Dwunastu gniewnych ludzi: jak lider może zmienić opinię grupy

Dwunastu gniewnych ludzi to dramat napisany przez Reginalda Rose’a. Początkowo napisał ten scenariusz dla telewizji. Jednak producenci później dostosowali go do kina i teatru.

Reginald Rose dorastał w Stanach Zjednoczonych. Poświęcił swoje życie pisaniu scenariuszy, szczególnie w telewizji w latach 50-tych. Jego scenariusze odzwierciedlały rosnące zainteresowanie kwestiami społecznymi i politycznymi. Scenariusze ogólnie przedstawiały pewien rodzaj kontrowersji z jasnym i precyzyjnym podejściem do rzeczywistości jego czasów.

Jego najbardziej znaną i odnoszącą sukcesy pracą jest film Dwunastu gniewnych ludzi, gdzie opowiada o złożoności człowieka. Zanurza się w tym temacie, szczególnie gdy bohaterowie zmagają się ze swoimi uczuciami i rzeczywistością, podczas gdy muszą pozostać tak obiektywni, jak to tylko możliwe. Serial telewizyjny miał swoją premierę w 1954 roku. Później Rose zaadaptował scenariusz do teatru. Po wielkim sukcesie w teatrze Sidney, Lumet nagrał i wyreżyserował film w 1957 roku. Jest to film, który najlepiej odzwierciedla zderzenie telewizji, teatru i kina.

Fabuła

Film Dwunastu gniewnych ludzi ma skomplikowaną fabułę, ale wątek, który łączy to wszystko razem, to ława przysięgłych złożona z 12 bardzo różnych ludzi. Wspólnie muszą dojść do porozumienia, czy uważają oskarżonego za winnego lub niewinnego. Podejrzany jest oskarżony o zabójstwo, a orzeczenie ławy będzie miało znaczące konsekwencje.

Na początku filmu sędzia kończy proces 18-latka. 12 mężczyzn musi przemyśleć i zdecydować, czy jest winny zabicia swojego ojca. Jeśli uznają oskarżonego za winnego, jego kara to krzesło elektryczne za popełnienie morderstwa pierwszego stopnia.

Z początku wydaje się, że ich obrady nie będą zbyt długie i że zdecydują, że jest winny. Jednak jeden z nich nie jest tego taki pewien i utrzymuje to, co nazywa “uzasadnioną wątpliwością”. Ta wątpliwość, jak mówi ten człowiek, powinna skłonić ludzi do ponownego rozważenia ciężkich oskarżeń. Ten bohater, który sprzeciwia się opinii innych, przedstawia swoje argumenty. Prosi o nowe głosowanie, aby sprawdzić czy ktoś inny zmienił zdanie. Po tym jak prosi o głosowanie, staje się jasne to, że grupa zaczyna mieć wątpliwości.

Następnie grupa postanawia ponownie rozważyć swoją decyzję i nieco bardziej przeanalizować sprawę. Omawiają dowody, oświadczenia świadków, a następnie wyciągają nowe wnioski. W trakcie tej debaty tych 12 gniewnych ludzi omawia swoje lęki, doświadczenia życiowe i demaskuje osobowości. Ujawniają także uprzedzenia, które mają.

Dwunastu gniewnych ludzi: zdolność lidera do zmiany werdyktu

Rozsądne wątpliwości pojawiają się, gdy wszyscy członkowie ławy przysięgłych chcą szybko rozwiązać problem, osiągając zgodę co do orzeczenia winy. W szybkim i bezmyślnym pierwszym głosowaniu, wszyscy oprócz jednego z przysięgłych deklarują oskarżonego winnym zbrodni.

To jest moment, w którym zdolność przywódcza kandydata nie zgadzającego się z resztą grupy ujawnia się. Lider w końcu sprawia, że ​​inni ludzie wątpią w winę oskarżonego. Ta postać oświetla knot głębokiej myśli. Poświęćmy chwilę i użyjmy tej postaci, aby porozmawiać o cechach, które sprawiają, że ktoś jest dobrym liderem.

Lider musi umieć słuchać

W trakcie tego filmu protagonista słucha uważnie każdej z opinii. Nie ulega pokusie przerwania dyskursu reszty członków ławy. Prosty akt nasłuchiwania pozwala zbierać informacje i identyfikować problemy, podejmować decyzje i rozwiązywać konflikty.

Sprawia, że ​​jego koledzy z grupy czują się ważni i zintegrowani. Ułatwia to ich zaangażowanie. To zobowiązanie pozwala mężczyznom zaangażować się emocjonalnie w debatę.

Dobry przywódca jest asertywny

Sędziowie przysięgli chcą jak najszybciej załatwić sprawę i wrócić do swojego życia. Jednak lider walczy z tą pokusą, wyrażając swój sprzeciw. Stawienie czoła większości nie jest łatwe. W ten sposób naraża się i staje się wystawiony na krytykę.

W ten sam sposób lider wyraża swoje prawdziwe uczucia i opinie niezależnie od tego, co myślą inni. Liderzy są świadomi swojej odpowiedzialności i biorą ją na siebie, nawet jeśli to sprawia, że są postawieni w niezręcznej sytuacji. Ponadto, dobry lider jest w stanie przypomnieć swojej grupie, że decyzje podejmowane w grupie mają konsekwencje.

Lider kieruje, koordynuje i moderuje

Główny bohater moderuje dyskusję pomiędzy członkami ławy. Zarządza konfliktami i rozwiązuje je, aby zapewnić płynną i skuteczną komunikację. Wie także, kiedy zastanowić się nad sobą i nad swoim sposobem komunikowania się.

Przywódca powinien być szczery

Nasz lider w filmie nie jest zamknięty ani skryty. W pierwszym głosowaniu głosuje na niewinność, ponieważ chce otwartej debaty. Niekoniecznie chce spierać się ze swoimi kolegami z grupy, ale chce zrobić to, co uważa za słuszne. Ma świadomość, że jeśli nie wypowie się przeciwko większości, nie będzie debaty, a oni skażą chłopca na śmierć.

W tym sensie jest uczciwy w stosunku do swoich uczuć. Nie milczy. Raczej wyraża swoje wątpliwości. Jest także uczciwy w tym, że nie jest pewny, co powinien myśleć i dlatego chce usłyszeć opinie innych mężczyzn. W ten sposób zaczyna rozumieć innych. Jego szczerość jest jego najlepszym narzędziem do rozwiązywania wątpliwości i konfliktów.

Analizuje i rozwiązuje

W trakcie filmu Dwunastu gniewnych ludzi możemy zobaczyć jak lider widzi możliwość wyrażenia swojej opinii i sprawienia, by reszta grupy miała wątpliwości. Z wielką siłą i zdolnością analizowania innych, stara się dać grupie świeże spojrzenie na fakty z procesu.

Nie można zaprzeczyć, że z powodu uzasadnionych wątpliwości, werdykt musi być “niewinny”. Trudno jednak rozróżnić prawdopodobne i możliwe. Pozostawia to widzowi swobodę interpretacji co do tego, czy film zakończył się werdyktem “winny” czy “niewinny”.