W dumie zawiera się nie tylko wielkość, ale również arogancja, skoncentrowanie się na samym sobie, kompleksy, obawy i braki. To narcystyczna pułapka, która zaślepia tych, którzy włączają się do tej gry.
Niektórzy ludzie myślą, że są wszechwiedzący i lepsi od innych. Ci ludzie są często przekonani, że zawsze mają rację. Poza tym są tak pewni swojej wartości, że nic nigdy nie jest wystarczające. Nikt nie jest w stanie ich nauczyć ani pokazać im niczego nowego, ponieważ już widzą w-s-z-y-s-t-k-o.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się czegoś więcej o tym, jak pojawia się narcystyczna pułapka.
Uszy niektórych ludzi są zamknięte, a ich oczy są ślepe na wszystko, co nie dotyczy ich bezpośrednio. Są tak skoncentrowani na sobie samych, że wiele tracą. Jednak nie są nawet tego świadomi. Wydają się pewni siebie, ale w rzeczywistości są dość niepewni, podobnie jak większość osób, które wierzą, że liczy się tylko ich perspektywa. W rzeczywistości są zbyt dumni. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej!
“Dumny człowiek zawsze patrzy z góry na rzeczy i ludzi. I, oczywiście, póki patrzysz z góry, nie jesteś w stanie dostrzec tego, co jest.”
-C.S. Lewis-
Duma to narcystyczna pułapka
Według psychiatry Enrique Rojasa duma to nieujarzmiona pasja żywiona wobec siebie. Narcystyczna pułapka to brak pokory oraz przejrzystości umysłu. To uczucie uznania, podczas którego dana osoba koncentruje się na sobie samej, ponieważ uważa, że jest wyjątkowa i o wiele lepsza od innych.
Duma to jeden z największych występków w większości religii. W starożytnej Grecji nazywano ją “hubris”. W tej kulturze oznaczało to, że osoba, która jest dumna, sprzeciwia się bogom wykraczając poza limity własnej śmiertelności. Dlatego też bogowie karali taką jednostkę. Dotknęło to choćby Edypa i Prometeusza.
Dumna osoba czci samą siebie, ignorując tym samym fakt, że ich duma stanowi źródło licznych problemów.
W psychologii i filozofii istnieje mglista różnica między dumą a poczuciem własnej wartości. Ta druga cecha jest pozytywna. To emocja, która sprawia, że dana osoba ceni siebie i innych. Łatwo je schować. Z kolei w dumie chodzi o uważanie siebie za lepszego od innych. Właśnie dlatego takie osoby często uważają, że inni okazywać im szacunek i podziw.
Duma
Dla dumnej osoby inni nie mają znaczenia. Tym samym każdy, kto pozwala, aby przejęła nad nim władzę duma, może osiągnąć jedynie aroganckie nastawienie.
Tym samym duma stanowi synonim nie tylko wiary w siebie, ale również próżności, megalomanii, narcyzmu i koncentrowania się na sobie. Dla dumnej osoby nic nie ma znaczenia i jest miejsce tylko na jej zachcianki.
Nie ceni opinii innych, ponieważ do pewnego stopnia jest ślepa. Jednak potrzebuje ciągłych zapewnień dotyczących obrazu, który przedstawia społeczeństwu. Strategie, których używa, aby je osiągnąć, są niezwykle subtelne.
Brak pewności siebie dumy, który prowadzi do narcystycznej pułapki
Główna cecha dumy to fakt, że poza iluzorycznością i bombastycznością, stanowi przykrywkę dla niepewności, braku pewności siebie i uczucia niższości. Oczywiście przez większość czasu są one ukryte.
Taka osoba pozostaje ślepa na swoje błędy ze względu na swoje złudzenia dotyczące własnej wielkości. Uczucie bycia doskonałym, które skrywa w głębi lęk przed byciem niewystarczającym i gorszym od innych. Dlatego wykorzystuje je w celu przetrwania i uzyskania akceptacji.
Widzisz więc, że dumni ludzie tak naprawdę boją się tego, że nie są wystarczający, nie są rozpoznawani. Nieumiejętność przyjęcia tego do wiadomości oraz zaakceptowania ich ran oraz obaw sprawia, że chowają się za maskami. Właśnie dlatego duma służy za mechanizm obronny, który równoważy te ubytki. Dzieje się tak, ponieważ wolą odrzucić kogoś niż zostać odrzuceni.
Właśnie dlatego ktoś, kto jest dumny, nie przyznaje się zazwyczaj do swoich błędów, ponieważ takie działanie przypomina mu, że nie jest tak idealny jak sądził. W konsekwencji jest mu ciężko prosić o przebaczenie. Jak mógłby to zrobić, skoro nigdy się nie myli? Poza tym uważa, że ma rację, ponieważ ma do tego autorytet.
Arogancja
Aroganckie osoby przejmują się decyzją innych i chcą zyskać ich uwagę nawet kiedy wydają się obojętni. Aby ją osiągnąć zachowują się w określony sposób.
Widzisz więc, że arogancka osoba ma zmniejszone poczucie własnej wartości. Jest dość mało pewna siebie, ale ukrywa to pod osłoną wyniosłości. Właśnie dlatego staje się bardzo zła, gdy czuje, że ktoś ją atakuje. Często traci nad sobą kontrolę, staje się defensywna, dyskwalifikuje innych, a nawet na jakiś czas przestaje mówić. Dzieje się tak, ponieważ ma dojrzałość emocjonalną dziecka.
Duma to nic innego niż mechanizm obronny, który nie pozwala innym odgadnąć Twoich lęków, niepewności, słabości i braku asertywności.
Pokora pozwala wyrwać się z narcystycznej pułapki
Pokora to wartość, którą należy pielęgnować, gdy jesteśmy atakowani przez dumę. Naucz się prowadzić prostsze życie. Takie, w którym wygrywa wartość tego, co jest naprawdę ważne i stawiasz na miłość, prostotę oraz szczodrość. Jednak nie możesz być naprawdę szczera póki nie zauważysz i zaakceptujesz siebie w pełni. W przeciwnym razie nie uda Ci się jej wykorzenić.
Kiedy już to zaakceptujesz, musisz być ze sobą szczera. Czego się obawiasz? Co Ciebie boli? Co sprawia, że cierpisz? Dlaczego czujesz się lepiej, gdy zyskujesz uznanie innych ludzi?
Poza tym musisz również ponownie się skoncentrować. Postaraj się spojrzeć na świat z perspektywy innych osób. Musisz ocenić swoje własne znaczenie w kontekście świata, który dzielisz z wieloma innymi ludźmi.
W tym celu pracuj nad swoją empatią i postaw się w czyjejś sytuacji. Poza tym naucz się spokojnie słuchać konstruktywnej krytyki oraz zaakceptuj własne błędy i niedoskonałości.
Chodzi o pozbycie się ochronnego przebrania, które nosiłaś przez wiele lat i które jest tak niszczące. Pozbądź się swoich mechanizmów obronnych i zaakceptuj swoje własne ograniczenia. Poza tym przestań starać się pompować swoje ego. Przecież nie jesteś nic nieznacząca.