Dla wielu z nas nasz własny umysł to pole nieustającej bitwy. Do tego dochodzi jeszcze coś, o czym zazwyczaj nie wiemy. Konkretnie chodzi o to, że taka bitwa nigdy się nie kończy, trwa nieustannie.
Nasz umysł nie jest bowiem miejscem, w którym możemy znaleźć gotowe rozwiązanie podane na talerzu.
Nie możemy też zatrzymać jego stałej aktywności, ponieważ takie zachowanie jest jego cechą charakterystyczną.
“Problem dla umysłu pełni taką samą rolę, co kość dla psa”.
–Autor anonimowy–
Twój umysł nie musi definiować całego Ciebie
Jest to pierwsza ważna koncepcja, której zapewne nigdy do tej pory nie zauważyłeś. Otóż Twój umysł nie musi definiować całego Ciebie. Może, jeśli mu na to pozwolisz, ale nie musi. Warto zawsze o tym pamiętać.
Aby zrozumieć tę koncepcję, możemy ją zilustrować następującym przykładem. Otóż wyobraź sobie szachownicę, na której białe kwadratowe pola symbolizują przyjazną część Twojego umysłu, a czarne kwadraty mają dokładnie przeciwne znaczenie.
Na tejże szachownicy napotykasz następnie różne elementy, z których składa się Twój umysł. Mogą to być na przykład pionki (myśli), figurki króla i królowej (uczucia i intuicja), gońce (wspomnienia) i wiele innych.
Czasem, podobnie jak na naszej przykładowej szachownicy, Twoje życie może wyglądać jak intensywna i złożona gra wykorzystująca w równym stopniu wszystkie te elementy.
Ważne w tym momencie jest pamiętanie o tym, że zawsze jednak istnieje fundament, który podtrzymuje wszystkie figurki. Tym fundamentem jest sama szachownica, czyli właśnie Ty. Jest to element, który zawsze będzie niezmienny, niezależnie od ruchów, jakie wykonasz swoimi figurkami.
Twój umysł jest jak gra w szachy
Umysł jest biologicznie zaprojektowany tak, aby z maksymalną możliwą sprawnością wykrywać niebezpieczeństwa. Nie oznacza to jednak, że zawsze jest w tym w pełni sprawny. Ma oczywiście niezwykłe zdolności, ale nawet jemu trafiają się czasami wpadki lub fałszywe alarmy.
Niebezpieczne sytuacje napotkane w Twoim życiu powodują, że Twój umysł od razu wyśle Ci sygnał ostrzegawczy.
Nie musisz jednak pozwalać sobie na to, aby strach był w stanie przejąć nad Tobą kontrolę. Ogólnie rzecz biorąc nie popadaj w tendencję do nadmiernie rozbudowanych reakcji na błahe w gruncie rzeczy wydarzenia.
Nie powinieneś karmić swojego umysłu toksycznymi myślami, które będą pełnić rolę nawozu niezbędnego do rozwoju chwastów (które mogą być metaforą dla negatywnej postawy i zwykłego pesymizmu).
Ale również nie próbuj ignorować niebezpiecznych sytuacji lub nieustannie zastępować negatywnych myśli dobrymi, niezależnie od okoliczności.
Takie postępowanie szybko zakończy się wewnętrznym wyczerpaniem umysłowym. W efekcie osiągniesz wynik zupełnie przeciwny do zamierzonego. Zaczniesz zwracać uwagę na swój świat wewnętrzny, ale jednocześnie będziesz pomijać swoje prawdziwe działania w świecie rzeczywistym.
A to jest naprawdę poważny błąd. Jeśli masz tendencję do wpadania w świat nieustannego myślenia, zamiast działania, to po prostu spróbuj zmienić swoje codzienne zajęcia i nawyki zamiast pogrążać się w uporczywym myśleniu i analizowaniu.
Strategie, które mogą okazać się pomocne zarówno dla Ciebie, jak i dla Twojego umysłu
Może nie dajesz swojemu umysłowi żadnej szansy, aby przestał on generować myśli w sposób, który Ci tylko szkodzi. Rozważmy dwie następujące sytuacje:
Sytuacja 1
Twój umysł mówi Ci, że masz naprawdę złe przeczucia wobec czegoś konkretnego. Na przykład jeśli wyjdziesz z domu, to będziesz świadkiem jakiejś katastrofy lub nawet będzie ona z Twoim udziałem.
Kołaczą Ci się więc w głowie myśli dotyczące tego, że lepiej i bezpiecznie będzie zostać w domu. Nie szukasz wtedy niczego realnego, co mogłoby potwierdzić te myśli, które właśnie krążą po Twojej głowie. Po prostu uwierzysz w nie bez szukania alternatyw.
Sytuacja 2
Innym przykładem jest to, że kiedy odczuwasz przemożne zmęczenie psychiczne, wywołane dowolnymi czynnikami, to i tak wciąż czytasz te same książki, spotykasz się z tymi samymi ludźmi, którzy nie wnoszą niczego dobrego do Twojego życia i wykonujesz pracę, która nie daje Ci satysfakcji.
Nadal robisz wciąż te same rzeczy, mimo tego, że powodują u Ciebie wyczerpanie. Wpadasz tym samym w błędne koło.
Ostatecznie efekt będzie taki, że zaczniesz bezkrytycznie wierzyć we wszystko, co Twój umysł zamierza Ci powiedzieć. Niezależnie od tego, czy będzie to oparte na jakichś racjonalnych przesłankach, czy też nie.
Nie będziesz już w stanie rozliczyć go z tych różnych myśli i koncepcji. Nie będziesz też nawet mieć ochoty na poszukiwanie jakichkolwiek alternatyw. Oczywiście musisz także zdawać sobie sprawę z tego, że nieustanne powtarzanie tego samego nie przyniesie Ci żadnej interesującej Cię odmiany w życiu.
Czasem takie lenistwo w podejmowaniu nowych wyzwań i czynności w Twoim życiu oraz podejmowaniu ważnych decyzji jest pierwszym krokiem prowadzącym do stanu, jaki psychologowie określają mianem „przerażenia psychicznego”.
Znajdź nić porozumienia ze swym mózgiem
Jest to niezwykle niebezpieczne i trudne do wyleczenia schorzenie, dlatego też powinieneś „porozmawiać” ze swoim umysłem o swoich uczuciach, pasjach, języku i działaniach.
Postaraj się przekonać samego siebie, że zamierzasz wziąć to pod uwagę podczas wszystkich przyszłych działań. I że chcesz tego, abyś zarówno Ty, jak i Twój umysł byli zrelaksowani i szczęśliwi.
Być może w chwili obecnej uznajesz ten pomysł za dość absurdalny. Ale uwierz nam, jeśli tylko spróbujesz, to szybko przekonasz się, że to naprawdę dobra rada.
Weź pod uwagę to, że nie możesz poprosić swojego umysłu o to, aby po prostu przestał działać. Takie postępowanie bez wątpienia spowodowałoby stłumienie jego natury. A Ty przecież jesteś sojusznikiem swojego umysłu, a nie jego jego wrogiem.
Powinieneś mieć świadomość tego, że Twój umysł zapewnia Ci równowagę, dając sporo od siebie w wielu sytuacjach i udzielając nieocenionej pomocy w podejmowaniu właściwych decyzji.
To właśnie jego złożoność sprawiła, że Twoje życie obejmuje także te wszystkie wspaniałe chwile i zawsze możesz liczyć na to, że Twój umysł będzie miał coś do powiedzenia w każdej sytuacji.
Spokój i kontemplowanie rzeczywistości zamiast roztrząsania wszystkich detali
Ale musisz także wiedzieć o tym, że potrzebujesz spokoju, aby móc bez przeszkód kontemplować różne rzeczy i wydarzenia bez potrzeby każdorazowej, głębokiej ich analizy.
Że chcesz zaakceptować zarówno swoją obecność, jak i swojego umysłu. Musisz sam w sobie wzbudzić przekonanie, że razem możecie uzyskać porozumienie i dojść do stanu dojrzałego i niewzruszonego spokoju. W końcu Twój umysł także tego pragnie, nie zawsze jednak potrafi znaleźć do tego samodzielnie odpowiednią drogę.
W końcu zawsze będziesz przecież dobrze czuć się z samym sobą. Będziesz w stanie zapominać o przykrych wydarzeniach z przeszłości i budować prawdziwe relacje w przyszłości.
Także i takie, które zainspirują Cię do spełniania swoich wielkich marzeń i sprawią, że będziesz w stanie zapomnieć, jak dawniej czułeś w swoim życiu pustkę lub szarość.
Czy nie nadszedł już najwyższy czas na budowanie swojej prawdziwej przyszłości?