Niektórzy uważają, że psychologowie potrafią czytać w myślach. Z reguły przypisuje się im niezwykłą moc, która zdaniem wielu sprawia, że rozumieją ukrytą rzeczywistość człowieka. Jednak naukowcy twierdzą, że wszyscy mamy tę cudowną moc odczytywania emocji i myśli innych ludzi. Czy czytanie w myślach jest w takim razie możliwe?
Nie możemy „odgadnąć”, co dokładnie myśli osoba obok nas. Nasza ewolucja jeszcze nie osiągnęła tego punktu. Możemy jednak stworzyć modele mentalne, aby skutecznie wyczuć uczucia, myśli i zachowania u innych. To umiejętność, której uczymy się w bardzo młodym wieku.
Kompetencję tę nazywamy empatyczną dokładnością. To umiejętność, która ułatwia nam łączenie się ze sobą we wzbogacający i umiejętny sposób. Dlatego możemy śmiało powiedzieć, że większość z nas czyta innym w myślach, z wyjątkiem osób ze spektrum autyzmu. Przyjrzyjmy się temu bliżej.
Wszyscy możemy rozwinąć lepszą umiejętność czytania w myślach. Wystarczy wiedzieć, jak analizować takie aspekty, jak język niewerbalny.
Czytanie w myślach: jakie procesy ułatwiają tę umiejętność?
Na początku mówiliśmy o tym, jak często postrzega się psychologów jako osoby czytające w myślach. Jeśli w ogóle są w tej materii biegli, to dlatego, że ich praca opiera się w dużej mierze na obserwowaniu i aktywnym słuchaniu innych.
Ta aktywność pozwala im wyjść poza gesty i słowa, aby wyczuć emocje, potrzeby, traumy i myśli. Ponadto psychologowie są szkoleni w odczytywaniu aspektów związanych z komunikacją niewerbalną. Niemniej jednak jest to coś, co zdecydowana większość z nas może również wyćwiczyć z większym lub mniejszym powodzeniem.
Inni ludzie dają nam wskazówki na temat tego, co jest w ich umysłach, za pomocą gestów, ruchów, spojrzeń i tonu głosu. Czytanie w myślach nie jest supermocą: to umiejętność wywodząca się z empatii i czytania mowy ciała.
Nie możesz jednak zostać ekspertem w czytaniu emocji i myśli innych ludzi, jeśli nie zagłębiłeś się najpierw we własny umysł. Przyjrzyjmy się więc tym procesom, które ułatwiają zdobycie tej umiejętności.
Teoria umysłu: umiejętność „myślenia, że ja myślę, że Ty myślisz…”
Teorię umysłu ukuł antropolog i psycholog Gregory Bateson. Określa ona zdolność ludzi do rozumienia i refleksji nad własnym stanem psychicznym, a także stanem psychicznym innych. Badanie przeprowadzone przez University of Wisconsin-Madison (USA) wykazało, że umiejętność rozumowania na temat myśli, przekonań i uczuć innych oraz umiejętność przewidywania ich reakcji i działań sprzyja naszemu dobremu samopoczuciu. Załóżmy na przykład, że Twój partner wraca do domu zestresowany i zły. Zdolność do zrozumienia tych emocji podpowie Ci, że mógł mieć zły dzień w pracy.
Z drugiej strony badania przeprowadzone przez Vedduma, Pedersena, Landerta i Bliksteda wykazały, że osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu oraz pacjenci ze schizofrenią wykazują deficyt w rozwoju teorii umysłu.
Neurony lustrzane, klucz do czytania w myślach
Vittorio Gallese, neurolog z Uniwersytetu w Parmie we Włoszech i jeden z pierwszych odkrywców neuronów lustrzanych, twierdził, że wszyscy mamy naturalną zdolność, jaką jest czytanie w myślach. Wszyscy oprócz, według Gallese, Spocka, jednego z bohaterów serialu Star Trek. W jego przypadku trudność w zrozumieniu ludzkich zachowań tkwiła właśnie w aspekcie emocjonalnym.
Mieszkańcy planety Wolkan postanowili stłumić swoje emocje, aby działać bardziej logicznie. To pozbawiało ich możliwości nabycia tak wyjątkowej w człowieku zdolności: empatii. Nasze zdolności empatyczne, zarządzane przez neurony lustrzane, ułatwiają nam wnikanie w umysły innych i łączenie się z ich stanami emocjonalnymi.
Dlatego też, gdy wchodzisz z kimś w interakcję, jest to coś więcej niż tylko prosta rozmowa. Łączysz się z tą osobą emocjonalnie i mentalnie, wchodzisz w jej buty i do jej mentalnego wszechświata.
Osoby z autyzmem mają empatię. Mają jednak więcej trudności z odebraniem i zrozumieniem emocjonalnych wskazówek, które pokazują inni. Może to spowodować, że zareagują w sposób impulsywny i niedostosowany.
Język niewerbalny może dostarczyć więcej informacji niż słowa
Nie musisz być Jedi, żeby czytać w myślach. Nie trzeba nawet koncentrować się i wpatrywać głęboko w oczy osoby, która stoi przed Tobą. Musisz iść o krok dalej i poszerzyć swój obszar skupienia, aby dostrzec jej ciało, głos i ruchy.
David Matsumoto, profesor Uniwersytetu Stanowego w San Francisco, jest jednym z czołowych ekspertów w tej dziedzinie. W swojej książce Komunikacja niewerbalna. Science and Applications, daje nam informacje, jak zagłębić się w zachowania niewerbalne, aby zrozumieć myśli, motywacje, osobowości i intencje ludzi.
Jako doradca FBI zapewnia, że czytanie umysłu człowieka jest możliwe, o ile posiadamy odpowiednią wiedzę na ten temat. Jego praca opiera się na szkoleniu agentów federalnych i biznesmenów w umiejętności czytania ludzi w celu wyczucia zachowań i reakcji.
Musimy się zgodzić, że większość z nas jest biegła w tej fascynującej umiejętności. Najciekawsze bez wątpienia jest to, że możemy dowiedzieć się o wiele więcej i że istnieją zasoby i eksperci, którzy mogą nas poprowadzić w tego typu czytaniu drugiej osoby. Choć może nam się to wydawać dość zaskakujące, to po prostu narzędzie ułatwiające i optymalizujące nasze relacje.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Byom LJ, Mutlu B. Theory of mind: mechanisms, methods, and new directions. Front Hum Neurosci. 2013 Aug 8;7:413. doi: 10.3389/fnhum.2013.00413. PMID: 23964218; PMCID: PMC3737477.
- Bambaeeroo F, Shokrpour N. The impact of the teachers’ non-verbal communication on success in teaching. J Adv Med Educ Prof. 2017 Apr;5(2):51-59. PMID: 28367460; PMCID: PMC5346168.
- Riess H. The Science of Empathy. J Patient Exp. 2017 Jun;4(2):74-77. doi: 10.1177/2374373517699267. Epub 2017 May 9. PMID: 28725865; PMCID: PMC5513638.
- Shamay-Tsoory, Simone G.; Aharon-Peretz, Judith (2007-01-01). «Dissociable prefrontal networks for cognitive and affective theory of mind: A lesion study». Neuropsychologia 45 (13): 3054-3067