na życie dziecka.