Mama to mama, a nie najlepszy przyjaciel

Istnieją ludzie uważający, że mama i córka mogą mieć taki rodzaj związku, który można określić jako “najlepsze przyjaciółki”. Aczkolwiek taki typ relacji wiąże się z ryzykiem, że po jakimś czasie rozwinie się we wzajemną rywalizację, utratę szacunku, pomieszanie ról i nawet naruszenie prywatności. Ale czy faktycznie mama to tylko mama?

Dzieci potrzebują osoby dorosłej, która będzie dla nich wzorcem i która będzie pełnić rolę autorytetu i szacunku. Potrzebują kogoś, kto będzie ich prowadził i zapewniał ochronę oraz wsparcie. Wtedy będą w stanie rozwinąć tak potrzebną emocjonalną stabilność i zdrowie psychiczne, które przywraca porządek w ich życiu.

Problem relacji typu “najlepsze przyjaciółki” polega na tym, że zdrowe granice związku matka-córka zaczynają znikać. Z reguły ich stosunki muszą mieć charakter towarzyski oraz edukacyjny. Aczkolwiek przyjaźń przekształca to wszystko w ciągłą kontrolę i nadopiekuńczość wobec córki.

W konsekwencji takiego zachowania otrzymujemy sytuację, w której nie da się zbudować modelu szacunku i autorytetu, ponieważ mama postrzega się jako równa córce.

W tego typu niezdrowych i dezorientujących związkach u córki się rozwija wysoki poziom niepewności, ponieważ wszystkie jej decyzje zależą od wiedzy i zezwolenia matki. Pojawia się strach, że może ją zawieść.

Taka nadopiekuńczość ma szkodliwy wpływ na rozwój osobowości córki, gdyż kreuje niebezpieczną zależność między nimi.

Różne sposoby bycia matką

Gdy córka naprawdę nie rozumie idei istnienia osoby jako autorytetu, zaczyna doświadczać uczucia bezbronności. Jej pewność siebie poważnie cierpi. Będzie się wahać w chwili podjęcia jakiejkolwiek decyzji i wstrzymywać własne nadzieje na niezależność.

Fakt, że związek mama-córka nie ma charakteru “najlepszych przyjaciółek” nie oznacza, że jest pozbawiony bliskości oraz wzajemnego wzbogacania. Ale bycie przyjacielem to co innego niż bycie matką i córką. 

Nie podlega wątpliwości, że mama zawsze będzie chciała jak najlepiej dla swojej córki. Aczkolwiek nie daje to prawa do inwazji jej prywatności, pod pozorem chęci bycia jej przyjaciółką.

Ważne jest, by zrozumieć pochodzenie tego zjawiska. W większości przypadków takie zachowanie matki służy potwierdzeniu występowania emocjonalnych konfliktów związanych z uzależnieniem. 

A w niektórych sytuacjach tym konfliktom towarzyszą depresja i strach, że córka popełni błędy już popełnione przez nią w przeszłości. Jeżeli ma to miejsce, mama jest zobowiązana rozwiązać te problemy na własną rękę albo za pomocą specjalisty.

Jak usprawnić ten związek?

Córki wiedzą, że one nie muszą we wszystkim słuchać swoich przyjaciół. Z tego powodu mama powinna kochać, ale w tym samym czasie być stanowczą.

Co więcej, córka nie powinna wiedzieć o wszystkich problemach osobistych swojej matki, bo może to doprowadzić do bezpodstawnych strachów, smutku i zamieszania odnośnie związku jej rodziców.

Zaleca się, aby relacje mama-córka były przejrzyste. Ważne jest, by budować zaufanie spontanicznie, a nie na siłę. W przeciwnym wypadku może zaistnieć ciągły stan cierpienia i nieufności, który może zamienić się w emocjonalne wyczerpanie. Ale tego można uniknąć.

Z drugiej strony, zarówno matka, jak i córka powinny wykazać otwartość, gdy wykryją potencjalne problemy. Milczenie o tym, co może stać się źródłem wzajemnej irytacji, nie jest zdrowe. Należy omówić to wspólnie, zawsze z poczuciem szczerości i szacunku. W ten sposób ich związek będzie oddychać zdrowiem i swobodą.

Czego muszą się nauczyć mama i córka

Córka powinna zrozumieć, zwłaszcza gdy jest nieletnia, że w jej życiu będą decyzje, które powinny być podjęte przez matkę. Wyobraź sobie tą złość, która miałaby miejsce, gdyby te decyzje podejmował przyjaciel. To, co może być przebaczone w przypadku matki, może nie zostać zapomniane w przypadku przyjaciela.

Nieporozumienia między matką a córką zawsze można rozwiązać. Ważne jest, by wybrać na to odpowiedni moment. Do już istniejących uczucia i zaufania należy dodać kropelkę zdrowego rozsądku, aby rozstrzygać różnice lub ewentualne nieporozumienia.

Ważne jest, by córka się uczyła samodzielnie rozwiązywać własne problemy, uzyskując tym samym niezależność. Daj jej do zrozumienia, że mama zawsze będzie z nią, aby wspierać i doradzać.

Córka musi też rozumieć, że w jej życiu są aspekty, które należą tylko do niej. Nie należy nadużywać zaufania, ponieważ każdy z nas pisze swoją historię i żyje własnym życiem.

A co Ty o tym sądzisz?