Jeśli ktoś miałby cię drażnić, przeszkadzać lub, mówiąc metaforycznie, ściskać cię, co by z ciebie wyszło? Złość? Radość? Furia? Metafora pomarańczy, zaproponowana przez psychologa, profesora i pisarza Wayne’a Dyera, pomaga nam zrozumieć, dlaczego tak ważne jest, aby dowiedzieć się, co siedzi u nas w środku.
Wayne Dyer jest znany z wykładów w różnych krajach. Swój sukces zawdzięcza publikacji jego znanej książki “Twoje błędne strefy”. Metafora pomarańczy pojawiła się w jednym z jego wykładów w Toronto (Kanada) i miała tę cechę szczególną, że było to dzień przed jego śmiercią.
Jego przemówienie, które wygłosił w ramach serii wykładów I can do (Mogę to zrobić), zaskoczyło wszystkich. Wayne W. Dyer przyniósł pomarańczę na scenę, aby zilustrować swoje wyjaśnienia. Następnie rozpoczął dialog z bystrym chłopcem w wieku około 12 lat, który siedział w pierwszym rzędzie.
Metafora pomarańczy – dialog z 12-letnim chłopcem
„Gdybym ścisnął tę pomarańczę tak mocno, jak tylko mogę, co by z niej wyszło?” – zapytał Dyer. Chłopiec spojrzał na niego, jakby był szalony i odpowiedział: „Sok, oczywiście”. Dyer odpowiedział: “Czy myślisz, że może z niej wyjść sok jabłkowy?”
– “Nie” – zaśmiał się mały chłopiec. – “A sok grejpfrutowy?” – “Nie”. – “to co z niej wyjdzie?” – “Oczywiście sok pomarańczowy”.
“Dlaczego? Dlaczego sok pomarańczowy wypływa z wyciskanej pomarańczy?” Młody człowiek w tym momencie był już prawdopodobnie na skraju rozpaczy, ale mimo to powiedział: „Bo to jest pomarańcza i właśnie to ma w środku”.
Wayne skinął głową i kontynuował.
„Załóżmy, że ta pomarańcza nie jest pomarańczą. Wyobraź sobie, że to jesteś ty. Wyobraź sobie, że ktoś cię ściska, wywiera na ciebie presję, mówi coś, czego nie lubisz, co cię obraża. A z ciebie wypływa złość, nienawiść, uraza i nienawiść. Dlaczego to wszystko wychodzi?”
Co się dzieje, gdy życie cię ściska?
„Ponieważ to jest w tobie. To jedna z największych lekcji życia”. „Jeśli pojawia się złość, ból lub strach, to dlatego, że właśnie to jest w środku. Nie ma znaczenia, kto cię ściska, twoja matka, twoja partnerka, twoje dzieci, twój szef, twój podwładny…
Jeśli ktoś powie o tobie coś, co ci się nie podoba, wyjdzie na jaw to, co masz w środku. A to, co jest w środku, to Twój wybór”.
„Jeśli nie wychodzi z ciebie nic poza miłością, to dlatego, że na to pozwoliłeś. Kiedy usuniesz wszystkie pochłaniające Cię emocje (zazdrość, nienawiść, uraza, zemsta…) i zastąpisz je miłością, będziesz żył wysoce funkcjonalnym życiem”. – “Dziękuję, mój młody przyjacielu” – powiedział Wayne na koniec. „Ta pomarańcza jest dla Ciebie”.
Odporność a metafora pomarańczy
A co może być lepszego niż kontynuowanie metafory pomarańczy z innym cytrusowym morałem. Z pewnością słyszałeś zdanie: „Jeśli życie daje ci cytryny, zrób lemoniadę”. Ale czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, co to znaczy?
To zdanie, dalekie od konformizmu, jest z pewnością jednym z najprostszych sposobów na zdefiniowanie odporności.
Odporność, czy też rezyliencja to słowo pochodzące z łaciny (resilio, resilire), które oznacza „odbijać się”. W odniesieniu do psychologii odnosi się do zdolności ludzi do pokonywania przeciwności i ruszenia dalej.
Dlatego ludzie prężni czyli odporni to ci, którym uda się zrobić lemoniadę z cytryn, które oferuje im życie: ze strat, rozczarowań, bolesnych rozstań…
Kiedyś uważano, że odporność to coś, z czym się urodziłeś, że ma podłoże genetyczne. Jednak późniejsze badania wykazały, że tę umiejętność można trenować.
W jaki sposób? Na przykład zakładając, że zmiany są częścią życia, ufając sobie lub dbając o relacje społeczne. Skupiając się również na pozytywnych rzeczach, traktując wyzwania jako szanse lub będąc elastycznym i realistycznym w swoich celach.
Dbaj o siebie
Podsumowując, metafora pomarańczy i cytryny spotykają się, abyśmy mogli dostrzec znaczenie pielęgnowania naszego wnętrza. Jeśli wypełnimy go mniej żyzną glebą, wyrosną chwasty. Jeśli wręcz przeciwnie, często go podlewamy, rozpieszczamy i używamy żyznej gleby, pierwiastkom, które mogą nam zaszkodzić, będzie trudniej w nas błądzić.
Dlatego wypełnianie się toksycznymi myślami lub uczuciami nie pomaga nam. Ostatecznie jedynymi ofiarami jesteśmy my. Kto cierpi z powodu całej zazdrości, którą odczuwamy? MY SAMI. Na kogo wpływa nasze pragnienie zemsty? Na nas.
W pierwszej kolejności to my sami ponosimy konsekwencje utrzymywania w sobie tego typu emocji. Z tego powodu przeanalizujmy podwójne znaczenie przysłowia, które mówi, że zemsta to danie, które konsumuje się na zimno. Konsumuje je, nie tylko ten, komu jest podawana, ale i ten, kto ją podaje.