Socjoseksualność: uprawianie seksu bez zaangażowania lub przywiązania emocjonalnego

Seksualność już od dłuższego czasu jest odarta z pewnych wcześniejszych etykiet tabu. Świadczy o tym rosnące uznanie i akceptacja różnych orientacji i praktyk seksualnych. Jedną z nich jest socjoseksualność. Zjawisko to odnosi się do uprawiania seksu tylko dla przyjemności fizycznej, bez jakiejkolwiek więzi emocjonalnej lub osobistej.

Termin ten został ukuty przez biologa i seksuologa Alfreda Kinseya w pierwszej połowie XX wieku. Jednak bardziej popularny stał się w latach 90. Stworzono nawet instrumenty psychometryczne do pomiaru poziomu socjoseksualności u ludzi.

Musimy podkreślić, że socjoseksualność nie jest nową orientacją seksualną, ale odnosi się raczej do wzorca zachowań, który istniał od zawsze i który wiele osób wybiera. W przeszłości takie zachowanie było napiętnowane, zwłaszcza w przypadku kobiet. Dziś jednak cieszy się pewną otwartością.

Istnieją nawet aplikacje, które umożliwiają osobom socjoseksualnym łączenie się ze sobą, dzięki czemu mogą cieszyć się intymnymi spotkaniami bez zaangażowania.

Socjoseksualność – jak można ją mierzyć?

Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak u ludzi przejawia się socjoseksualność? Czy jest to konkretna kategoria, czy coś, co może być wyrażone w stopniach?

Profesor psychologii Lars Penke stworzył narzędzie do pomiaru tego rodzaju zachowań; nazwał je Inwentarzem Orientacji Socjoseksualnej (SOI-R). Test składa się z kwestionariusza zawierającego dziewięć pytań, które pogrupowano w trzy kategorie:

• Zachowanie. Liczba osób, z którymi uczestnik uprawiał przypadkowy seks, bez żadnej więzi emocjonalnej.
• Nastawienie. Opinie, jakie mają na temat socjoseksualności.
• Pożądanie. Ich pragnienie utrzymania relacji socjoseksualnych.

Z danych uzyskanych z dziewięciu pytań uzyskuje się profil zgodności danej osoby z socjoseksualnością.

Różnice między mężczyznami a kobietami

Powszechnie wiadomo, że społeczeństwo bardziej napiętnowało kobiety niż mężczyzn, jeśli chodzi o okazywanie otwartości seksualnej. W dzisiejszych czasach nie jest to tak widoczne jak wcześniej. Jednak nadal istnieją pewne uprzedzenia kulturowe, które w znaczący sposób determinują sposób, w jaki kobiety i mężczyźni doświadczają swojej seksualności.

Całkowicie uzasadnione jest pytanie, czy w zależności od płci istnieją różnice w przejawach socjoseksualności. Od samego początku badacze uważali tę zmienną za czynnik decydujący. Dlatego też wykorzystali SOI-R, aby sprawdzić, czy istnieją w tej kwestii różnice między mężczyznami i kobietami.

Mężczyźni uzyskali wyższe wyniki w teście SOI-R niż kobiety. Innymi słowy, mężczyźni czują się bardziej komfortowo z socjoseksualnością niż kobiety. Niemniej jednak musimy być ostrożni z tymi uogólnieniami, ponieważ istnieją indywidualne różnice między tą samą płcią, które również należy wziąć pod uwagę.

Psycholożka Anna Campbell i socjolożka Paula England wykazały, że heteroseksualni mężczyźni mają wyższy poziom zadowolenia z socjoseksualności niż kobiety. Kobiety mają tendencję do odczuwania poczucia winy po stosunkach seksualnych pozbawionych uczuć lub rozczarowania, gdy widzą, że dana relacja nie wykracza poza kontakt seksualny.

Wyniki te różnią się, jeśli zostanie dodana zmienna orientacji seksualnej. Na przykład kobiety, które identyfikują się jako biseksualne, miały wyższe wyniki w zakresie socjoseksualności niż te, które identyfikują się jako heteroseksualne lub lesbijki.

Homoseksualni mężczyźni wykazywali wyższy poziom socjoseksualności w kategorii postaw w porównaniu z mężczyznami biseksualnymi i heteroseksualnymi.

Inne czynniki związane z socjoseksualnością

Oprócz płci i orientacji seksualnej istnieją inne zmienne, które w istotny sposób wpływają na przejawy socjoseksualności. Niektóre badania sugerują, że osoby, które wykazują pewne indywidualne cechy, takie jak otwartość na doświadczenie, ekstrawersja lub impulsywność, mają wyższe wyniki w SOI-R.

Z drugiej strony osoby o cechach indywidualnych takich jak życzliwość, pokora i uczciwość, mają niższe wyniki w zakresie zachowań socjoseksualnych.

Osoby z unikającym stylem przywiązania częściej rozwijają wzorzec zachowań socjoseksualnych. Natomiast osoby z bezpiecznymi przywiązaniami mają najmniejsze szanse na rozwinięcie tego zachowania.

Inną zmienną związaną z tego rodzaju zachowaniami seksualnymi jest religia. Osoby z wewnętrzną orientacją religijną (gdzie religia jest celem samym w sobie) mają zazwyczaj niską socjoseksualność. Natomiast osoby wyznające zewnętrzną religię (jako środek do osiągania celów) uzyskują wyższe wyniki w SOI-R.

Czynniki związane z socjoseksualnością nie są omówione całościowo. Kwestia ta jest również związana między innymi ze zmiennymi, takimi jak wiek i psychopatia. Dlatego można stwierdzić, że zachowań seksualnych nie powinno się analizować bez dodatkowych informacji na ich temat. Ponadto nie wszyscy doświadczają tego w ten sam sposób lub z taką samą intensywnością.