Jak opisujesz innych? Uważaj, to mówi wiele o Tobie!

To, jak opisujesz innych, definiuje Ciebie samego. Sposób, w jaki oceniasz, naklejasz etykietę i cenisz ludzi wokół siebie pozwala rzucić okiem na Twoją osobowość. To subtelne, ale zawsze widoczne pociągnięcia pędzla na Twojej tożsamości, a nawet na poczuciu własnej wartości. Niewątpliwie widzimy to na co dzień. Cierpimy również, gdy ludzie przypisują nam fałszywe cechy. Dlatego to, jak opisujesz innych jest bardzo ważne.

Przyznajmy: wszyscy osądzamy ludzi, którzy przekraczają nasze ścieżki każdego dnia. Jest to konieczne, aby spróbować kontrolować nasze środowisko i wiedzieć, czego się spodziewać. Dlatego jest to całkowicie normalny, a nawet oczywisty proces psychologiczny. To mechanizm kontrolowany przez ciało migdałowate w swoim zwykłym celu zagwarantowania nam przetrwania.

W rzeczywistości, mówi o tym interesujące badanie przeprowadzone na University of Psychology w Nowym Jorku i opublikowane w Journal of Neuroscience. Pokazano w nim, że ta mała struktura mózgu określa w ciągu kilku milisekund, czy ktoś jest dla nas interesujący, czy też należy go unikać. Moglibyśmy powiedzieć, że nasz mózg kładzie ogromny nacisk na pierwsze wrażenia, mimo że są to małe, interesujące niuanse.

Tak więc, kiedy mózg dokonuje bardzo szybkiej oceny tego, czy możemy komuś ufać, czy nie, nasza osobowość pojawia się na scenie. Nasza osobowość to ta, która decyduje się podejść lub uniknąć tej osoby, aby sprawdzić, czy pierwsza ocena była prawidłowa. Nasza osobowość obdarzy również obraźliwymi lub pozytywnymi wypowiedziami tych, którzy budzą nieufność lub zaufanie. W istocie Twoja osobowość wymienia, pośredniczy i determinuje sposób, w jaki traktujesz innych.

To, jak opisujesz innych, pokazuje Twoje prawdziwe ja

Chińskie przysłowie mówi, że czasami można zmiażdżyć osobę, używając tylko ciężaru języka. To jest wspaniała prawda. Nikt nie może kwestionować, że rzeczy, o których mówimy, mogą wyrządzić wiele szkód i spowodować duże spustoszenia. Większość z nas widzi to codziennie w niemal każdym kontekście: w pracy, w domu i wśród przyjaciół.

Komunikujemy się z innymi w ramach naszych procesów socjalizacyjnych. Podczas tych interakcji powinniśmy być uprzejmi i poprawni. Jednak jesteśmy również zarażeni nawykami krytykowania, etykietowania i odczuwania pogardy. Wiele osób przypisuje innym negatywne cechy. To prawie jak ćwiczenia, które ludzie praktykują na co dzień.

“Jesteś tym, co mówisz.” To jest stwierdzenie, które wydał dr Skowronski z Wake Forest University w Północnej Karolinie. Zbadał on style osobowości i atrybuty, które tworzymy. Wyniki były jasne: to, jak opisujesz innych, określa Ciebie. Jesteśmy tym, co mówimy. Jesteśmy wszystkim, co wnioskujemy i projektujemy na ludzi wokół nas.

Ciemna soczewka obraźliwych etykiet

Niektórzy ludzie nie chcą tego widzieć. Ci, którzy zawsze noszą ciemne okulary dla swoich krótkowzrocznych oczu, poruszają się w niewyraźnym świecie. To świat, w którym najlepiej nie ufać innym. Ci ludzie zostają upośledzeni przez stereotypy. Oni poniżają, drwią i krytykują tych, którzy nie myślą, nie czują lub wyglądają tak samo jak oni.

Jeśli to, jak opisujesz innych, wskazuje na Twoją osobowość, co powiedzieć o tych, którzy zawsze używają negatywnych i krytycznych etykiet? Pokazują swoją wewnętrzną pustkę i brak poczucia własnej wartości. Dyskwalifikacja, której dokonują, pozostawia po sobie frustrację i nieszczęście.

Różowe okulary pozytywności

Naukowcy odkryli coś bardzo uderzającego w badaniu Wake Forest University. Ludzie, którzy oceniali mniej krytycznie, również wykazywali najwięcej umiejętności przynależności. Tak więc ci, którzy mają więcej pozytywności, optymizmu i dobrej samooceny, nie dają się ponieść wcześniejszym ocenom i wolą nawiązać bliskie relacje.

Warto zatem pozwolić sobie odłożyć na bok etykiety i wnioski, które mają niewielką lub zerową wagę, Tylko wtedy będziemy w stanie zwiększyć nasze szanse na stworzenie zdrowych więzi i relacji z ludźmi wokół nas. Możemy cieszyć się bardziej solidnymi przyjaźniami i bardziej szanowanymi środowiskami z dużo mniejszymi uprzedzeniami.

Spróbujmy więc opisywać innych bez ciężaru nieufności i uprzedzeń. Prawie nieświadomie pozwolimy sobie na generowanie większej synergii z ludźmi wokół nas, bez stereotypów i szufladkowania.

Podsumowując, unikaj nadmiernego używania ciemnych okularów. Często używamy ich do ochrony siebie. Ale zawsze lepiej jest usuwać filtry i rozszerzać naszą wizję tak bardzo, jak to możliwe. Przebudzony, zainteresowany i pokorny pogląd zawsze pochwyci o wiele więcej rzeczy niż oczy przywykłe do życia we własnej ciemności.