Filozofia hellenistyczna sugeruje, że życie można ulepszyć poprzez studiowanie i praktykowanie wiedzy. W poniższym artykule zbadamy związek między tą filozofią a sztuką życia. Innymi słowy, przyjrzymy się działalności filozoficznej jako sposobowi na życie.
To da Ci głębsze zrozumienie tematu i nauczy Cię, jak możesz wykorzystać filozofię hellenistyczną na własną korzyść.
Filozofia hellenistyczna
Filozofia hellenistyczna była ruchem, który powstał w czasach Aleksandra Wielkiego. Rozwinął się w II i III wieku pne w Grecji. Był to sposób myślenia charakteryzujący się dążeniem do szczęścia i pomyślności jednostki.
Ruch ten narodził się w okresie utraty autonomii miast greckich. W ich miejsce pojawiły się imperia charakteryzujące się dużymi połaciami ziemi. W tym kontekście obywatel został odizolowany, przytłoczony ogromem, w którym wkrótce został pogrążony.
Z tego powodu pojawienie się szkół hellenistycznych było niezwykle istotne dla społeczeństwa. Przyniosło to nowy sposób filozofowania dla jednostki. Opierała się na ówczesnym sposobie życia, dając ludziom sposób radzenia sobie z otaczającym ich światem.
Główne szkoły filozofii hellenistycznej to epikureizm, cynizm i stoicyzm. Każda proponowała określony sposób życia. Podzielały one jednak pogląd, że filozofia jest lekarstwem na problemy, których doświadczają ludzie.
Epikureizm
Głównym przedstawicielem epikureizmu był Epikur z Samos. Utrzymywał, że filozofia jest środkiem do osiągnięcia szczęścia. Co więcej, uważał filozofowanie za ważną dynamikę eliminowania określonych lęków, które uniemożliwiają szczęśliwe życie. Obawy te były związane ze śmiercią, bogami i cierpieniem.
Epikur uważał filozofię za medycynę. Wierzył, że mowa może wyleczyć nasze dolegliwości. Jasne i spójne argumenty, które dostarcza, pomagają nam przezwyciężyć wszelkie obawy wynikające z niewiedzy.
Kto mówi, że czas na filozofię jeszcze nie nadszedł, albo że już minął, jest jak ktoś, kto mówi, że czas na szczęście jeszcze nie nadszedł albo już minął”.
-Epikur-
Cynizm
Mówi się, że Antystenes stworzył cynizm, choć inicjatorem ruchu był Diogenes de Sinope. Filozofia ta polegała na kwestionowaniu zwyczajów i zasad społecznych. Jej przedstawiciele starali się obudzić ludzkie sumienia poprzez sposób życia zgodny z naturą i z dala od luksusów.
Cynicy uważali również, że silna osobowość jest niezbędna do oparcia się chwilom cierpienia. Zaproponowali ćwiczenia rozwijające ten typ osobowości. Na przykład, aby lepiej wytrzymać zimno, zasugerowali, aby jednostka wystawiała się na nie, umożliwiając w ten sposób organizmowi szybkie przystosowanie się do zmian temperatury.
Stoicyzm
Założycielem stoicyzmu był Zenón de Citio. Jednak ten nurt filozoficzny wyznawali także tacy filozofowie jak Marek Aureliusz i Epiktet. Podkreślano, jak ważne jest akceptowanie rzeczy, których nie można zmienić. Wyznawcy postrzegali negatywne emocje jako wynik irracjonalnych myśli, które można skorygować poprzez refleksję i samokontrolę.
Filozofia jako sztuka życia
W starożytności istniał naprawdę silny związek między myśleniem a działaniem. Ludzie postrzegali filozofię jako styl życia lub sztukę życia. Dyskurs filozoficzny został przyjęty jako wybór życiowy, a także jako opcja egzystencjalna. Jednostki wybrały egzystencję zgodnie z nakazami dyscypliny filozoficznej.
W konsekwencji szkoły hellenistyczne uważały filozofię za praktykę uzdrawiania. Wierzono, że dzięki jasnej, zwięzłej i jednoznacznej argumentacji można znaleźć szczęście lub dobrobyt człowieka. W istocie były to początki terapii.
Podobnie jak w przypadku dzisiejszej terapii psychologicznej, filozofia hellenistyczna polegała na rozwiązywaniu rzeczywistych i konkretnych problemów, które dotykały jednostki. Dziś mówimy, że doświadczamy uczucia udręki, smutku i niepokoju. W starożytnej Grecji wiele z tych terminów jeszcze nie istniało.
Wyznawcy myśleli, że lęki powodują choroby psychiczne z powodu złych, błędnych i skorumpowanych osądów.
Filozofia hellenistyczna i jej nauki w życiu codziennym
Istnieją pewne praktyki, które możemy pożyczyć z filozofii hellenistycznej, aby poprawić nasze życie. Są one ściśle związane z techniką psychologiczną, którą znamy jako terapię. Możemy je również zastosować w życiu codziennym.
Dialog i autorefleksja
Bardzo ważne jest przede wszystkim nawiązywanie dialogu, zarówno z innymi, jak i z samym sobą. Gdy ubierzemy myśli w słowa, nasi rozmówcy mogą rozpoznać błędne refleksje. W ten sam sposób możemy stosować samokrytykę, aby osiągnąć ten sam rezultat, ale bez potrzeby obecności kogokolwiek innego.
Robiąc to, stajemy się świadomi, rozumiemy i krytykujemy naszą własną rzeczywistość. Na przykład, czy czasami czujesz się tak, jakbyś był uwięziony przez własne myśli? Nabycie krytycznego stosunku do siebie pomoże Ci przyjąć bardziej pozytywne przekonania.
Stosowanie argumentacji
Po drugie, używanie racjonalnej i logicznej argumentacji służy identyfikacji błędów występujących w niektórych dyskursach. Możesz znaleźć nowe znaczenie, które odciąży Twoje sumienie. Na przykład, jeśli Twoim problemem jest to, że dużo myślisz o przyszłości, spróbuj skupić się na teraźniejszości. Żyj dzień po dniu.
Roztropna postawa
Po trzecie, życie zgodnie z filozofią hellenistyczną oznacza rozważną postawę, zarówno w odniesieniu do otoczenia społecznego, jak i materialnego. Wiąże się to z nieprzyjmowaniem wypowiedzi innych jako zweryfikowanej prawdy i odchodzeniem od luksusów. Z pewnością może to ułatwić życie.
Chociaż musisz angażować się w dialog z innymi, pamiętaj, aby uważać na to, co słyszysz. Wykorzystaj swoją zdolność rozeznania i argumentacji oraz rozróżnij, czy słowa innych są poprawne, czy nie.
Filozofia nie jest tylko dla naukowców
Jak widać, filozofia nie jest tylko dla naukowców. Jest to doskonała dyscyplina, polecana wszystkim poszukującym lepszego i pełniejszego życia.
Filozofia hellenistyczna uczy, że musimy krytycznie słuchać innych i siebie. Mowa ma moc uzdrawiania codziennych trosk. Przyjęcie tej filozofii oznacza powrót do początków psychoterapii.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Fuentes Megías, Fernando. (2015). Una educación filosófica: arte de vivir, experiencia y educación. Recuperado de: https://eprints.ucm.es/id/eprint/34334/
- Restrepo, A. M. (2014). Filosofía terapéutica: el arte de vivir y la salud ética. Recuperado de: http://hdl.handle.net/10554/16420.