Emmeline Pankhurst i sufrażystki – poznaj bliżej tę ważną postać

Emmeline Pankhurst stała na czele ruchu sufrażystek, które walczyły o przyznanie kobietom praw wyborczych. Zasłynęła ona jako pełna pasji działaczka, która całe życie walczyła o to, w co wierzyła. Przekonywała społeczeństwo, że kobiety powinny mieć takie same prawa obywatelskie, jak mężczyźni. Całe swoje życie poświęciła walce o prawa wyborcze kobiet, o poprawę warunków bytowych najbiedniejszych oraz o ich dostęp do edukacji.

“Time Magazine” umieścił Emmeline Pankhurst na liście 100 najważniejszych osobowości XX wieku. Była charyzmatyczna liderką i utalentowaną mówczynią. Dzięki tym cechom zdołała przekonać bardzo wiele osób, aby wsparły ją w walce o słuszne idee. Co udało się jej osiągnąć? Jak wpłynęła na kolejne pokolenia? W jaki sposób zmieniła swoją teraźniejszość, a tym samym naszą przyszłość? Dowiedz się z poniższego artykułu.

Emmeline Pankhurst – lata młodości

Emmeline Pankhurst urodziła się 15 lipca 1858 r. Jej ojciec, Robert Goulden, pochodził z rodziny aktywistów politycznych. Matka Emmeline, Sophia Crane, pochodząca z Isle of Man, również była polityczną aktywistką. Kiedy Emmeline była mała, jej rodzice wspólnie walczyli o zniesienie niewolnictwa.

Kiedy Emmeline skończyła 2 lata, poznała prawnika i aktywistę politycznego, Richarda Pankhursta. Był on o 24 lata starszy od Emmeline. Walczył o prawa kobiet do głosowania i o ich dostęp do edukacji. Emmeline wyszła za mąż za Pankhursta i mieli razem pięcioro dzieci.

Ruch sufrażystek

W tamtym okresie sufrażystki były skłonne zgodzić się na to, by prawa wyborcze miały tylko wdowy i kobiety niezamężne. Emmeline i jej mąż odrzucili jednak takie rozwiązanie i założyli nową organizację, Women’s Franchise League – Ligę na rzecz praw wyborczych kobiet.

Ta nowa organizacja promowała ideę jednakowych praw wyborczych dla wszystkich kobiet oraz prawa do rozwodu i dziedziczenia majątku. W krótkim czasie od założenia Liga przybrała skrajnie lewicowe poglądy, przez co wielu członków opuściło jej szeregi.

Kariera polityczna Emmeline Pankhurst

Spędziwszy nieco czasu w Londynie, Emmeline Pankhurst wróciła do Manchesteru. To tam zaczęła samodzielnie działać jako aktywistka polityczna. Wstąpiła do Niezależnej Partii Pracy mimo że jej kandydatura została wcześniej wielokrotnie odrzucona za to, że była kobietą. Zaangażowała się wraz z Komitetem Pomocy Bezrobotnym w dostarczanie biednym osobom pożywienia.

Emmeline była głęboko poruszona biedą i bezradnością osób, z którymi się kontaktowała. Spotkania te sprawiły, że włączyła się w działania na rzecz reformy systemu ochrony pracowników. W międzyczasie mąż Emmeline, Richard zaczął chorować i ostatecznie zmarł. Zostawił Emmeline z długami i całą rodziną na głowie.

Pankhurst dostała pracę w Urzędzie Miasta i zaczęła nagłaśniać naganne warunki życia kobiet w regionie, a w działaniach tych wspierały ją dorosłe już córki.

Czyny, nie słowa

W pewnym momencie Emmeline Pankhurst poczuła się zawiedziona brakiem skuteczności partii politycznych i organizacji sufrażystek. Postanowiła opuścić szeregi wszystkich tych grup i założyła związek o nazwie Women’s Social and Political Union. Związek ten zrzeszał tylko kobiety, a jego mottem przewodnim było hasło “Czyny, nie słowa”.

Działania związku bardzo szybko zradykalizowały się, a jego członkinie zaczęły stosować taktykę przemocy. Ich celem było zwrócenie uwagi na sprawy, o które walczyły. W związku z tym wybijały szyby, niszczyły mienie prywatne i organizowały strajki głodowe.

Władze niejednokrotnie krytykowały działania członkiń ruchu Emmeline Pankhurst, a ona sama była wielokrotnie aresztowana. W tamtym czasie sprzedała ona swój dom w Manchesterze i zaczęła podróżować po Anglii i Stanach Zjednoczonych, organizując konferencje dotyczące praw społecznych i obywatelskich.

Emmeline Pankhurst i prawa wyborcze kobiet

Na początku I wojny światowej Emmeline wynegocjowała z rządem uwolnienie tych kobiet z jej związku, które przebywały w więzieniu za stosowanie przemocy. Niestety, musiała się zobowiązać, że jej organizacja przestanie stosować tego typu metody. Ugoda uwzględniała również pomoc dla kobiet z organizacji, która wspierała walkę wojsk brytyjskich na froncie z Niemcami.

Porozumienie to stało się źródłem rozłamu wewnątrz Ligi. Co więcej, było kwestią tak problematyczną, że wywołało poważny konflikt pomiędzy Emmeline i jedną z jej córek. Po zakończeniu wojny Emmeline odsunęła się od lewicowych idei i wstąpiła do partii konserwatywnej.

W tamtym czasie partia konserwatywna była ugrupowaniem cieszącym się największą popularnością. Pankhurst chciała wykorzystać to na rzecz promowania idei równych praw wyborczych dla kobiet i mężczyzn. Lata ciężkiej pracy i poświęceń przyniosły oczekiwane rezultaty. W wieku 69 lat, Emmeline Pankhurst doczekała się momentu, w którym kobiety uzyskały prawo do głosowania. Kilka tygodni później zmarła.

Brutalne oblicze sufrażystek

Pankhurst była kontrowersyjną, radykalną i niestrudzoną aktywistką, przez co miała tyle samo zwolenników, co przeciwników. Mocno krytykowała niektóre idee polityczne i promowała inne, nigdy nie tracąc swojego celu z oczu. Co jednak najważniejsze, stawała się inspiracją dla wielu osób, które ą poznawały i zarażały się jej pasją.

Emmeline Pankhurst stała się twarzą radykalnego ruchu sufrażystek. Nie wszyscy popierali jej metody działania, ale to właśnie przemoc, czyli typowo “męski” sposób zwrócenia na siebie uwagi przyniósł efekty. Pankhurst nie obawiała się użyć jedynego języka, jaki zdawał się rozumieć patriarchalny system: protestu połączonego z przemocą. Bez względu na to, jak oceniamy te działania, zmieniły one bieg historii i przyniosły zmiany na lepsze.