Ambiwalencja w związku – kocham cię, ale nie mogę cię znieść

Relacje miłości i nienawiści nie są wyjątkiem od reguły. Wiele par nie chce przyznać się do tego, że ambiwalencja w związku zagościła również w ich relacji. Ta niechęć doprowadziła ludzi do myślenia, że wszyscy mają idealne relacje w swoich związkach. Do takiego przekonania przyczyniają się media społecznościowe. Gdybyś uwierzył we wszystkie zdjęcia i tweety, pomyślałbyś, że każdy ma idylliczne relacje, wolne od konfliktów. Jednak pod tym pozorem szczęścia często kryje się dynamika miłości i nienawiści.

Jaka jest jednak główna przyczyna tego powszechnego zjawiska? Jak można czuć się tak ambiwalentnym wobec człowieka?

Ambiwalencja w związku

Na początku związku masz wrażenie, że jesteś w siódmym niebie, że nic nie może się nie udać. Jednak z biegiem czasu partner zaczyna zachowywać się trochę pasywno-agresywnie. Stopniowo zaczynasz odczuwać sprzeczne emocje. Z jednej strony kochasz swoją drugą połówkę, z drugiej natomiast zaczynasz odczuwać coś zupełnie innego. Może to być niechęć, gniew, a nawet nienawiść. Zwykle ludzie nie są świadomi powodu, dla którego taka dynamika wkrada się do ich związku, ponieważ dzieje się to stopniowo.

Z biegiem czasu, jako odpowiedź na jego zachowanie, możesz zacząć traktować swojego partnera tak samo, jak on traktuje Ciebie. W ten sposób pojawia się ambiwalencja w związku. Twoja relacja staje się dysfunkcyjna. Pytanie brzmi, czy nienawiść może wypływać z tego samego źródła co miłość?

Miłość i nienawiść

Miłość może wypływać z pamięci pierwszych idealnych chwil spędzonych we dwoje. Wiele osób myśli: „Kiedyś było między nami tak dobrze. Na pewno znowu tak będzie”. Inną rzeczą, która podtrzymuje wiele relacji miłosno-nienawistnych, wcale nie jest miłość, ale współzależność. Miłość, którą odczuwali na początku, ustępuje miejsca emocjonalnej współzależności i przywiązaniu.

Ta zależność jest powodem, dla którego tak wielu ludziom trudno jest zakończyć relacje, nawet jeśli wyraźnie widać w problem, jakim jest ambiwalencja w związku. Trafniejsze byłoby nazwanie ich związkami współzależności i nienawiści. Ponadto istnieje tendencja do obwiniania partnera za swoje nieszczęście. „Nie jesteś tym, kim kiedyś byłeś i już mnie nie uszczęśliwiasz”. Uczucie nienawiści rośnie więc, ponieważ wierzysz, że partner sprawia, że źle się czujesz.

„Miłość nie polega na patrzeniu na siebie, ale na wspólnym patrzeniu na wprost, w tym samym kierunku”.

-Antoine de Saint-Exupéry-

To nie takie proste…

Z drugiej strony możesz być w związku pełnym szacunku, ale nadal odczuwasz niechęć. To, co na początku wydawało się takie wspaniałe i pomogło Ci się rozwijać, z czasem stało się rodzajem awersji i po prostu nie wiesz dlaczego.

Kiedy zaczynasz nowy związek, masz tendencję do idealizowania drugiej osoby. Z czasem jednak zaczynasz dostrzegać jej wady i głęboko się nad tym zastanawiać. Stopniowo część zachowań partnera zaczyna Ci po prostu przeszkadzać.

Wiele osób zadaje sobie pytanie: „Dlaczego nie mogę znieść mojego partnera, jeśli nie zrobił mi nic złego?” lub „Dlaczego przeszkadza mi wszystko, co robi?” Tego typu sytuacje są trudniejsze do analizy. Kurczowo trzymasz się początkowej pamięci na temat partnera, ponieważ po prostu nie możesz pojąć, że ludzie z czasem się zmieniają. W końcu zdajesz sobie sprawę, że jesteś z kimś, z kim po prostu nie jesteś już kompatybilny.

Relacje mają to do siebie, że kiedy jesteś w nowym związku, przemilczasz wszystko. Zauroczenie przeradza się w miłość, poznajesz swojego partnera i z czasem zdajesz sobie sprawę, że nie dogadujecie się zbyt dobrze. Łatwo jednak popaść w zależność. Ta z kolei bardzo utrudnia zakończenie związku.

Ambiwalencja w związku – jak zakończyć

Związek, w którym występuje ambiwalencja emocjonalna, można zakończyć łatwiej, niż mogłoby się wydawać. Często słyszysz, że między miłością a nienawiścią jest cienka linia. To prawda. Prawdą jest jednak również to, że ludzie potrafią zdecydować o zaniechaniu karmienia nienawiści. Kiedy pojawia się ambiwalencja w związku, najlepszą opcją jest uzyskanie profesjonalnej pomocy lub zakończenie związku. Tutaj miłość się wycofała, a wszystko, co pozostało, brak dobrych manier i zależność.

W drugim przypadku, zamiast nienawidzić partnera, ponieważ Cię nie uszczęśliwia, ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że uszczęśliwianie Cię nie należy do jego obowiązków. Druga osoba nie jest zobowiązana do spełnienia Twoich oczekiwań. Dzięki temu możesz zaakceptować partnera dokładnie takim, jakim jest lub podjąć decyzję o zakończeniu związku.

Zanim zaczniesz z kimś relację, powinieneś rozważyć posiadanie uzasadnionych oczekiwań. W ten sposób nie poczujesz się zdradzony lub oszukany, gdy się one nie spełnią. Z drugiej strony, jeśli będziesz pielęgnować umiejętność cieszenia się samotnością, będziesz bardziej odporny na uzależnienie.

Jeśli wiesz, jak cieszyć się własną wewnętrzną siłą, łatwiej będzie zaakceptować partnera takim, jakim jest, ze wszystkimi jego mocnymi i słabymi stronami. W konsekwencji nie wpadniesz tak łatwo w dynamikę ambiwalencji i uzależnienia. Umiejętność kochania siebie i cieszenia się własnym towarzystwem oraz unikanie surowych oczekiwań ułatwi Ci zaakceptowanie partnera.