Utrata apetytu: skąd się bierze i jak ją leczyć?

Utrata apetytu jest objawem niektórych chorób, ale może też wynikać z przechodzenia przez skomplikowane lub stresujące etapy życia. Odkryj niektóre z najczęstszych przyczyn tego problemu.

Komu się to nie zdarzyło? Uczucie nagłej (lub stopniowej) utraty apetytu. Jest to objaw, który może być całkiem normalny, jeśli pojawia się w określonych momentach naszego życia. Kiedy jednak stanie się to nawracające lub intensywne musimy udać się do lekarza, aby nie narażać naszego zdrowia.

Zebraliśmy tutaj niektóre z możliwych przyczyn, które mogą wyjaśniać utratę apetytu. Jak zobaczymy, są to zarówno przyczyny medyczne, jak i psychologiczne (czasami istnieje nawet ich połączenie).

Utrata apetytu: dlaczego się pojawia?

Zanim zagłębimy się w możliwe przyczyny, które mogą wyjaśniać utratę apetytu. Wyjaśnijmy też na czym ona polega. Występuje, gdy chęć jedzenia spada lub znika. Nieprawidłowa utrata apetytu nazywana jest anoreksją (której nie powinniśmy mylić z zaburzeniem odżywiania się, które nosi tę samą nazwę).

Chociaż utrata apetytu może występować w różnych momentach naszego życia (i nie musi być niepokojąca) – na przykład, ponieważ przechodzimy przez określony stres – to jeśli zdarza się to wielokrotnie lub intensywnie sytuacja może prowadzić do różnych chorób.

Dlatego w takim przypadku zaleca się udanie się do lekarza w celu oceny naszego przypadku. Ale dlaczego pojawia się utrata apetytu? Wymienimy niektóre z możliwych przyczyn. Jednak nalegamy, aby każdy przypadek został oceniony przez specjalistę.

Choroba zakaźna

Istnieją pewne choroby zakaźne, które mogą tłumaczyć utratę apetytu. Szczególnie te, które wpływają na przewód pokarmowy hamując apetyt na jedzenie.

Niektóre z nich to te pochodzące z zatrucia pokarmowego. Z drugiej strony, niektóre nietolerancje pokarmowe, takie jak te na laktozę lub gluten, mogą również zmniejszać apetyt, gdy pojawi się epizod.

Intensywny stres emocjonalny

Kiedy żyjemy w sytuacjach (lub czasach) intensywnego stresu emocjonalnego może również wystąpić utrata apetytu. Stres emocjonalny może wynikać z wielu przyczyn: procesu imigracyjnego, zmiany lub utraty pracy, przeprowadzki, utraty lub śmierci bliskiej osoby, zerwania, zakochania, narodzin dziecka itp.

Oznacza to, że zarówno pozytywne, jak i negatywne sytuacje mogą generować ten stres emocjonalny.

Skutki uboczne leków

Utrata apetytu może również wystąpić z powodu skutków ubocznych niektórych leków, takich jak leki odchudzające lub psychostymulujące (stosowane w leczeniu zaburzeń, takich jak ADHD). Z drugiej strony chemioterapia również może powodować ten objaw.

Inne choroby

Istnieją pewne choroby, które mogą również powodować utratę lub zmniejszenie apetytu. Niewydolność nerek lub serca i zapalenie wątroby to niektóre z tych chorób. A także HIV, jak sugerują badania Domíngueza, Nolda, Llorente i Ramíreza (2011) przeprowadzone przez Wyższy Instytut Nauk Medycznych w Santiago.

Inną chorobą, która tłumaczyłaby zmniejszenie apetytu jest rak. Czasami utrata apetytu występuje w zaawansowanych stadiach choroby (takich jak niewydolność serca lub nerek). Innym razem pojawia się już na początku.

Utrata apetytu a zaburzenia psychiczne

Niektóre zaburzenia psychiczne mogą również wyjaśniać źródło utraty apetytu. Najczęstsze to depresja, dystymia, anoreksja, zaburzenia lękowe, schizofrenia.

Stan umysłu

Zły nastrój może również wyjaśniać nagłą utratę apetytu. Wskazują na to badania Baena, Sandovala, Urbiny, Juáreza i Villaseñora (2005). Tak więc, kiedy jesteśmy „przygnębieni” lub smutniejsi zwykle jesteśmy mniej głodni (chociaż są ludzie, którzy doświadczają czegoś wręcz przeciwnego i jedzą więcej).

„Ciało i umysł są równoległymi wszechświatami. Wszystko, co dzieje się w jednym pozostawia swój ślad na drugim”.

-Deepak Chopra-

Utrata apetytu w podeszłym wieku

Starość to etap życia, w którym często pojawia się utrata apetytu (Bofill, 2005). W takich przypadkach nazywa się to hiporeksją (obejmuje również utratę apetytu u dzieci).

Niektóre z przyczyn, które tłumaczyłyby hiporeksję u osób starszych to z jednej strony to, że osoby starsze mają skłonność do słabszego odczuwania zapachów i smaków, a z drugiej strony pewne okoliczności społeczne i osobiste (utrata bliskich, poczucie osamotnienia i/lub porzucenie, skutki uboczne niektórych leków itp.).

Pora roku (lato)

Latem częściej dochodzi do utraty apetytu. Dzieje się tak, ponieważ w tym czasie organizm nie potrzebuje tyle pożywienia, aby się ogrzać (co nie zdarza się na przykład zimą). Ponadto metabolizm może spowolnić, przez co tracimy chęć do jedzenia.

Co natomiast dzieje się zimą? Jesteśmy bardziej głodni, ponieważ nasz organizm potrzebuje więcej pożywienia, aby zachować ciepło i więcej energii, aby spalić i utrzymać temperaturę ciała.

Utrata apetytu: słuchanie naszego ciała

Jak widać przyczyny, które tłumaczyłyby, dlaczego odczuwamy nagłą lub stopniową, przemijającą lub długotrwałą utratę apetytu są bardzo zróżnicowane. Od intensywnych lub negatywnych stanów emocjonalnych, po sytuacje stresowe, choroby czy zaburzenia psychiczne.

Aby nie narażać naszego zdrowia ważne jest, aby zwracać uwagę na nasze ciało i obserwować nasze objawy, a także nasze życiowe sytuacje, nastrój itp. Ta czujność ułatwi nam proszenie o pomoc, gdy będziemy jej potrzebować.

„Zdrowie to nie wszystko, ale bez niego wszystko inne jest niczym”.

-Schopenhauer-