Susto lub espanto: kiedy dusza opuszcza ciało

W zależności od tego, gdzie dorastałeś, możesz być zaznajomiony z koncepcją susto, która oznacza, że Twoja dusza opuszcza ciało. Inni ludzie nigdy nie słyszeli ani nie doświadczyli susto. DSM-5 uwzględnia susto w swojej kategoryzacji kulturowych koncepcji niepokoju.

Ludzie z niektórych kultur wierzą, że w pewnych okolicznościach dusza może opuścić ciało. Przyczyną tej separacji jest susto lub espanto. Chociaż słowo susto w języku hiszpańskim dosłownie oznacza „przerażenie” lub „strach”, szersze pojęcie susto w niektórych kulturach Ameryki Łacińskiej jest bardziej złożone. Susto powoduje nieprzyjemne wrażenie, które jest gdzieś pomiędzy strachem a zaskoczeniem. Pojawia się nagle i sprawia, że serce bije Ci w piersi.

W zależności od tego, gdzie dorastałeś, możesz być zaznajomiony z tym pomysłem lub nie. Jednak prawdopodobnie znasz emocje, które odczuwasz, gdy jesteś w niebezpieczeństwie lub coś Ci zagraża. Czasami niebezpieczeństwo jest realne, a czasami to tylko Twoja percepcja. Siła sugestii może być również czynnikiem podkreślającym.

Niemniej jednak niektórzy uważają, że pewne sytuacje powodują susto, czyli opuszczenie ciała przez duszę. Potem czują się nieszczęśliwi i chorzy. Istnieje cała masa innych objawów, których również można doświadczyć. Przyjrzyjmy się bliżej definicji i objawom susto.

Oficjalna definicja diagnostyczna susto

DSM-5 definiuje susto jako kulturowe wyjaśnienie nieszczęścia i pecha powszechnego wśród niektórych Latynosów w Stanach Zjednoczonych oraz ludzi w Meksyku, Ameryce Środkowej i Ameryce Południowej. Latynosi na Karaibach nie rozpoznają jednak tego jako choroby.

Susto to choroba przypisywana przerażającemu wydarzeniu, które powoduje, że dusza opuszcza ciało i przynosi nieszczęście i chorobę. Osoby z susto doświadczają również znacznych napięć w kluczowych rolach społecznych .

Chociaż susto nie ma oficjalnych objawów, niektórzy ludzie opisują je jako:

• Zmiany apetytu.
• Problemy ze snem lub za dużo snu.
• Niepokojące sny.
• Smutek.
• Niska samoocena.
• Wrażliwość interpersonalna.
• Brak motywacji.
• Objawy somatyczne obejmują bóle mięśni, zimne kończyny, bladość, bóle głowy, bóle brzucha i biegunkę.

Pochodzenie i typologia susto lub espanto

Wydarzenia, które powodują ten stan, są różnorodne. Na ogół obejmują one między innymi zjawiska naturalne, zwierzęta, sytuacje interpersonalne i istoty nadprzyrodzone.

DSM-5 zidentyfikował trzy rodzaje susto (znane jako cibih w języku Zapoteków ). Każda z nich ma inny związek z diagnozami psychiatrycznymi.

• Susto interpersonalne. Charakteryzuje się poczuciem straty, porzucenia lub braku poczucia bycia kochanym przez rodzinę. Objawy obejmują smutek, negatywny obraz siebie i myśli samobójcze. Susto interpersonalne wydaje się być blisko związane z poważnym zaburzeniem depresyjnym.
• Kiedy susto wynika z traumatycznego zdarzenia, które odegrało fundamentalną rolę w pojawieniu się objawów i emocjonalnym przetwarzaniu tego doświadczenia, bardziej właściwe wydaje się zdiagnozowanie go jako zespołu stresu pourazowego.
• Susto charakteryzuje się nawracającymi objawami somatycznymi (pacjent odwiedza lekarzy w celu uzyskania pomocy medycznej z tym związanej). Eksperci uważają to za podobne do zaburzenia objawów somatycznych.

Tradycyjne kategorie susto

Osoby cierpiące na tę chorobę doświadczają naprawdę intensywnego cierpienia. Kultury, które udokumentowały przypadki susto lub espanto, czasami przypisują je elementom magicznym. Na przykład Tzeltalowie dzielą tego rodzaju wydarzenia na trzy kategorie:

• Xi-el. Dusza nie opuszcza ciała.
• Komel. Strach pochodzi z upadku. Dusza opuszcza ciało i zostaje schwytana przez Ziemię.
• Ch’ulelal. Dusza opuszcza ciało, ale nikt nie wie, dokąd zmierza. Może być w niebie, na świecie, w innym mieście albo ktoś mógł ją sprzedać.

Podsumowując, zjawisko to zasługuje na dalsze badania i uwagę społeczności naukowej. Oczywiście, biorąc pod uwagę silny kulturowy element susto, badacze muszą badać je w kontekście środowiska.