Spolaryzowane myślenie: zniekształcenie poznawcze

Spolaryzowane myślenie jest zniekształceniem poznawczym. Innymi słowy, jest to błąd rozumowania, który popełniamy nie zdając sobie z tego sprawy. To sprawia, że ​​przetwarzamy informacje nieprawidłowo, co prowadzi do niepokoju emocjonalnego.

Zniekształcenia poznawcze opisali Albert Ellis i Aaron Beck. Ogólnie rzecz biorąc, są to nieporozumienia, które prowadzą do dysfunkcyjnych stanów emocjonalnych. Obejmuje to irracjonalne lęki, smutek bez powodu etc. Spolaryzowane myślenie jest jedną z wielu form zniekształceń poznawczych.

Spolaryzowane myślenie jest skrajnym uproszczeniem rzeczywistości. Rzeczy są czarne lub białe, dobre lub złe. Nie widzimy niuansów, które istnieją między jedną skrajnością a drugą. Ludzie z tego typu zniekształceniami poznawczymi czują się komfortowo umieszczając rzeczywistość między dwoma skrajnościami. Dlaczego tak się dzieje? Jak to pokonać? Przyjrzyjmy się temu problemowi bliżej.

Charakterystyka postawy określanej jako “spolaryzowane myślenie”

Główną cechą spolaryzowanego myślenia jest tendencja do uogólniania i obejmowania różnych rzeczywistości w ramach jednej kategorii. Dlatego ludzie którzy myślą w ten sposób, często używają słów absolutnych, takich jak „zawsze”, „nigdy”, „wszystko” i „nic”. Robią to automatycznie i umieszczają każdy pojedynczy incydent w jednym z tych pól.

Te ekstremalne kategorie są generalnie bardzo negatywne. Są używane do powtarzania istnienia czegoś złego. Ludzie, którzy myślą w ten sposób, zwykle mówią rzeczy takie jak „wszystko robię źle” lub „każdy mnie wykorzystuje”.

Dla tych, którzy mają spolaryzowane myśli to tak, jakby niuanse nie istniały. Budują oni dużą część swoich tożsamości wokół tych klasyfikacji i szukają sposobu, aby dopasować wszystko wokół siebie. Chociaż rzeczywistość dowodzi temu, że się mylą, oni opierają się rezygnacji z radykalizacji.

Co powoduje to zniekształcenie poznawcze, jakim jest spolaryzowane myślenie?

Ogólnie rzecz biorąc, spolaryzowane myślenie jest cechą tych, którzy przyjmują rolę ofiary w życiu. Nikt nie robi tego ponieważ chce. To emocjonalny blok spowodowany przez złe doświadczenia. U podstaw tego wszystkiego leży przekonanie, że takie osoby doświadczyły złych rzeczy na które nie zasługiwały.

Te ofiary przyjmują rolę biernego obiektu okoliczności lub „przeznaczenia”. Nie wierzą w to, że mają kontrolę nad negatywnymi rzeczami, których doświadczyli, ani nad tym jak sobie z nimi radzili. Zamiast tego wierzą, że są pasywnym odbiorcą bólu i nie mogą nic z tym zrobić.

Ludzie, którzy uważają się za ofiary, nie odkryli narzędzi ani nie zdobyli zasobów, które mogą wykorzystać do pokonania wielu wyzwań. Zamiast tego pokazują swoje oburzenie i rozwijają spolaryzowane myślenie.

Pokonywanie spolaryzowanego myślenia

Ten rodzaj myślenia wynika z wcześniej nierozwiązanych wyzwań. Przezwyciężenie tego oznacza przyjęcie nowej perspektywy na naszą przeszłość i teraźniejszość. Wierząc, że jesteś ofiarą pozwala Ci uwolnić się od odpowiedzialności. Aby uciec, musisz zaakceptować to, że jesteś odpowiedzialny za to co ci się przydarza, a przede wszystkim za to jak na to reagujesz.

Dobrym sposobem na rozpoczęcie jest zwrócenie uwagi na nasze automatyczne reakcje i wywoływanie alarmu psychicznego gdy mówimy kategoryczne słowa, takie jak „nigdy”, „zawsze”, „wszystko” lub „nic”. Potem powinniśmy zatrzymać się i zastanowić jak nieracjonalne jest nasze myślenie.

Ponadto ważne jest, aby myśleć o sytuacjach w których czujemy się ofiarami. Może to romantyczny związek, w którym jesteśmy nieszczęśliwi lub praca, którą uważamy za zbyt wymagającą.

Czy znoszenie tego jest naszą jedyną opcją? A może są inne sposoby, których boimy się spróbować? Być może spolaryzowane myślenie jest wskaźnikiem pokazującym, że nie traktujemy samych siebie wystarczająco poważnie. Może potrzebujemy trochę czasu i przestrzeni, aby zastanowić się nad tym z czym mamy do czynienia.