Rodzic, który psychicznie znęca się nad dorosłymi dziećmi

Wielu rodziców psychicznie znęca się nad dorosłymi dziećmi za pomocą manipulacji, szantażu, krzywdzących słów i komentarzy, które podsycają niepewność z czasów dzieciństwa. Upływ czasu nie gwarantuje, że szkodliwe więzi z lat młodości zostaną zerwane lub naprawione.

Czasami problemy tego typu trwają aż do dorosłości, negatywnie wpływając na poczucie własnej wartości i dobre samopoczucie.

Przemoc psychiczna ma wiele form i może dotknąć każdego. Niektóre dzieci znęcają się nad swoimi starszymi rodzicami, niektórzy rodzice wykorzystują swoje małe dzieci. A nawet niektórzy z pozoru niezależni już mężczyźni lub kobiety są nadal wykorzystywani przez swoich rodziców, matkę lub oboje rodziców.

Co można zrobić w takich przypadkach? Kontaktowanie się z opieką społeczną lub innymi organizacjami zajmującymi się tego typu sprawami często wydaje się bezcelowe dla dorosłych będących celem wykorzystywania.

Po co próbować naprawić coś, z czym masz do czynienia od dziecka? Wiele ofiar przemocy psychicznej nie wierzy, że zmiana ich sytuacji jest możliwa. Pogodziły się one ze swoją sytuacją i nadal pozostają w kontakcie z agresywnym rodzicem.

Jedno jest pewne: agresywny rodzic i jego dziecko zawsze mają więź, więź, która karmi zależność, strach, a nawet miłość. To szkodliwy rodzaj miłości, oczywiście zatruty przez znęcanie się. Niestety, takie sytuacje są częste i łatwo mogą stać się chroniczne.

Wielu rodziców psychicznie znęca się nad dorosłymi dziećmi poprzez emocjonalną manipulację, krytykę i porównania. Ta niewidzialna dynamika może niszczyć dobre samopoczucie mężczyzn i kobiet, którzy nadal polegają na swoich rodzicach.

Rodzic, który psychicznie znęca się nad dorosłymi dziećmi

Przemoc psychiczna to każde zachowanie, które ma na celu kontrolowanie lub podporządkowanie innej osoby poprzez strach, manipulację, upokorzenie, zastraszanie, projekcję poczucia winy, przymus i ciągłą dezaprobatę.

Chociaż tego typu agresje i psychiczne znęcanie się mogą nie pozostawiać fizycznych śladów, wpływają jednak na integralność psychiczną. Na przykład ich wpływ na umysł dziecka może być druzgocący. Kiedy tego rodzaju nadużycia trwają przez dziesięciolecia, możesz sobie wyobrazić konsekwencje.

Ma to ogromny wpływ na podstawowe aspekty, takie jak między innymi poczucie własnej wartości, tożsamość i bezpieczeństwo osobiste.

Ten rodzaj znęcania się nie zaczyna się, gdy ofiara jest dorosła. Jest zawsze zakorzenione w zachowaniach, które zaczęły się w dzieciństwie. To wyjaśnia, dlaczego wiele osób osiąga dorosłość z dużym bagażem emocjonalnym. W rzeczywistości, całe życie psychicznego znęcania się może prowadzić do rozwoju zespołu stresu pourazowego.

Jednym z zauważalnych aspektów tego rodzaju nadużyć są niezwykłe wysiłki, jakie ludzie podejmują, aby udawać, że wszystko wokół nich jest w pełni normalne. Bardzo rzadko krewni i przyjaciele, nawet bliscy, wiedzą cokolwiek o wykorzystywaniu. Wszelkie okoliczności pozostają zawsze ukryte i pilnie strzeżone.

Kiedy Twoi rodzice są potworami: normalizacja przemocy psychicznej

Jak wspomnieliśmy powyżej, wielu rodziców psychicznie znęca się nad dorosłymi dziećmi. Pierwsze pytanie, które może Ci zatem przyjść do głowy, brzmi: dlaczego tak się dzieje. Jak ludzie mogą znosić te okropne okoliczności? Czy nie byłoby lepiej, gdyby takie osoby zerwały wszelkie więzi z tymi agresywnymi rodzicami?

Ale to nigdy nie jest takie proste. Związek między ofiarą a sprawcą jest niezwykle złożony. Czasami, pomimo okropnych okoliczności naznaczonych niepokojem, strachem, upokorzeniem i pogardą, nadal możesz kochać osobę, która Cię rani.

Ostatecznie to przecież Twój rodzic. Jeśli nigdy nie znałeś innego rodzaju relacji rodzic-dziecko, to zachowanie może wydawać Ci się zupełnie „normalne”.

W konsekwencji dorosłe dzieci nadal znoszą liczne nadużycia i wahają się między miłością, strachem, uczuciem i nienawiścią. Ich agresywni rodzice nie zmieniają swojego zachowania tylko dlatego, że ich dziecko jest dorosłe. Pogarda, krytyka, upokorzenie i manipulacja emocjonalna nadal są przydatne do kontrolowania i sprawowania nad nimi władzy.

Upływ czasu nie zmienia potworów w anioły. Nadal czerpią one siłę z władzy i kontroli nad dziećmi, ponieważ jest to część ich osobowości.

Jaki jest skutek tego psychologicznego znęcania się?

Jedną z konsekwencji przemocy emocjonalnej i psychicznej, która zaczyna się w dzieciństwie, jest zespół stresu pourazowego. Badania przeprowadzone wśród społeczności na uniwersytecie w Utrechcie i uniwersytecie w Coimbrze w Portugalii wykazały istotne znaczenie tego związku.

Tak więc przemoc psychiczna, która trwa do dorosłości, ma zwykle następujące konsekwencje:

• Problematyczne i niezadowalające relacje emocjonalne.
• Niskie poczucie własnej wartości, poczucie bezużyteczności, zniszczona duma, poczucie zagrożenia i brak motywacji itp.
• Tłumienie emocji i skłonność do ukrywania uczuć.
• Lęk, stres, zaburzenia snu itp.

Gdy rodzic psychicznie znęca się nad dorosłymi dziećmi: czy jest jakieś wyjście z sytuacji?

Chociaż tego rodzaju sytuacje często wydają się beznadziejne, istnieją sposoby na wyjście z tak szkodliwego związku. Po pierwsze, osoba dorosła musi być w pełni świadoma nadużycia w swoim życiu i mieć motywację do rozwiązania problemu.

Oczywiście łatwiej to powiedzieć niż zrobić, ponieważ taka zależność jest powszechna w związkach opartych na przemocy psychicznej. Zależność nie tylko emocjonalna, ale także finansowa. Wielu dorosłych w takiej sytuacji nie może jest w stanie opuścić domu rodzinnego, ponieważ nie są oni niezależni finansowo.

Jednak stabilność finansowa też nie oznacza, że łatwo jest zerwać z tymi nadużyciami. Bardzo trudno je złamać ze względu na ciągłą manipulację i krytykę ze strony sprawcy. Ofiara musi mocno wierzyć, że jej sytuacja jest nie do wytrzymania i musi się zmienić.

W konsekwencji są tylko dwie możliwości. Spotkaj się z agresywnymi rodzicami i całkowicie zerwij z nimi więzi lub znacznie ogranicz komunikację.

Ponadto dorosłe dzieci agresywnych rodziców potrzebują pomocy psychologicznej. Dziesięciolecia upokorzenia i cierpienia pozostawiają bardzo głęboką ranę, która musi się zagoić. Celem tego procesu jest odzyskanie poczucia własnej wartości, bezpieczeństwa osobistego i odbudowanie swojego życia. Chodzi po prostu o to, aby takie osoby mogły być niezależne i szczęśliwe.