Kontrola umysłu: dlaczego tak trudno ją zauważyć?
Być może uważasz, że wiesz, jak wygląda kontrola umysłu, ale w życiu nie zawsze sprawy toczą się tak jak te znane nam z filmów. Czy kiedykolwiek miałeś poczucie, że jesteś wykorzystywany w pracy? Czasami dajemy od siebie znacznie więcej, niż otrzymujemy.
Wiele osób znajduje się takiej sytuacji, dlatego dzisiaj porozmawiamy o tym, czym tak naprawdę jest kontrola umysłu.
Bywa, że jesteśmy świadomi sytuacji, ale decydujemy się o tym milczeć. Boimy się stracić wszystko, co dostajemy, a strach staje się silniejszy niż wszystko inne. To tylko jedna z form, jakie przyjmuje kontrola umysłu.
To samo dotyczy nierówności. Biedni ludzie akceptują systemy, które czynią ich biedniejszymi, a bogatych bogatszymi. Podobnie kobiety mają mniejsze szanse w społeczeństwach patriarchalnych.
Często zadajemy sobie pytanie, dlaczego ludzie to znoszą. Jedną z możliwych odpowiedzi jest kontrola umysłu.
Kontrola umysłu może wyglądać jak miesięczna pensja, zobowiązania lub zasady, których musimy przestrzegać. Kiedy ktoś kontroluje nasz umysł, przestajemy kwestionować, dlaczego znosimy tyle pracy za tak kiepską pensję. Wydaje nam się, że jesteśmy wolni, ale tak nie jest.
Kontrola umysłu
Kontrola umysłu polega na konsensusie lub jego iluzji. Chodzi o to, aby wszyscy się w czymś zgodzili. Oczywiście nie wspieramy czegoś z tego samego powodu, dla którego robią to inni ludzie. Niektórzy mogą się z czymś zgodzić, ponieważ nie mają wyboru lub czują, że nie są w stanie się nie zgodzić.
Inni uważają, że to najlepszy pomysł lub po prostu nie przemyśleli sprawy. Może tak być z powodu internalizacji psychologicznej.
Istnieją psychologiczne i fizjologiczne techniki kontroli umysłu. Techniki psychologiczne mają na celu odwrócenie uwagi od wad, presji czy dyskryminacji ofiary, na które może być narażona, aby przekonać ją do pewnych rzeczy. Z drugiej strony techniki fizjologiczne mają na celu manipulację umysłem za pomocą technologii.
Techniki fizjologiczne wchodzą do gry, gdy zawodzą techniki psychologiczne. Kiedy ktoś nie wierzy w jakąś ideę, manipulator stosuje fizjologiczne sztuczki, aby w końcu nakłonić ofiarę do zaakceptowania tej idei, nawet ona nadal w nią nie wierzy.
Psychologiczny aspekt kontroli umysłu
Jak możesz skłonić kogoś do zaakceptowania czegoś, co jest dla niego złe? Przekształcając nudę i frustrację w agresję lub nonkonformizm w konsumpcjonizm.
Takie postępowanie promuje uległe osobowości, które wierzą w swoich zwierzchników oraz w istniejący status quo ekonomiczny i społeczny.
„Natura przymusu psychicznego jest taka, że ci, którzy działają pod przymusem, mają wrażenie, że działają z własnej inicjatywy. Ofiara manipulacji umysłem nie wie, że jest ofiarą. Dla niej mury jej więzienia są niewidoczne, a ona sama wierzy, że jest wolna. To, że nie jest wolna, jest widoczne tylko dla innych ludzi. Jej służba jest ściśle obiektywna”.
-Aldous Huxley-
Wreszcie, jednym z najbardziej skutecznych narzędzi, jakie wykorzystuje kontrola umysłu, jest sam strach. W połączeniu z ignorancją może wyzwolić uczucie niepokoju i nieufności, które nakłaniają do podejmowania bardziej ryzykownych decyzji.
Fizjologiczny aspekt kontroli umysłu
Ten aspekt jest związany z reakcją mózgu na fale elektromagnetyczne. Wykorzystany jest fakt, że mózg człowieka ma różne częstotliwości, które odnoszą się do różnych stanów świadomości.
Urządzenia elektroniczne mogą wpływać na te fale, a tym samym na nasz mózg. Fale i nadmierna stymulacja mogą utrzymywać Cię w stanie czujności, nawet jeśli chcesz iść spać. Podobnie, urządzenia mogą nas zdezorientować i przez to są wykorzystywane do kontroli tłumu.
Kontrola umysłu dąży do manipulacji masami, czyniąc je ignorantami. Możemy jednak walczyć z kontrolą umysłu, rozwijając krytyczne myślenie i poświęcając czas na samorozwój i edukację.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Abel, T., Mead, G. H., & Morris, C. W. (2006). Mind, Self, and Society. The American Journal of Psychology. https://doi.org/10.2307/1415920