Samotność matki: jak sobie z nią radzić?

Wiele kobiet doświadcza samotności w macierzyństwie i czuje się winna i zagubiona po urodzeniu dziecka. Chociaż wiele osób nie zdaje sobie z tego sprawy, samotność matki jest bardzo powszechnym uczuciem.

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Elena Sanz.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Możesz się zastanawiać, co mamy na myśli poprzez samotność matki. Ogólnie społeczeństwo ma dość romantyczny pogląd na temat tego, o co chodzi w macierzyństwie.

Wiele osób błędnie uważa, że ​​pojawienie się dziecka jest dla kobiety etapem największego spełnienia. To ma być czas radości i spełnienia, a sama obecność dziecka powinna automatycznie nadawać sens życiu kobiety.

Nic dziwnego, że samotność matki, szczególnie w przypadku kobiety, która została matką po raz pierwszy, jest tematem nieznanym, lecz tak prawdziwym. Tymczasem niejedna matka czuje się zdezorientowana i winna, gdy za nadmiarem emocji nie widać rzekomego spełnienia.

Chociaż macierzyństwo jest niewątpliwie pięknym i satysfakcjonującym doświadczeniem, nie wszystko jest tak idylliczne. Dlatego mniej przyjazna strona bycia matką powinna być bardziej widoczna.

W szczególności związane z tym wyzwania i trudności – głównie uczucie samotności, którego kobieta może doświadczyć we wczesnym dzieciństwie swojego potomstwa.

Zmiany w samotności

Życie kobiety czy mężczyzny zmienia się radykalnie, gdy w życiu tej osoby pojawia się dziecko. Wiemy, że w ciało kobiety zmienia się w trakcie ciąży i po porodzie – ale to nie jedyne zmiany, jakich doświadcza kobieta.

Emocje świeżo upieczonej mamy się nasilają. Ponadto często staje się ona niestabilna z powodu nowego przepływu hormonalnego. Co więcej, należy do tego dodać stres psychologiczny, który może pojawiać się w wyniku przyjęcia na siebie tej nowej roli.

Jest to rola, która przy wielu okazjach, prawie eliminuje pozostałe role, które składają się na tożsamość osoby.

Nagle wydaje się, że kobieta nie jest już żoną, córką, przyjaciółką i profesjonalistką. Jest teraz pełnoetatową matką i pozostaje z tym praktycznie sama. Jej noworodek potrzebuje jej przez cały czas i jest całkowicie zależny od niej, aby mógł zachować integralność fizyczną i emocjonalną.

Pomimo faktu, że matka może mieć pomoc swojego partnera i wsparcie krewnych, w końcu to ona musi spędzać 24 godziny na dobę ze swoim dzieckiem w domu.

Samotność matki, brak snu i izolacja

Brak snu, wyczerpanie fizyczne i emocjonalne oraz brak towarzystwa dorosłych mogą sprawiać, że macierzyństwo wydaje się przerażające. Nagle bycie mamą, z pięknego obrazka staje się ciężarem, o którym nikt wcześniej nie powiedział. Staje się czymś, za co kobieta może czuć się ogromnie winna i czymś, przez co nie czuje się dobrą matką.

Jak to możliwe, że kobieta może czuć się tak smutna, apatyczna i przytłoczona? Czy nie powinna być euforyczna? Dlaczego nie czuje się spełniona dzięki pojawieniu się dziecka?

Samotność matki jest niezwykle powszechne, szczególnie w pierwszych latach życia dziecka. Ale branie na swoje barki większości odpowiedzialności za rodzicielstwo i robienie tego w izolacji może siać spustoszenie w zdrowiu psychicznym matki. Dlatego należy zacząć głośno mówić o istnieniu tego problemu i zapewnić kobietom zasoby potrzebne do jego złagodzenia.

Jak złagodzić samotność matki?

Przede wszystkim zapomnij o koncepcji, że jesteś winna. Nie musisz przez cały czas czuć się szczęśliwa i spełniona po urodzeniu dziecka. Wszystkie Twoje emocje są ważne, masz prawo je odczuwać i wyrażać. Spróbuj jednak zrozumieć, skąd pochodzą. To bardzo ważne, ponieważ będzie to sposób na radzenie sobie z nimi.

To, że jesteś wyczerpana lub samotna, nie oznacza, że ​​nie kochasz swojego dziecka. Nie znaczy to, że jesteś złą matką. To tylko ostrzeżenie, że być może potrzebujesz przerwy, aby odzyskać część swojej tożsamości.

Pamiętaj, że jesteś istotą ludzką o dużej wartości, o wielu oczywistych i przyjemnych aspektach – Twoje życie to coś więcej niż tylko rola matki.

Dlatego nie bój się prosić o pomoc, delegować zadania i zwracać się do swoich bliskich, aby częściowo zmniejszyć obciążenie. Pozwól innym zająć się obowiązkami domowymi lub pomóc w opiece nad dzieckiem. W tym czasie możesz wziąć kąpiel, pójść na spacer lub porozmawiać z przyjaciółmi.

Opieka nad niemowlęciem może pochłonąć czas matki, a w efekcie może ona zarzucić opiekę nad sobą i odłożyć swoje szczęście na później.

Uwagi końcowe

Pamiętaj jednak, że nie możesz zajmować się dzieckiem, jeśli nie czujesz się dobrze. Twoje dziecko potrzebuje szczęśliwej, spokojnej i zadowolonej matki. Będziesz w lepszej kondycji pozwalającej zaopiekować się dzieckiem, jeśli poświęcisz trochę czasu swojemu zdrowiu fizycznemu i psychicznemu.

Samotność matki jest dość powszechna, ale nie do pokonania. Staraj się utrzymywać kontakt z innymi dorosłymi i czasami ustalaj priorytety. Uczucie bycia w pułapce powinno być ostatnią rzeczą związaną z byciem matką.