To słynne neurony lustrzane są odpowiedzialne za zaraźliwe ziewanie, za to, że się uśmiechamy, kiedy widzimy uśmiech lub za to, że wpadamy w zły nastrój, gdy mamy z nim do czynienia u kogoś innego.
Mamy tendencję do naśladowania sposobu, na jaki nas traktują inni. Według psycholog Elisy Múgicy odpowiadają za to właśnie wspomniane neurony lustrzane, które pobudzają nas do działania w taki sam sposób, jaki obserwujemy u innych.
Podobnie wszystkie zniewagi i ograniczenia, które wychodzą z naszych własnych ust, w końcu znajdują drogę z powrotem. Sieją tym samym spustoszenie w osobistej i emocjonalnej równowadze. Zły nastrój jest jak opór wobec samego siebie, innych czy sytuacji, które nam się przytrafiają.
Jedną z propozycji wyjaśnienia, dlaczego niektórzy ludzie są ciągle w złym nastroju, pomimo faktu, że w życiu im się szczęści, jest zbyt duże ego. Niewiele lub nic wydaje im się dobre. Sądzą, że rzeczywistość podejmuje szczególny wysiłek, aby nie spełnić ich pragnień, stąd ich ciągły zły nastrój.
W tym sensie zły humor to stan umysłu, który czyni nas zarówno małymi wobec losu, jak i własnymi niewolnikami.
“Ignorancja i błąd to źródła złego humoru.”
-Baron z Holbach-
Skąd się bierze się zły nastrój?
Przyczyną złego nastroju mogą być dowolne okoliczności. Humor to stan umysłu, w którym akceptujemy obecność różnych czynników. Niektórzy eksperci sądzą, że to m.in. niespełnione oczekiwania sprawiają, iż jesteśmy bardziej podatni na nieadaptacyjne myśli i to w końcu wprawia nas w zły nastrój.
Tal Ben Shahar, profesor psychologii pozytywnej na Uniwersytecie Harvarda, zapewnia, że złość ma swoją funkcję. Jest jest jak blokada, która po otwarciu uwalnia ciśnienie, na jakie jesteśmy narażeni w obliczu okoliczności.
Jeśli ktoś zostaje zwolniony z pracy, bardziej produktywne może być dla niego zaakceptowanie gniewu, jaki wywołuje taka okoliczność, niż zaprzeczanie mu.
W tym sensie złość może nas informować, że padliśmy ofiarą niesprawiedliwości i napełnić nas energią do wysuwania roszczeń. Może też uczynić nas więźniami własnej urazy. Wszystko będzie zależeć od sposobu, w jaki zarządzamy emocjami.
Zły nastrój zwykle można również wytłumaczyć, o ile nie towarzyszą mu zaburzenia neurologiczne, jako stan umysłu, w którym występuje zaprzeczenie rzeczywistości. Ludzie, którzy są ciągle w złym nastroju, rzadko są zadowoleni z tego, co mają.
Ich niezrównoważone oczekiwania wywołują frustrację, która przekłada się na złość i zły humor. Sprawia to, że postrzegają sytuację w bardziej negatywny sposób, niż jest lub mogłaby być.
Gorycz i duma to bracia bliźniacy; zły nastrój i drażliwość są jego nieodłącznymi towarzyszami.
Zły humor atakuje nasze ciało i umysł
Ciągłe bycie w złym nastroju powoduje dyskomfort psychiczny i wyczerpanie emocjonalne, które atakują nasz układ odpornościowy. Zwiększa ryzyko problemów sercowo-naczyniowych. Po drugie to nawyk szkodliwy także dla funkcji płuc, jak wnioskują badacze z Harvard University.
Zrzędliwa osoba nosi w sobie uczucie irytacji, złości, wściekłości. Skupia swoją uwagę na zewnętrznych przeszkodach uniemożliwiających jej osiągnięcie celów, które uważa za odpowiedzialne za swoją frustrację. Ponadto zły humor generuje potrzebę działania, fizycznego lub werbalnego, w intensywny i natychmiastowy sposób.
Fizjologicznie stan niezadowolenia aktywuje układ nerwowy, podnosi tętno i ciśnienie krwi, a jednocześnie obniża objętość krwi i temperaturę obwodową. Zwiększa również napięcie mięśni i wydzielanie adrenaliny, przygotowując organizm do intensywnego wysiłku.
Ze względu na sporą ilość dowodów naukowych na negatywny wpływ złego nastroju na organizm, przed utratą kontroli lepiej zamknąć oczy i policzyć do dziesięciu. Zgadzasz się?
Zły nastrój powinniśmy interpretować jako oznakę niepewności i braku poczucia własnej wartości.
-Alfred Adler-