Najbardziej urzekające cytaty, których autorem jest Gaston Bachelard urzekają nas sposobem, w jaki udaje mu się zmieścić cały wszechświat pomysłów używając niewielkiej liczby słów. Także jego zdolność do poetyzacji każdego racjonalnego pomysłu.
Gaston Bachelard i jego celne stwierdzenia przypominają stylem resztę jego twórczości: są enigmatyczne i piękne. Ten niesamowity autor w magiczny sposób bawił się słowami i ideami i sprawiał, że nawet najprostsze prawdy dostawały skrzydeł. Taki właśnie był ten francuski myśliciel. Był to człowiek walczący między żywą wyobraźnią a absolutnie racjonalną myślą.
Nikt nie wie, czy cytaty Gastona Bachelarda powinny być uważane za filozofię, czy za poezję (czy to, co je wyróżnia to tło czy forma). Dla niego niewyobrażalne było mówienie o prawdzie bez wyrażania jej używając jego oryginalnego stylu. Jak również tworzenie poezji bez wyrażania prawdy. Ta jego charakterystyczna cecha wyróżniała go spośród francuskich myślicieli.
Dziełom tego filozofa, fizyka i poety nie można odmówić oryginalności. Wydaje się, że miał pewien wpływ na myślenie Junga i surrealistów. Jednak jego dzieła nie wpisują się w żaden konkretny prąd filozoficzny. Dowodem na to jest pięć fantastycznych cytatów Gastona Bachelarda, które tutaj przedstawimy.
“Człowiek został stworzony z pożądania, a nie z potrzeby”.
-Gastón Bachelard-
1. Gastón Bachelard i działanie
„Nasze życie jest tak pełne, że działa, gdy nic nie robimy”
To jedno z tych pięknych zdań Gastona Bachelarda, w którym używa paradoksu. W tym przypadku używając cech “pełny” i “pusty”, jak i “aktywny” oraz “pasywny”. Zdanie to oznacza, że nie są to wyłączające się lub sprzeczne koncepcje, ale wręcz przeciwnie, uzupełniają się nawzajem.
Mówiąc, że życie jest pełne odnosi się do mnogości treści, które się w niej zawierają, a nie do ilości rzeczy, ludzi lub sytuacji, które w nim występują. Pokazuje, że ta akumulacja ukazuje się w pełni, gdy przestajemy działać. W chwilach, w których nic nie robimy, pojawiają się wszystkie te ukryte treści.
2. Noc i sen
“Sen nocny nie należy do nas. Nie jest naszą własnością. Dla nas jest jak drapieżnik, najbardziej niebezpieczny z drapieżników: odbiera nam naszą esencję”.
To piękne zdanie poetycko opisuje naturę oniryzmu. Sen nie należy do nas, ale my należymy do snu. Kiedy się w nim zanurzamy przeważa logika tego, o czym śnimy, a nie tego, czego chce nasza wola.
Dlatego Bachelard mówi, że sen nas porywa. Jest to rodzaj porwania naszej świadomości, które pozostawia nas na łasce naszego snu. Przestajemy być tym, kim jesteśmy, wyobrażamy sobie, kim jesteśmy w trakcie czuwania.
3. Zadanie poety, jakie opisuje Gastón Bachelard
“Pierwszym zadaniem poety jest odkrycie w nas części, która chce śnić”.
Jest to jeden z wielu cytatów Gastona Bachelarda, które mówią o poetach i poezji. Jak mówi prawdziwy poeta dotyka czegoś, co jest ukryte w naszej istocie i budzi się dzięki poezji.
Bachelard nie podaje dokładnej nazwy tego, „co” budzi poezja. Nazywa to „częścią, która chce śnić”. I to poeta uwalnia tę zdolność, która jest „zakotwiczona” lub zastygła w ludzkiej duszy. Dlatego celem poety nie jest odtworzenie czegoś lub sprawienie, by ludzie wzdychali, lecz wybudzenie i sprawienie, by człowiek pozwolił sobie śnić.
4. Jak Gastón Bachelard opisuje to, co tkwi w podświadomości
“Podświadomość mruczy nieustannie i słuchając tych szmerów możemy usłyszeć prawdę”.
Chociaż nadal toczy się debata na temat dokładności słowa „podświadomość” w porównaniu z terminem „nieświadomość”, faktem jest, że Bachelard zawsze wolał mówić o podświadomości niż o nieświadomości. Bachelard starał się dać wszystkiemu swoje miejsce w kosmosie i kosmos był dla niego bardzo ważnym składnikiem.
Jak mówi ten obszar, który jest poza świadomym rozumem nieustannie do nas szepcze. Nie mówi, ale szepcze. Robi to w szalony, absurdalny i najwyraźniej niepowiązany ze sobą sposób. Jeśli jednak zatrzymamy się, by posłuchać, odkryjemy wielkie prawdy o naszym istnieniu.
5. Pozbądź się nierealności
„Osoba pozbawiona nierealności jest neurotyczna, podobnie jak osoba pozbawiona zrozumienia rzeczywistości”.
To jedno z najpiękniejszych cytatów Gastona Bachelarda, a także jeden z tych, które najlepiej określają jego filozofię. W przeciwieństwie do tego, co jest promowane w naszej kulturze filozof ten nadaje taką samą wartość rzeczom irracjonalnym, jak i racjonalnym. Nierealnym, jak i realnym.
Wskazuje wprost, że kiedy człowiek jest pozbawiony nierealności choruje tak samo, jak ktoś pozbawiony realności. Dla ludzkiego umysłu jest to tak samo ważne postrzeganie, jak i wyobraźnia. I jest tak samo ważne myślenie, co tworzenie.
Gastón Bachelard wywarł znaczący wpływ na ważnych filozofów, którzy pojawili się po nim, na przykład Roland Barthes i Michel Foucault. Wielu mówi, że ilekroć czujemy, że surowa rzeczywistość nas przytłacza nie ma nic lepszego niż otwarcie dowolnej książki Bachelarda, abyśmy mogli ponownie poczuć smak nieskończoności.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Trione, A., & Lozano, M. G. (1989). Ensoñación e imaginario: la estética de Gaston Bachelard. Barcelona: Tecnos.