Mówią, że “nie możesz zakochać się w ciągu jednego dnia, lub zapomnieć o kimś w dwa dni”. Ale natychmiast zapomniałam o tym powiedzeniu, kiedy zobaczyłam cię po raz pierwszy. Kiedy nasze oczy się spotkały i spostrzegłam twój pierwszy uśmiech. Kiedy moje serce zaczęło bić coraz szybciej z każdym twoim krokiem w moim kierunku. Wtedy, zaledwie kilka minut po naszym spotkaniu, zakochałam się w tobie.
Zakochałam się w każdym szczególe twojej skóry, twoim zapachu i w tym, co sobie wyobrażałam. Wyobraziłam sobie ciebie, nawet cię nie znając, a w mojej wyobraźni byłeś doskonały. Niestety ta doskonałość była tylko w moim umyśle. Rzeczywistość jest tak samo okrutna, jak mądra i nauczyła o mnie, że nie wszystko, co sobie wyobrażamy lub o czym marzymy może się spełnić. Nie możesz zakochać się w jednej chwili.
Teraz wiem, że tylko ci, którzy naprawdę się znają, mogą się nawzajem pokochać. Wszystko inne to tylko bajka. To tylko oczekiwania do których spełnienia przecież nie można nikogo zobowiązać. Dlatego kochanie oznacza poznanie się nawzajem. A zapomnienie to zostawienie kawałka siebie, który dzieliłeś i wspólnie budowałeś z kimś, kto stal u twego boku.
“Miłość jest krótka, zapomnienie o niej trwa długo”
Nie możesz zakochać się natychmiast. Idealizacja drugiego jest toksyczna dla miłości
Dzisiaj nie chcę być dziewczyną, która zapomina, że idealizowanie partnera jest dla miłości niczym trucizna. Trucizna która przesłania twój rozum i sprawia, że widzisz drugą osobę tak, jak sobie wyobrażasz. To pozwoliło mi zobaczyć w nim tylko to, co chciałam zobaczyć, a nie rzeczywistość. Nie miało znaczenia, co tak naprawdę miało miejsce. Ale rzeczywistość, prędzej czy później, zawsze wygrywa.
Chociaż w większości filmów, które oglądam, bohaterowie przysięgają sobie wieczną miłość po jednym spojrzeniu, a w wielu powieściach miłość przytrafia się w mgnieniu oka, w prawdziwym życiu wygląda to zupełnie inaczej. Owszem, bywa, że ktoś zakochuje się natychmiast, ale później historia ta trwa nadal a i zaklęcie zostaje przerwane.
Może okazać się bardziej niewiarygodne, niż byłabyś w stanie to sobie wyobrazić, albo też nic z tego nie wyjdzie. To nic może sprawić, że zaczniesz z trudem łapać powietrze.
Zakochiwanie się to proces poznawania się nawzajem. Aby mogło przerodzić się w prawdziwe uczucie wymaga czasu. Nie odrobiny czy dużo, po prostu odpowiedniej jego ilości. Właśnie dlatego chcę być tą dziewczyną, która nie zapomina, że rzeczywistość jest bardziej skomplikowana niż fikcja, a opowieści są właśnie tym: opowieściami. Historiami łatwymi do napisania, gdy atrament nie jest twoją krwią, a wątpliwości i nadzieje na horyzoncie nie należą do ciebie.
I choć moja historia miłosna była bardziej fikcją niż rzeczywistością, to nie znaczy, że mój ból był również fikcją, kiedy rzeczywistość zwaliła mnie z nóg. Uczucia nigdy nie są wytworem naszej wyobraźni. To, co czułam, było prawdziwe. Tak prawdziwe, że bolało, nawet jeśli opierało się tylko na budowaniu zamków na piasku.
“Trudno jest kochać bajkowego księcia, który pojawia się tylko w twoich snach. Kiedy się budzisz, wszystko jest koszmarem. Kiedy się budzisz, nie jesteś dziewczyną, która zapomniała o tym, o czym śniła, ale dziewczyną, która jest przerażona oczekiwaniami, jakie miała wobec kogoś, kto nigdy nie istniał “
Bezbolesne zapominanie o tym, kogo kochasz, oznacza, że tak naprawdę nie masz pojęcia czym jest miłość.
Wszyscy mówią mi, że najszybszym sposobem na zapomnienie jednego mężczyzny jest znalezienie sobie następnego. Mogę im tylko odpowiedzieć, że zapomnienie o tym, co kochasz bez bólu, to tak jakby w ogóle nie znać miłości. Ponieważ miłość sama w sobie nie szkodzi ani nie sprawia bólu. Dopiero moment, gdy próbujemy zapomnieć o nieudanej miłości, jest tym, co naprawdę pozostawia ślad.
Zaczynasz rozumieć co straciłaś, gdy wtrąca się prawdziwe życie a ty spostrzegasz , że książę z bajki, w rzeczywistości okazał się żabą. Nie jesteś tylko dziewczyną, która zapomina. Stajesz się dziewczyną, która odbudowuje swoją przyszłość, gdy to, czego pragnęła okazało się ułudą; kiedy wyobrażałaś sobie coś, czego nigdy nie miałaś, ale za czym tęskniłaś.
Potem musisz zacząć od nowa. Od samego początku, ale z większą mądrością. Wiesz, że bajki są opowieściami z dzieciństwa. Kiedy dorastasz, przestajesz widzieć książęta lub żaby, którzy mogliby stać sie twoim uzupełnieniem lub cię zranić. Kiedy dojrzewasz, nie potrzebujesz nikogo, ponieważ jesteś wyjątkowa. Cenisz i kochasz samą siebie i nie tęsknisz za nikim.
Nikt nie może stać się twoim dopełnieniem ponieważ jesteś już całością. Jesteś warta samej siebie. Teraz nie jesteś dziewczyną, która zapomina lub dziewczyną, która marzy o bajkowym życiu. Jesteś dziewczyną, która kocha siebie.
Jesteś dziewczyną, która odbudowuje swoją przyszłość, gdy to, czego pragnęła, nie działa; kiedy wyobrażałaś sobie coś, czego nigdy nie miałaś, ale za czym tęskniłaś. Kimś, kto pamięta, że nie możesz zakochać się w ciągu jednego dnia.