Czy Voldemort i jego życie mogą pomóc nam lepiej zrozumieć zło?
Voldemort, którego prawdziwe nazwisko brzmiało Tom Riddle, jest głównym antagonistą w sadze o Harrym Potterze. Z punktu widzenia osoby postronnej różni się znacząco od Harry’ego. Jeśli jednak zagłębimy się w ich postacie, zobaczymy, że mają one wiele wspólnego.
Voldemort jest opętany przez zło, ale skąd się ono u niego wzięło? Czy jego postać może pomóc nam lepiej zrozumieć zło? Poświęć chwilę na przeczytanie naszego dzisiejszego artykułu, aby się dowiedzieć czegoś więcej na ten temat!
Harry Potter i Voldemort to dwie strony tej samej monety. Nie ma bohatera bez złoczyńcy i nie ma czarnego charakteru bez bohatera pozytywnego.
Co by się stało, gdyby któryś z nich przeżył coś innego w swoim życiu? A co, jeśli Voldemort dorastałby w szczęśliwym domu? A co by było, gdyby odkrył, czym jest miłość? Czy urodził się z gruntu rzeczy zły, czy też to jego zło wynikało z szeregu okoliczności, z jakimi miał w życiu do czynienia?
Tak, Voldemort to bez wątpienia jedna z najbardziej fascynujących postaci w filmach o Harrym Potterze. W naszym dzisiejszym artykule pomówimy sobie nieco więcej o jego życiu.
Voldemort – odkrywanie jego przeszłości
Na przestrzeni całej sagi dowiadujemy się coraz więcej o przeszłości Czarnego Pana. Poznajemy bliżej tę postać, która jest czymś więcej niż tylko „czarnym charakterem”. Filmy nie mówią zbyt wiele o jego przeszłości. Jednak w książkach J. K. Rowling poświęca wiele stron jego przeszłości.
Ta postać wzbudza tak wielką fascynację wśród fanów Harry’ego Pottera, że doczekała się nawet osobnego, poświęconego mu filmu. To włoska produkcja zatytułowana „Voldemort: Geneza dziedzica” (oryg. Voldemort: Origins of the Heir).
Jest wiele rzeczy, których nie ujawnia nam saga o Harrym Potterze. I jest także wiele rzeczy, które moglibyśmy powiedzieć o samym Voldemorcie. W tym artykule postaramy się zebrać kilka najważniejszych informacji, które pomogą nam lepiej zrozumieć osobowość tej postaci. Oraz to, jak i dlaczego stał się tak zły.
Voldermort – jakie czynniki miały na niego wpływ?
Autorka sagi o Harrym Potterze, J. K. Rowling, nie miała łatwego życia. Studiowała język francuski i klasykę na uniwersytecie w Exeter. Chociaż wycierpiała wiele trudności w swoim życiu, stała się sławna, kiedy opublikowała pierwszą książkę ze swojej słynnej sagi w 1997 roku. Nosiła ona tytuł „Harry Potter i Kamień Filozoficzny”.
Niejednokrotnie Rowling wyznawała, że ma wiele wspólnego z takimi postaciami jak Hermiona Granger. Poza tym to nie przypadek, że urodziny Harry’ego wypadają w tym samym dniu, co urodziny autorki.
Nie jest też przypadkiem, że Dementorzy wyssali duszę Harry’ego w taki sam sposób, w jaki depresja, na którą Rowling cierpiała w pewnym momencie swego życia, wysysała z niej życie i energię.
J.K. Rowling wskazała, że imię Voldemorta pochodzi z języka francuskiego. A konkretnie od terminu vol de mort (czyli lot śmierci). Przyznała też, że jedną z inspiracji do stworzenia tej postaci stanowił nie byle kto, bo sam Adolf Hitler.
Voldemort i Hitler
Jeśli spróbujemy o tym pomyśleć na poważnie, to widzimy, że zarówno Voldemort, jak i Adolf Hitler wierzyli w istnienie wyższej rasy. Voldemort chciał eksterminować każdego, kto nie był „czystej krwi”, czyli nie spełniał cechy posiadaną tylko przez synów magów.
Był nieugięty w dążeniu do tego, aby wszystkie „szlamy” (czyli dzieci mugoli) zniknęły i nigdy nie miały dostępu do Hogwartu. Innymi słowy, dla obu tych z gruntu rzeczy złych ludzi „czystość rasowa” była ważną kwestią. Uważali oni, że powinni eksterminować „gorszą rasę”.
Uderzające jest to, że sam Voldemort nie był czystej krwi. Jego ojciec był mugolem, tak jak Hitler był pochodzenia żydowskiego. Być może kompleks niższości, strach przed odrzuceniem i pragnienie władzy doprowadziły obu z nich do popełniania zarówno okropnych, jak i irracjonalnych zbrodni.
W tym samym czasie Voldemort był genialnym młodym człowiekiem, mającym przed sobą świetlaną przyszłość jako czarodziej. Z drugiej strony Hitler naprawdę kochał sztukę.
Wojny
Kolejnym podobieństwem między sagą o Harrym Potterze a historią ludzkości jest istnienie dwóch magicznych wojen. Podczas pierwszej takiej wojny Voldemort i jego Śmierciożercy zabili wielu ludzi, w tym rodziców Harry’ego. Jednak przegrali tę wojnę i dlatego Voldemort musiał zniknąć.
Koniec drugiej wojny oznaczał koniec ery Voldemorta i jego zwolenników. Niemcy przegrały obie wojny światowe, podobnie jak Śmierciożercy. Drugie podejście do władzy Voldemorta miał miejsce w cieniu, aż w końcu udało mu się przejąć kontrolę nad całym Ministerstwem Magii (odpowiednikiem naszego systemu politycznego).
Harry Potter zakończył ten czas grozy i ciemności, będąc kimś w rodzaju Chrystusa. Zresztą cała saga jest również pod wyraxnym wpływem Biblii. Wąż jest w niej symbolem zła i pokusy, a także jest powiązany z Voldemortem, samym uosobieniem zła w sadze o Harrym Potterze.
Poza tym Harry jest typem zbawiciela i „Wybranego” (nawet ma przecież swoje własne proroctwo), który jest w stanie oddać swoje własne życie, by ocalić innych.
Przeszłość Voldemorta
Voldemort był owocem niewierności (jego matka zdradziła ojca). Był dzieckiem urodzonym w rodzinie bez miłości. Jego rodzina ze strony matki wywodzi się od Salazara Slytherina, który był założycielem domu Slytherinu i wiernym obrońcą czystości krwi. Podobnie jak jego przodek był także Parselmouthem, co oznacza, że mógł rozmawiać z wężami.
Ta obsesja na punkcie czystości krwi doprowadziła rodzinę do wielu lat chowu wsobnego. Oznaczało to, że Merope Gaunt (matka Voldemorta) i jej rodzina żyli w skrajnym ubóstwie. Oprócz tego cierpiała na pewien rodzaj niepełnosprawności intelektualnej.
Merope była maltretowana przez swojego ojca i brata. Nazwali ją oni charłakiem (córką maga niezdolną do praktykowania magii). Ojciec i brat Merope zostali uwięzieni w Azkabanie. Kiedy to się stało, w końcu poczuła się ona wolna.
Merope zakochała się w bogatym mugolu o imieniu Tom Riddle Senior, w efekcie czego postanowiła rzucić na niego zaklęcie, które sprawi, że się z nią ożeni i spowoduje, że Merope zajdzie w ciążę. Merope myślała, że Riddle się w niej zakochał i że może położyć kres temu zaklęciu.
Jednak Riddle ją zostawił. Merope urodziła swoje dziecko w sierocińcu i zmarła wkrótce po porodzie. Z tego powodu mały Tom Riddle dorastał bez miłości. Odkrył, że jest czarodziejem kilka lat później, kiedy Dumbledore zaczął go szukać i powiedział mu, że może rozwijać swoje umiejętności w Hogwarcie.
Voldemort w Hogwarcie
W Hogwarcie Voldemort wyróżniał się jako jeden z największych magów. Jednak jego żądza władzy i pasja do mrocznych sztuk sprawiły, że stał się najbardziej przerażającym mrocznym magiem wszech czasów. Podobnie jak Harry Potter, Voldemort był sierotą. Dorastał sam i bez miłości rodziców. Hogwart był jego zbawieniem.
Między obiema postaciami istnieje silny związek, który wykracza poza ich antagonistyczne relacje. Jednak główne różnice między nimi polegają na tym, że Voldemort nigdy nikogo nie pokochał i nigdy nie miał prawdziwych przyjaciół. Z tego powodu był okrutny nawet wobec swoich najbardziej lojalnych wyznawców.
A ponieważ obie postaci są aż tak podobne do siebie, to ludzie zastanawiają się, dlaczego każdy z nich postanowił inaczej spojrzeć na życie. Czy Voldemort był zły z natury, czy też jego doświadczenia uczyniły go złym? A może naprawdę nienawidził mugoli, czy też motywowało go to, że ojciec go porzucił i to jak bardzo wstydził się swojej przeszłości?
Czy życie Voldemorta może nam pomóc lepiej zrozumieć zło?
Zarówno Harry, jak i Voldemort mieli bardzo samotne dzieciństwo. Obaj musieli radzić sobie z porzuceniem i brakiem uczucia. Jednak mimo bardzo podobnych sytuacji życiowych obaj wybrali inną drogę.
Rowling stworzyła postać, która przeżyła traumę i poczuła się porzucona. Jest naprawdę złożona i głęboka. Przypomina także nam, jak ważne jest dzieciństwo i jak bardzo porzucenie może wpłynąć na człowieka. To nie usprawiedliwia oczywiście jego działań, ale być może pomoże nam lepiej zrozumieć zło i jego istotę.
„Nie potrzebujemy magii, aby zmienić świat. Całą moc, której potrzebujemy, już w sobie nosimy. Mamy moc, by móc lepiej sobie wyobrazić wszystko”.
-J.K. Rowling-