Rodzice uzależnieni od telefonów komórkowych i ich dzieci

„Tato, spójrz co narysowałem”, „Mamo, dlaczego chmury zmieniają kolor po południu?”. Dzieci domagają się Twojej uwagi 24/7. Niewiele zjawisk jest bardziej naturalnych niż dziecko czekające na uwagę ze strony swoich rodziców. Jednak coraz częstszym problemem są rodzice uzależnieni od telefonów komórkowych, którzy, prawie nie zdając sobie z tego sprawy, zaniedbują potrzeby swoich dzieci.

Relacja rodzic-dziecko odżywia tak samo jak jedzenie. Pielęgnuje również uczucia i zapewnia bezpieczeństwo niezbędne dla rozwoju dzieci. Umiejętność bycia obecnym wymaga wiedzy, kiedy odłączyć się od technologii, aby połączyć się z naszymi dziećmi. Niestety faktem jest, że coraz bardziej to zaniedbujemy i doświadczamy poważnych konsekwencji, które z tego wynikają.

Znormalizowaliśmy korzystanie z naszych urządzeń w taki sposób, że nie jesteśmy świadomi, w jakim stopniu wpływają one na jakość naszego życia. Posiadanie jednego lub dziesięciu telefonów komórkowych nie stanowi problemu. Nie chodzi też o komputery czy fakt pracy zdalnej. Konflikt polega na tym, że nie wiadomo, kiedy odwrócić wzrok od ekranu i wrócić do tego, co najważniejsze: bycia tu i teraz z najbliższymi.

Dzieci nas naśladują. Jeśli nie będziemy zwracać na nich uwagi, jeśli będą nas widywać o każdej porze dnia na naszych telefonach komórkowych i komputerach, jutro będą również przedkładać technologię nad relację z nami.

Zaniedbane emocjonalnie dzieci i phubbing rodziców

Rodzicielski phubbing definiuje zachowanie, w którym rodzice ignorują swoje dzieci podczas korzystania z telefonów komórkowych. Prawdopodobnie wszyscy jesteśmy przyzwyczajeni do tego rodzaju zachowań z naszymi przyjaciółmi, ale kiedy zdarza się to w rodzinie, staje się to dość poważnym problemem.

Drexel University (USA) przeprowadził badania, z których wynika, że prawie 70 procent rodziców przyznaje, że rozprasza ich telefon komórkowy, gdy są z dziećmi. Co więcej, podkreślają, że ciężko im odłożyć urządzenie lub nie patrzeć na ekran, gdy otrzymują powiadomienie.

Można powiedzieć, że urządzenia elektroniczne to porywacze uwagi, które trudno nam kontrolować. Jednak ile uwagi nam kradną? Dużo, trochę, może za dużo? Jeśli naprawdę chcemy wiedzieć, powinniśmy zapytać osoby z naszego otoczenia, a zwłaszcza nasze dzieci. To one są prawdziwymi ofiarami tej rzeczywistości, która szybko wymyka się spod kontroli.

Dzieci, które nie otrzymują uwagi, rozwijają poczucie bezwartościowości. Nie czują się wartościowe ani ważne, co naraża ich na zaburzenia nastroju.

Dzieci zaniedbane emocjonalnie

Zastanówmy się przez chwilę, jak to jest być ignorowanym przez kogoś, kogo kochamy. Postawmy się teraz w sytuacji czteroletniego dziecka, które czuje się ignorowane przez rodziców. Jedną z konsekwencji uzależnionych od telefonów komórkowych rodziców jest to, że nie są świadomi „bólu”, który powodują u swoich dzieci.

Poczucie bycia ignorowanym jest przetwarzane przez mózg w taki sam sposób, jak cierpienie fizyczne. Do tego musimy dodać, jak umysł dziecka przetwarza i interpretuje sytuację. Dzieci zakładają, że ojciec lub matka ich nie kocha i że wszystko, co robią lub mówią, jest nieodpowiednie lub nie ma dla nich wartości.

Maluch, który czuje się opuszczony emocjonalnie, rozwija poczucie bezwartościowości. Nie uważa się za kogoś ważnego, ponieważ jego rodzice nie słuchają jego słów, pytań i nie doceniają czynów. Co więcej, dzieci mogą wykazywać destrukcyjne lub negatywne zachowania tylko po to, by desperacko próbować przyciągnąć uwagę rodziców.

Kiedy dziecko nie otrzymuje potrzebnej uwagi rodziców, przejawia coraz bardziej niespokojne zachowania. Zachowania te mogą się również przenieść do szkoły, gdzie dzieci stają się coraz bardziej wycofane lub wręcz przeciwnie, agresywne i niegrzeczne.

Rodzice uzależnieni od telefonów komórkowych i dzieci z depresją

Northeast Normal University (Chiny) przeprowadził badania, które wykazały, że phubbing rodziców wiąże się ze zwiększonym ryzykiem depresji u dzieci i młodzieży. To poczucie emocjonalnego porzucenia prowadzi do tego, że najmłodsi czują się bezwartościowi i negatywnie postrzegają siebie.

Po osiągnięciu wieku dojrzewania mogą wykazywać lęk prowadzący do zachowań samobójczych. Ponadto istnieje możliwość większej tendencji do zachowań ryzykownych, takich jak używanie narkotyków.

Kolejnym ważnym aspektem jest to, że dziecko, które dorasta z rodzicami uzależnionymi od telefonów komórkowych, również uzależnia się od technologii. Nie wspominając o słabej więzi, jaką tworzy z rodzicami.

Co mogą zrobić rodzice uzależnieni od telefonów komórkowych?

Coś, czego rodzice uzależnieni od telefonów komórkowych powinni być świadomi, to ich własne zachowanie. Uzależniony nie zawsze przyznaje się do uzależnienia od substancji i w tym przypadku dzieje się praktycznie to samo. Jest tak, ponieważ znormalizowaliśmy korzystanie z naszych urządzeń do tego stopnia, że nie wiemy już, jak ustalać limity.

Wiemy, że telefony i komputery są cennymi narzędziami pracy i komunikacji. Czasami jednak zwracamy się do nich, aby rozładować stres, a nawet uciec od rzeczywistości. Jesteśmy więźniami naszych powiadomień, niewolnikami niekończącego się scrollowania i strachu, że coś przeoczymy. To, czego tak naprawdę nam brakuje, to wychowywanie naszych dzieci.

Dlatego odłóż telefon komórkowy, gdy jesteś z dziećmi. Zainstaluj aplikację, która informuje, ile czasu spędzasz przed ekranem. To sprawi, że zdasz sobie sprawę, ile tracisz na tym swojego życia. Jeśli czujesz, że potrzebujesz pomocy, zapytaj profesjonalistę, ale nigdy nie przestawaj odpowiadać na pytania swoich dzieci, patrząc na nie, kiedy do Ciebie mówią, i mów, jak bardzo je kochasz i jak są cenne.