Funkcjonalne zaburzenie neurologiczne (FND)

Osoba cierpiąca na funkcjonalne zaburzenie neurologiczne może mieć problemy z komunikowaniem się i chodzeniem. Są to ciężkie stany kliniczne, które mogą ustąpić samoistnie po krótkim czasie.

Napisane i zweryfikowane przez lekarz Leonardo Biolatto.

Ostatnia aktualizacja: 24 maja, 2023

Czasami przyczyny organiczne nie wyjaśniają różnych schorzeń i chorób. Funkcjonalne zaburzenie neurologiczne (FND) jest jednym z takich przypadków. Stan ten zmienia ośrodkowy układ nerwowy bez określonego neurologicznego pochodzenia lub przyczyny.

Zaburzenie to ma uderzający obraz kliniczny. Co więcej, wyłącza chorego z jego normalnej codzienności. [/atomik-w-tekście]

Oto proste wyjaśnienie funkcjonalnego zaburzenia neurologicznego. Osoba cierpiąca na stwardnienie rozsiane wie, że źródłem schorzenia jest choroba autoimmunologiczna, która atakuje mielinę w mózgu i rdzeniu kręgowym. Z drugiej strony ktoś, kto doznał udaru, wie, że jest to spowodowane zatkaniem lub pęknięciem tętnicy. Jednak niektórzy ludzie cierpią na zaburzenia mowy i ruchu, nie wiedząc, co je powoduje. Nie wiedzą, co jest źródłem problemu, ani nie mają dokładnej diagnozy. Jest to tak zwane funkcjonalne zaburzenie neurologiczne.

Tego typu zaburzenia należą do najczęstszych przyczyn konsultacji lekarskich i niepełnosprawności neurologicznej.

Funkcjonalne zaburzenie neurologiczne

Do niedawna funkcjonalne zaburzenie neurologiczne było znane jako zaburzenie konwersyjne, jak opisano w Revista Colombiana de Psiquiatría. Lekarze, neurolodzy, psychiatrzy i wszyscy specjaliści w dziedzinie klinicznej wiedzą, że jest to powracający problem w neurologii i podstawowej opiece zdrowotnej. Jednak największym problemem jest tak naprawdę właściwa diagnoza.

Badania przeprowadzone przez CES University of Medellín (Kolumbia) podkreślają, że częstość występowania tego zaburzenia wynosi 2,5 osoby na 100 000. Zwykle pojawia się między 20 a 40 rokiem życia. Najbardziej zauważalnym aspektem funkcjonalnych zaburzeń neurologicznych jest to, że pacjenci wykazują wyraźne cechy i objawy. Nie mają one jednak wyraźnego pochodzenia.

Konwencjonalne testy, takie jak MRI mózgu i EEG, nie ujawniają żadnych problemów i wyniki są na ogół normalne. Dlatego też zaburzenie to od dziesięcioleci budzi duże zainteresowanie. Dziś wiemy, że często nakłada się na inne problemy, takie jak przewlekły ból i zmęczenie.

Objawy funkcjonalnego zaburzenia neurologicznego

Do niedawna uważano, że funkcjonalne zaburzenie neurologiczne ma charakter czysto psychologiczny. Innymi słowy, naukowcy sądzili, że pacjenci cierpią również na podstawowe problemy psychiczne. W połowie 2000 roku neuronaukowcy potwierdzili jednak, że jest to rzeczywistość kliniczna z własnymi cechami.

FND jest zaburzeniem funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego. Wykazuje istotne różnice w zależności od jednego chorego do drugiego. Do poprawy jakości życia chorego niezbędna jest prawidłowa diagnoza. DSM-V (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders ) ustanowił następujące kryteria identyfikacji tego schorzenia.

• Osłabienie kończyn dolnych lub górnych.
• Drżenie funkcjonalne. Są to drżenia rąk, podobne do tych występujących w chorobie Parkinsona.
• Dystonia. Skurcz ust po jednej stronie lub odchylenie dłoni albo stóp.
• Pojawienie się napadów niepadaczkowych, takich jak omdlenia.
• Dysfunkcja sensoryczna. Drętwienie, mrowienie lub ból twarzy, klatki piersiowej, bioder. Dolegliwości te pojawiają się tylko po jednej stronie ciała. Pojawiają się również zmiany w widzeniu, słyszeniu i innych.
• Funkcjonalne zaburzenia mowy. Są to na przykład problemy z artykulacją słów, jąkanie czy chrypka.

Aby postawić diagnozę, DSM-V stwierdza, że objawów tych nie można wytłumaczyć chorobą lub stanem neurologicznym ani zaburzeniem zdrowia psychicznego.

Przyczyny FND

Do dziś nie są znane dokładne przyczyny funkcjonalnych zaburzeń neurologicznych. Zaobserwowano jednak, że istnieją pewne czynniki, które zwiększają ryzyko wystąpienia tego schorzenia. Oto kilka przykładów:

• Przewlekły ból.
• Nieleczony zespół stresu pourazowego.
• Choroba zakaźna.
• Migreny.
• Historia zaniedbania lub wykorzystywania seksualnego lub fizycznego w dzieciństwie.

Ta seria zmian wpływa na ośrodkowy układ nerwowy. Paraliżuje go i zaburza jego prawidłowe funkcjonowanie w pewnych obszarach. To wyjaśnia szerokie i rozproszone objawy zaburzenia. Należy również zwrócić uwagę na wpływ, jaki wywiera ono na cierpiącego. Ludzie nagle doświadczają problemów z poruszaniem się lub komunikacją, nie bardzo rozumiejąc, dlaczego.

Pacjenci są kierowani do specjalistów z dziedziny neurologii. Tam otrzymują diagnozę i proponowane metody leczenia.

Leczenie funkcjonalnych zaburzeń neurologicznych

Funkcjonalne zaburzenie neurologiczne jest odwracalne. Oznacza to, że objawy znikają same z czasem. Mechanizmem stosowanym w leczeniu tego stanu klinicznego jest rehabilitacja neuropsychologiczna.

Leczenie polega na skupieniu się na nieprawidłowych i dysfunkcyjnych wzorcach ruchowych pacjenta i przywróceniu normalnego ruchu poprzez fizjoterapię. Na szczęście w tym zaburzeniu nie ma uszkodzeń ani zmian organicznych. To tak, jakby mózg doznał awarii systemu i dany program musi zostać ponownie zainstalowany.

Oprócz terapii fizycznej lub logopedycznej wskazane jest również zastosowanie terapii psychologicznej w celu zaspokojenia szczególnych potrzeb każdego pacjenta. Takie interwencje zapewniają, że te zmiany neurologiczne nie pojawią się ponownie.