Emocjonalne spotkanie Michaela J. Foxa i Christophera Lloyda

Nie sposób było nie płakać oglądając emocjonalne spotkanie Michaela J. Foxa i Christophera Lloyda, 37 lat po filmie „Powrót do przyszłości”. W rzeczywistości wszyscy byliśmy zaskoczeni tym, jak choroba Parkinsona odcisnęła swoje piętno na naszym ukochanym Marty'm McFly.

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Valeria Sabater.

Ostatnia aktualizacja: 19 czerwca, 2023

Istnieje wiele legendarnych duetów filmowych. Jednym z najbardziej kultowych był Michael J.Fox i Christopher Lloyd. Rzeczywiście, nikt nie może zaprzeczyć, że Powrót do przyszłości, klasyczny film wyreżyserowany przez Roberta Zemeckisa w 1985 roku, pozostawił niezatarty ślad w naszej popkulturze. Jednak jeszcze większy ślad pozostawili jej bohaterowie, niezapomniani Marty McFly i Doc Brown. Ich emocjonalne spotkanie wywołało łzy u wielu z nas.

Niedawno, 37 lat po premierze trylogii, przyszedł nieoczekiwany prezent. 9 października 2022 roku w Nowym Jorku odbył się Comic Con. Wydarzenie zorganizowano w Javits Convention Center, gdzie miało miejsce emocjonalne spotkanie dwóch aktorów. Wydarzenie miało na celu upamiętnić tę wyjątkową datę. Michael J. Fox i Christopher Lloyd, będący w wieku 61 i 83 lat, otrzymali długą owację na stojąco, gdy tylko pojawili się na scenie.

Jednak oczywiście wszystkie oczy skierowane były na Michaela J. Foxa, który prawie nie mogąc chodzić i cierpiąc na brak koordynacji ruchów, nie wahał się przytulić swojego byłego partnera ze sceny filmowej. Choroba Parkinsona, którą zdiagnozowano u niego, gdy miał zaledwie 29 lat, znacznie się rozwinęła. Jego dzielna postawa i iskrzące poczucie humoru są jednak nadal nienaruszone, rekompensując sprawność ruchów, której niestety brakuje jego ciału.

Emocjonalne spotkanie Michaela J. Foxa i Christophera Lloyda

Niebieskie dżinsy, trampki i swobodny styl. Michael J. Fox i Christopher Lloyd pojawili się przed swoimi fanami w podobnych strojach. Chociaż prawdziwa harmonia tkwiła w ich gestach, w wymienianych między nimi słowach, które wymykały się z mikrofonów, oraz w ich powściągliwych, ale chwytających za serce emocjach.

New York Comic Con był gospodarzem panelu dyskusyjnego na temat dziedzictwa Powrotu do przyszłości. Obecność bohaterów filmu zaskoczyła i podekscytowała fanów. Media społecznościowe zaczęły udostępniać tę scenę i w ciągu kilku sekund zobaczył ją cały świat.

Nie można było oderwać wzroku od Michaela J.Foxa, który swoim porywającym humorem bagatelizował swoje oczywiste problemy z koordynacją, równowagą i mową. Żartował z gumy, która uciekła mu z ust i stanowczo podkreślał, że choroba Parkinsona to najlepsza rzecz, jaka mu się w życiu przytrafiła. W rzeczywistości widzi teraz swój cel jako nic innego jak dać chorobie głos, aby mógł pomóc innym cierpiącym.

Pierwsze objawy poczuł, gdy miał 29 lat

Michael J.Fox kręcił film Doc Hollywood, kiedy poczuł drżenie w małym palcu lewej dłoni. Miał 29 lat i nie zwracał na to zbytniej uwagi. Jednak nastąpiły kolejne drżenia, wraz ze sztywnością w biodrach. Nie trwało długo, zanim zdiagnozowano u niego chorobę Parkinsona. Od tego momentu wiedział, że jego życie się zmieni i z trudem się na to przygotowywał.

Swoją chorobę ujawnił publicznie dopiero w 1998 roku, kiedy przeszedł talamotomię, mającą opanować drżenie. Dodatkowo zaczął przyjmować lek Sinemet, który pozwolił mu uregulować objawy. Od tego momentu przestał pić, poprawił swój styl życia i stworzył fundację noszącą jego imię na rzecz badań nad chorobą Parkinsona. Nie trwało długo, zanim stał się, według New York Timesa, najodpowiedniejszym głosem w obronie tego stanu.

Jest to obecnie największa organizacja non-profit finansująca opracowywanie leków na chorobę Parkinsona.

Wycofał się z aktorstwa, ale nie z aktywnego działania

W listopadzie 2020 roku Michael ogłosił rezygnację z aktorstwa ze względu na oczywiste komplikacje wynikające z choroby Parkinsona. Jednak jego kariera filmowa i telewizyjna nie mogła być bardziej rozbudowana. Otrzymał wiele nagród, ma kilka doktoratów na różnych uniwersytetach i napisał trzy książki: Lucky Man: A Memoir (2002), Always Looking Up: The Adventures of an Incurable Optimist (2009) oraz A Funny Thing Happened the Way to the Future: Twists and Turns and Lessons Learned (2010).

Żałuje, że nie może grać na gitarze tak jak wcześniej i że jego pamięć nie pozwala mu już dalej działać w świecie aktorskim. Jednak pomimo tego faktu i mrocznych chwil, które przeżył, deklaruje, że jest optymistą. Stanowczo mówiteż, że jest bardzo świadomy swojego celu w życiu. Pomaga mu w tym dalsza walka o znalezienie lekarstwa na chorobę Parkinsona lub terapii poprawiających jakość życia pacjentów.

Emocjonalne spotkanie i przyjaźń, która wykracza poza czas i przestrzeń

„Chemia między nami istniała od pierwszej sceny, którą graliśmy”, powiedział Christopher Lloyd o Michaelu na Comic Con. „ To było żywe i pozostało takie przez trzy filmy. Nawiasem mówiąc, nie zniknęło”.

Obaj aktorzy śmiali się i dzielili anegdotami podczas wydarzenia w Nowym Jorku. Rzeczywiście, ich przyjaźń jest nadal widoczna. Być może pozostawili postacie Marty’ego McFly’a i Doca Browna daleko w tyle, ale zabawa i iskra między nimi są nadal widoczne.

Ani lata, ani choroba Michaela nie przyćmiły uroku tego partnerstwa. Dlatego z niecierpliwością czekamy na kolejne spotkania i wydarzenia, które pokażą, że istnieją wieczne przyjaźnie, a także ludzie, którzy nadal nas inspirują.