Fałszywi przywódcy często pojawiają się w chwilach kryzysu

Jaka jest główna cecha fałszywych przywódców? Są to ludzie, którzy są odpowiedzialni z powodów innych niż ich zdolność lub kompetencje do kierowania lub osiągania wspólnych celów grupy. Kryzysy są doskonałą okazją do wydobycia na światło dzienne tego, z czego naprawdę zbudowano osoby odpowiedzialne.

Jak się zapewne domyślasz, kryzysy to także chwile nierozwiązanych zawiłości i niepewności. Ci, którzy mają przywódców, oczekują, że przejmą stery sytuacji i wskażą drogę. W takich chwilach fałszywi przywódcy zostają zdemaskowani. To ci, którzy nie tylko nie przejmują władzy, ale wręcz pogarszają problemy.

Wielu fałszywych liderów kompensuje swoją niekompetencję stosunkowo skuteczną bronią w tej epoce: marketingiem politycznym. Jedną z cech takich liderów pozbawionych przywódców jest właśnie to, że poświęcają więcej energii na ukrywanie swoich niepowodzeń niż na rozwiązywanie problemów.

„Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, ale wewnątrz są drapieżnymi wilkami”.

-Mateusz 7:15-

Fałszywi liderzy i uczciwość

Oczywiste jest, że uczciwość nie jest mocną stroną fałszywych przywódców. Dostali stanowiska kierownicze na skróty. Na przykład są albo spokrewnieni z właścicielem firmy, oszukanymi wyborcami, albo opłacani, by być tam, gdzie są, i tak dalej. Krótko mówiąc, nie dotarli tam, gdzie są dzięki własnym zasługom.

Dlatego są fałszywymi przywódcami – na pierwszym miejscu stawiają swoje osobiste interesy. Jak widać, prawdziwy przywódca reprezentuje interesy wielu i dąży do zbiorowego, a nie indywidualnego dobrobytu.

To ostatnie staje się natychmiast widoczne, gdy pojawia się kryzys. Fałszywy lider będzie chronić siebie i swoje interesy przede wszystkim w obliczu zagrożeń, zamiast oferować rozwiązanie, które przynosi korzyści grupie pomimo jej własnych interesów.

Niepopularne lub szokujące decyzje

Kryzysy, zwłaszcza te najpoważniejsze, często wymagają decyzji niepopularnych dla jakiegoś sektora lub grupy. Na przykład w czasie kryzysu gospodarczego najlepszym wyjściem jest obniżenie pensji kadry kierowniczej. Oczywiście nie wszyscy będą zadowoleni z tej sytuacji.

Podobnie może być konieczne ograniczenie niektórych działań w obliczu kryzysu zdrowotnego, jak to się ostatnio stało. Wiele osób nie lubi tych ograniczeń z wielu powodów. Jednak najwygodniej jest zabezpieczyć większość.

Tylko prawdziwy lider jest w stanie podejmować takie decyzje. Nie są zainteresowani zachowaniem kapitału akceptacji lub przychylności, ale rozwiązaniem podstawowego problemu. Dobrostan większości jest tym, co kieruje ich kryteriami, a brak zrozumienia lub odrzucenie traktują jako kwestię drugorzędną. Jednak fałszywi przywódcy często podejmują decyzje tylko po to, by zyskać akceptację.

Interes własny i marketing

Wielu liderów, zwłaszcza polityków, intensywnie korzysta z marketingu w czasach kryzysu. Ich celem jest podejmowanie decyzji, które im sprzyjają, jednocześnie promując ideę, że takie decyzje przynoszą korzyści większości.

Co więcej, starają się zachować dobry wizerunek, biorąc pod uwagę, że kryzysy nie zawsze dają natychmiastowe rozwiązanie i osłabiają publiczny wizerunek osób odpowiedzialnych.

Fałszywy przywódca działa zgodnie z założeniem „każdy dla siebie” i oczywiście jako pierwszy wskakuje na łódź ratunkową. Wiedzą jednak, że może to zagrozić ich przyszłym interesom i dlatego ukrywają swoje działania pod płaszczykiem propagandy.

Działania takie jak następujące są powszechne:

• Fałszywy lider promuje fałszywy optymizm i dąży do zmniejszenia krytycznego nastawienia osób kierowanych do kierownictwa.
• Wprowadzają w błąd, prezentując tendencyjne dane. Dlatego zamiast mówić, że zginęło 20 000 osób, mówią o tym, ilu odzyskało zdrowie.
• Znajdują nieefektywne, ale szokujące rozwiązania, które nie są realne. Dzieje się tak, ponieważ są zorientowane na działania, które wywołują skutki emocjonalne. W końcu chodzi o popisywanie się, a nie o rzeczywisty postęp.
• Fałszywi przywódcy rzadko sami coś rozwiązują. Jednak w końcu staje się to oczywiste i zawsze obwiniają czynnik zewnętrzny za swoją nieefektywność.

Fałszywi przywódcy zadają wiele szkód, ponieważ posiadają władzę, ale wykorzystują ją tylko na swoją korzyść. Nie ma znaczenia, jakie stanowisko zajmuje dana osoba ani jak dobrze mówi o niej prasa. Dobry przywódca jest widoczny po ich skutecznych wynikach, a nie po przepychu i okolicznościach, które mogą otaczać ich działania.