Maria Montessori jest twórcą metody nauczania, która zrewolucjonizowała dziedzinę wczesnej edukacji. Zakres jej propozycji był taki, że jego nazwa wykroczyła poza dziedzinę. Metoda Montessori kładzie szczególny nacisk na gry i zabawy, dzięki czemu jest doskonałym medium do rozwijania wielu umiejętności i zdolności u dzieci.
Wiele przedszkoli stanowi doskonały przykład tej metody. Mówimy o nieobowiązkowej edukacji, która koncentruje się na grze, zabawie i elastyczności. Pozwala dzieciom na spontaniczność i przejawianie inicjatywy. Ostatecznie metoda Montessori sprzyja niezależności najmłodszych dzieci. Jednocześnie pomaga im uzyskać podstawowe wartości koegzystencji, współpracy i szacunku.
Metoda Marii Montessori w chwili obecnej zachęcałaby do naturalnego rozwoju umiejętności najmłodszych dzieci w oparciu o eksplorację, współpracę z towarzyszami, ciekawość, zabawę i komunikację.
Metody Montessori – podstawowe zasady
Możemy przeanalizować podstawowe zasady, którymi dzisiaj kieruje się metoda Montessori. Chociaż jej wprowadzenie może prowadzić do różnych adaptacji w zależności od preferencji nauczycieli i wychowawców, wyjaśnimy poniżej jego istotę.
Na początek, metoda Montessori zachęca do uczenia się opartego na odkrywaniu. Wszyscy mamy wrodzoną ciekawość. Instruktorzy Montessori wierzą, że dzieci uczą się lepiej, jeśli coś budzi ich naturalną ciekawość, więc chcą się uczyć więcej i dokonywać własnych odkryć. Ta metoda wykorzystuje tę naturalną skłonność dzieci do potrzeby zadawania pytań i znajdywania odpowiedzi.
Również zwolennicy tej metody uważają, że środowisko musi spełniać potrzeby każdego dziecka zgodnie z jego charakterystyką (wiek, kultura, diagnoza, taka jak autyzm etc.). Musimy również dodać dostosowanie metody do naturalnego materiału, z którym każde dziecko może wchodzić w interakcje i bawić się. Tutaj mamy na myśli drewno, brud i inne naturalne materiały.
Wszystkie gry używane przez instruktora muszą mieć element współpracy. Nauczyciel musi nadzorować, kierować i koordynować te gry. Jednak nauczyciel musi interweniować najmniej, jak to możliwe, jeśli chodzi o proces uczenia się. Musi starać się jedynie kierować uczniami w nauce.
Metoda Montessori ma na celu odwrócenie tradycyjnej edukacji. Jej celem jest przekształcenie zajęć w dynamiczne i zabawne doświadczenia. Z tego powodu zajęcia trwają około 3 zwykłych godzin, bez żadnych przerw.
Aby zakończyć dyskusję na temat zasad tej metody, musimy podkreślić, że metoda Montessori ma na celu podział klas na grupy wiekowe, a nie na poziomy (z maksymalną różnicą wieku wynoszącą trzy lata). Na przykład dzieci w wieku od 6 do 9 lat będą razem w jednej klasie. W ten sposób wchodzą w interakcje z dziećmi w różnym wieku. Taki bodziec jest bardzo korzystny.
Metoda Montessori na dzień dzisiejszy
Na szczęście metoda Montessori przetrwała upływ czasu. Nadal jest używana w różnych szkołach. Faworyzuje gry, niezależność i autonomię dzieci, a także interakcję z różnorodnymi elementami w celu rozbudzenia ciekawości. W skrócie, zbiera on naturalną skłonność dzieci do gier i zabawy, przekształcając ją w główny silnik edukacyjny.
Jednak, gdy zanurzamy się w konwencjonalnym szkolnictwie podstawowym, krajobraz się zmienia. Dzieci spędzają wiele godzin, zwracając uwagę na swoich nauczycieli, są nagradzane za nie mówienie (lub karanie za to). Panuje niemożność mówienia i obowiązek skupiania uwagi przez długi czas. Jedna lekcja przychodzi po drugiej. Jest to mistrzostwo w odbieraniu jakiejkolwiek wewnętrznej motywacji do nauki.
Istnieje kilka szkół, które wybrały metodę Montessori. Mimo to nadal istnieją wątpliwości. Czy metoda Montessori jest przeznaczona wyłącznie dla dzieci w wieku od 0 do 6 lat? Chociaż większość szkół oferuje tę metodę tylko tej grupie wiekowej, faktem jest, że Maria Montessori zaprojektowała ją tak, aby mogła być używana do wieku 12 lat.
Edukacja w starszym wieku
Jednakże metodę Montessori można również zastosować na poziomie szkoły średniej. Maria Montessori, mimo że nie miała czasu na zaprojektowanie i rozwinięcie jej całkowicie na tym etapie, pozostawiła pewne ustalone wytyczne dotyczące kroków, jakie należy podjąć ze starszymi dziećmi.
Obecny system edukacji koncentruje się bardzo na ocenach. Z tego powodu wywierany jest duży nacisk na uczniów, aby wykonali zadania, które doprowadzą do uzyskania korzystnej oceny końcowej. Metoda Montessori szuka czegoś przeciwnego. Nie ma żadnych egzaminów ani zadań domowych, ponieważ głównym celem jest nauka, a nie uzyskanie najlepszej oceny.
Dane mówią nam, że edukacja, która ma miejsce po szkole podstawowej, nęka studentów. Daleka od motywowania ich, sprawia, że myślą, że chodzenie do szkoły jest bezużyteczne. Ta sytuacja powinna stanowić zachętę do ponownego przemyślenia sposobu, w jaki nauczamy. Obecnie wspiera się ducha rywalizacji. Oceny klasyfikują uczniów jako nieudanych lub inteligentnych. A przecież głównym celem jest jednak to, aby uczniowie czuli się zmotywowani do zrozumienia otaczającego ich świata.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Stendler, C. (1965). The Montessori Method. Educational Forum. https://doi.org/10.1080/00131726509339429
- MONTESSORI. (1952). The Lancet. https://doi.org/10.1016/S0140-6736(52)90657-0
Lin, L. C., Huang, Y. J., Watson, R., Wu, S. C., & Lee, Y. C. (2011). Using a Montessori method to increase - eating ability for institutionalised residents with dementia: A crossover design. Journal of Clinical Nursing. https://doi.org/10.1111/j.1365-2702.2011.03858.x
- Gutek, G. L. (2004). The Montessori Method: The Origins of an Educational Innovation: Including an Abridged and Annotated Edition of Maria Montessori. Rowman & Littlefield Publishers, Inc. https://doi.org/10.1017/CBO9781107415324.004
- Marshall, C. (2017). Montessori education: a review of the evidence base. Npj Science of Learning. https://doi.org/10.1038/s41539-017-0012-7