Kim są ludzie tacy jak Sheldon Cooper? Seriale, filmy i powieści często pokazują nam karykatury postaci. Jest tak, ponieważ scenarzyści szukają spójności w tworzonych przez siebie profilach, a nie niespójności czy sprzeczności. Dobrym przykładem tego sposobu pisania jest „Teoria wielkiego podrywu”, jeden z najbardziej udanych seriali ostatnich lat.
W tym serialu znajdziemy kilka ujmujących postaci – Leonarda, Sheldona, Rash’a, Howarda i Penny, którzy zachwycają nas własnym sposobem patrzenia na świat. W pewnym sensie postacie te są zobowiązane do wzajemnych relacji, jednak odkrywają, że to, co ich łączy, jest silniejsze niż to, co ich dzieli.
Jedną z najbardziej lubianych postaci jest Sheldon. Za tym młodym mężczyzną o bladej cerze i dziecięcej twarzy kryje się szczery, racjonalny, samolubny i egoistyczny sposób interpretowania świata. Sposób myślenia i zachowania Sheldona jest wręcz ekstremalny. Nie jest to coś, co zwykle widzimy we własnym życiu. Być może z niektórymi naszymi przyjaciółmi moglibyśmy sobie wyobrazić podobne sytuacje, w mniejszym stopniu w pewnych kontekstach.
W serialu widzimy, jak często bohaterowie muszą podejmować ważne decyzje w obliczu różnych sytuacji. Na przykład w jednym odcinku jeden z przyjaciół Sheldona mówi mu, że będzie ojcem.
Oczywiście jak zwykle reakcja Sheldona jest konsekwentna do jego osoby. Zamiast gratulować przyjacielowi, wyraża swój smutek, ponieważ rozumie, że taka odpowiedzialność sprawi, że jego przyjaciel będzie spędzał mniej czasu z resztą grupy.
Ludzie jako punkty odniesienia
To może wydawać się nierealną sytuacją. Jednak wszyscy mamy w naszych środowiskach ludzi , którym naprawdę trudno jest przestać patrzeć na świat z własnej perspektywy. Są to ludzie jak Sheldon, którzy po otrzymaniu jakiejkolwiek wiadomości, myślą tylko o tym, jak to na nich wpłynie.
Może nie wyrażają tego tak samo, jak Sheldon, ale my to widzimy. Gratulują nam, ale na ich twarzy widzimy wyraz smutku, który jak najszybciej ubierają w słowa.
Tacy ludzie nie są dobrymi słuchaczami, ponieważ muszą włożyć dużo wysiłku, aby wyjść mentalnie poza siebie. Trudno im odwrócić uwagę od własnych problemów i pomyśleć o sytuacjach, które wpływają na innych. Nie jest im łatwo złapać wątek rozmowy, przestać na chwilę myśleć o sobie i połączyć się z grupą.
W dodatku jest im trudno brać udział w rozmowie, nie dlatego, że nie są zainteresowani, ale dlatego, że próbują odpowiedzieć na to, o co są pytani, z perspektywy tego, co zrobiliby sami, będąc na naszym miejscu. Trudność polega na tym, że to nie oni mają dany problem, tylko my – z naszymi nadziejami, lękami, oczekiwaniami, obciążeniami i problemami.
Podobnie jak Sheldon, są to ludzie, którzy próbują ratować swoją niepełnosprawność emocjonalną za pomocą zdolności poznawczych. Ich reakcje nie jest naturalne. Jest to synteza tego, jak się czują. Niemniej jednak jest to jedyna odpowiedź, jaką są w stanie udzielić, jeśli chodzi o to, co czują. Zwykle nie mówią po prostu nic. Co więcej, ich gesty są tak niezdecydowane, że mogą być dość niepokojące.
Czy można pomóc ludziom takim jak Sheldon?
Tak, oczywiście, możesz im pomóc. Przede wszystkim poprzez zrozumienie, że w ich sposobie myślenia nie ma złośliwości i że troszczą się o Ciebie, mimo że trudno im poczuć to, co Ty czujesz. Musisz pamiętać, że nigdy nie mieli prawdziwego przyjaciela ani partnera. A może w przeszłości zostali poważnie zranieni przez innych? Ewentualnie ich próg emocjonalny może być po prostu naprawdę wysoki.
Ich pomysły mogą nie być dla Ciebie zbyt przydatne, a ich zapewnienia mogą wydawać się bardziej rozczarowaniem. Jeśli jednak naprawdę chcesz im pomóc, najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to nadal komunikować się z nimi emocjonalnie. Musisz tylko pamiętać, że czasami możesz poczuć, jakbyś walił głową w ścianę. Jeśli jednak weźmiesz ich za rękę i pomożesz im Cię zrozumieć, łatwiej będzie Ci się z nimi połączyć.
Zrozumienie emocji
Jeśli oglądałeś serial “Teoria wielkiego podrywu”, wiesz, że z biegiem czasu Sheldon jest wciąż podobny do siebie z początku serii, ale jednocześnie bardzo inny. Nie stracił swojej tożsamości, ale dzięki bardziej emocjonalnym postaciom, takim jak Penny, jego sposób odnoszenia się do emocji przeszedł długą drogę.
Postać Sheldona zaczynała od bardzo niskiego poziomu, ponieważ nie był nawet w stanie doświadczać emocji. Jest bardziej prawdopodobne, że w swoim życiu możesz mieć wokół siebie pewnych ludzi, którzy prawdopodobnie Cię rozumieją, ale na swój własny, szczególny sposób. Są zdolni do odczuwania emocji i wiedzą, czym one są. Wiedzą, że strach to strach, radość to radość, a smutek to smutek. Po prostu widzą to z własnego, niepowtarzalnego punktu widzenia.