Niemalże wszystkie cytaty jakie pozostawił po sobie Franz Kafka stanowią cenne dziedzictwo literatury i źródło mądrości. Ten pisarz urodzony w imperium austrowęgierskim jest uznawany za jednego z najbardziej wszechstronnie uzdolnionych autorów. Nic zatem dziwnego, że uznano go za pisarza tysiąclecia zachodniego świata.
W swoich dziełach jak mało kto Franz Kafka zdołał ująć ducha współczesnego człowieka. Jego powieści, dzieła i pisma cechują się ujmującą szczerością i bezpośredniością. Wrażliwość i umiejętne ujmowanie idei w słowa w połączeniu ze zdolnością obserwacji sprawia, że tworzył arcydzieła odzwierciedlające głębię duszy ludzkiej.
“Gdy namiętnie wierzymy w coś, co jeszcze nie istnieje, tworzymy to. To, co nie istnieje jest tym, czego nie pragnęliśmy dostatecznie mocno.”
-Franz Kafka-
Cytaty, jakie pozostawił po sobie Franz Kafka delikatnie obnażają przemoc psychiczną, kwestię samotności i uczucia porzucenia, jakich doświadcza czasami istota ludzka.
Oprócz ogromnej estetyki jaką cechują się jego dzieła, wyróżniają się one również niezwykle umiejętnym opisywaniem odczuć, rzeczywistości i subiektywnych doznań. W dalszej części artykułu przedstawimy Ci pięć spośród jego cytatów.
1. Punkt, który trzeba osiągnąć
Oto jeden z najciekawszych cytatów, których autorem jest Franz Kafka: “Istnieje pewien punkt, z którego nie ma już powrotu. To właśnie tam trzeba dotrzeć”. Innymi słowy, naszym celem powinno być dotarcie do punktu, z którego nie ma już powrotu.
Jest to etap w naszym życiu, w którym nie można się już cofnąć. Nie ma opcji wycofania i usunięcia podjętych przez nas kroków. Jedyną alternatywą jest iść do przodu. Punkt ten można osiągnąć jedynie wtedy, gdy walczyło się o coś ze wszystkich swoich sił. Do tego właśnie wzywa Franz Kafka.
2. Franz Kafka i Don Kichote w jego cytatach
Don Kichote jest niewątpliwie bardzo inspirującą postacią z literatury. Pojawia się również w tekście Kafki. Na swój niezwykły sposób chwali on tę wielką postać. Jak sam mówi: “Nieszczęściem Don Kichote’a nie jest jego fantazja, lecz Sancho Panza”.
Jak wiadomo, Don Kichote stanowi uosobienie idealizmu i niechęci do tego, co rzeczywiste i przyziemne. Sancho Panza z kolei reprezentuje realizm w swojej najsurowszej formie. Cytat Kafki skłania nas do refleksji na temat marzycielstwa i nastawienia do życia.
3. Źródło goryczy
Franz Kafka dużo pisał o zagadnieniu jakim jest dzieciństwo, rozwój dzieci i skutki wydarzeń z dzieciństwa w dorosłym życiu człowieka. Jednym z jego najpiękniejszych dzieł jest List do Ojca. Tekst ten z poruszającą szczegółowością opisuje wpływ władczej figury rodzica na wrażliwość dziecka.
Stamtąd też pochodzi jeden z najważniejszych cytatów. Franz Kafka podchodzi do tematu niezwykle bezpośrednio mówiąc: “Gest goryczy człowieka często stanowi jedynie skamieniałość zawstydzenia dziecka”. W mistrzowski wręcz sposób autor łączy strach z dzieciństwa z niemożnością osiągnięcia szczęścia w życiu dorosłym. Dlatego też cytat ten zasługuje na naszą uwagę.
4. Pasja i namiętność
Nie można powiedzieć, że Franz Kafka był uosobieniem optymizmu. Znaczna część jego pracy jednak cechuje się żywotnością właściwą ludziom głęboko ceniącym życie ze wszystkimi jego cudami i goryczą.
Nic zatem dziwnego, że napisał on kiedyś: “Liczy się, żeby umieć przeistoczyć pasję w charakter”. Co to oznacza w praktyce? Otóż to, co nas dotyka i dogłębnie porusza, powinno znaleźć swoje odzwierciedlenie w całej strukturze naszego istnienia. Powinno stać się częścią nas samych.
5. Franz Kafka a cierpliwość i czas
Oto jeden z najcenniejszych cytatów jakie pozostawił po sobie Franz Kafka. Mówi on: “Wszystkie błędy, jakie popełnia istota ludzka są wynikiem braku cierpliwości. Przedwczesne przerywanie uporządkowanego procesu to sztuczna przeszkoda podniesiona na drodze sztucznej rzeczywistości”.
Co przekazuje nam to stwierdzenie? Otóż każda rzeczywistość cechuje się swoim naturalnym rytmem. Nie należy w niego ingerować i na siłę go przyśpieszać. Dlatego własnie gdy zaburzamy normalny bieg wydarzeń, jedyne co osiągamy to błędy. Interwencja, czyli kładzenie sztucznych przeszkód na drodze naturalnego biegu wydarzeń to nic innego jak pozwalanie na sztuczność i kłamstwo. Co więcej, uniemożliwia nam to obserwowanie tego, co by się mogło stać.
Franz Kafka był biurokratą, który nienawidził biurokracji. Był niezwykłym pisarzem, który poprosił, by zniszczono jego pisma. Był mężczyzną pełnym życia, który umarł przed ukończeniem 45. roku życia. Nie osiągnął szczęścia. Nie doświadczył też tego, co zdołał stworzyć poprzez swoją literaturę. Jak wiele innych wielkich geniuszy, być może w ogóle nie zdawał sobie sprawy ze swoich zdolności. Być może właśnie w tym kryje się cały urok jego pracy.