Samotność i negatywne skutki spędzania tak czasu - dowiedz się czegoś więcej!

Wszyscy od czasu do czasu potrzebujemy odrobiny czasu dla siebie samych. I z reguły spędzamy go samotnie. Ale jednak nie jest zbyt dobrym pomysłem bycie samemu przez zbyt długi czas. Wyniki niektórych przeprowadzonych nad tym tematem badań pokazują niezbicie, że zbyt wiele czasu spędzonego bez kontaktu z innymi ludźmi może negatywnie wpłynąć na mózg i nasze zachowanie.
Samotność i negatywne skutki spędzania tak czasu - dowiedz się czegoś więcej!

Ostatnia aktualizacja: 24 czerwca, 2019

Wyniki niektórych przeprowadzonych badań pokazują niezbicie, że zbyt wiele czasu spędzonego bez kontaktu z innymi ludźmi, czyli samotność, może negatywnie wpłynąć na mózg i nasze zachowanie.

Część naszego DNA czyni nas istotami społecznymi. Ludzie potrzebują innych, aby przetrwać zarówno fizycznie, jak i psychicznie. To nie znaczy rzecz jasna, że zaakceptujemy jakiekolwiek towarzystwo innych osób, z którymi mamy do czynienia. Ale to jednak oznacza, że inni ludzie są dla nas naprawdę ważni.

W wielu badaniach stwierdzono także, że samotność, czyli spędzanie dużej ilości czasu bez więzi społecznych z innymi osobami może mieć realny, negatywny wpływ na nasz mózg. Jesteśmy naturalnie skłonni żyć w otoczeniu innych ludzi i spędzać czas z innymi. Ale żyjemy w epoce, w której nie zawsze jest to łatwe zadanie. W rzeczywistości wielkie tłumy wokół nas są jedną z rzeczy, które mogą sprawić, że wielu ludzi chce żyć samotnie.

Wszyscy od czasu do czasu potrzebujemy odrobiny czasu dla siebie samych. I z reguły spędzamy go samotnie. Ale jednak nie jest zbyt dobrym pomysłem bycie samemu przez zbyt długi czas. Samotność to narastająca epidemia współczesnego świata. Wiele osób decyduje się dziś żyć na własną rękę.

Sąsiedzkie relacje w dużych miastach stały się napięte i ograniczające się jedynie do powierzchownych kontaktów. Firmy i praca zawodowa nawet „sprzedają” interakcje międzyludzkie na godziny. W głębi duszy wszyscy wiemy, że samotność nie jest dobrym sposobem na spędzanie czasu. Ale nie zawsze wiemy, jak wyrwać się z tego zaklętego kręgu.

Najstraszliwszym rodzaje ubóstwa jest samotność i poczucie bycia niekochanym”.
Matka Teresa z Kalkuty

Samotność i ciekawy eksperyment na jej temat

Wyniki badania przeprowadzonego przez naukowców z Kalifornijskiego Instytutu Technicznego (oryg. California Institute of Technology – Caltech) i opublikowane w czasopiśmie Cell wykazały, że zbyt wiele czasu spędzanego samotnie ma znacząco negatywny wpływ na nasze zachowanie.

Badacze eksperymentowali na szczurach i wykazali, że samotność prowadzi do gromadzenia się pewnej określonej substancji chemicznej w mózgu zwierząt. A z uwagi na jej obecność szczury stawały się coraz bardziej agresywne. Jednocześnie ich zachowanie coraz bardziej zaczynało odbiegać od normy.

Samotny mężczyzna nad morzem

Naukowcy izolowali grupę szczurów przez kilka tygodni. Już po krótkiej chwili zaczęły być one wyraźnie rozdrażnione. Wydawały się też bardziej wystraszone od innych szczurów. Jednocześnie badacze dostrzegli szczególnie wysoki wzrost wrażliwości na jakiekolwiek zagrożenie.

Kiedy coś wydawało się zwierzętom groźnym dla nich zjawiskiem, szczury trzymane w samotności zamierały w bezruchu. Pozostawały w tym stanie przez długi czas nawet po zniknięciu zagrożenia. Natomiast szczury, które nie były odizolowane od innych, znacznie szybciej radziły sobie ze stresem spowodowanym potencjalnym zagrożeniem.

Obecnie naukowcy uważają, że podobny mechanizm występuje również w przypadku ludzi.

Peptydy tachykininy i skutki zbyt długiego czasu spędzanego w samotności

Inne przeprowadzone nad podobnym zagadnieniem badanie wykazało, że muszki owocowe również stawały się bardziej agresywne po długich okresach izolacji. W tym badaniu naukowcom udało się nawet powiązać konkretną substancję chemiczną ze zmianą w ich zachowaniu. Były nią peptydy tachykininy. Im dłużej muszki trzymane były w samotności, tym wyższe były poziomy peptydów tachykininy w ich organizmach.

Naukowcy z Caltechu chcieli sprawdzić także, czy szczury będące przedmiotem ich badania wykazywały również skłonność do gromadzenia tej substancji w swoich mózgach. Doszli w trakcie prac do wniosku, że rzeczywiście samotność daje taki właśnie efekt.

Samotna kobieta

Jednak w przypadku szczurów proces gromadzenia się w mózgu peptydów tachykininy wywołuje następnie efekt dodatkowy w postaci wytwarzania peptydu zwanego neurokininą A. Nasz mózg także wytwarza ten sam związek chemiczny w podwzgórzu i ciele migdałowatym.

Ogólnie rzecz biorąc oznacza to, że samotność w postaci przedłużonej izolacji od innych zwierząt doprowadziła szczury do zwiększenia produkcji neurokininy A. Jest to substancja, która czyni je bardziej agresywnymi i lękliwymi jednocześnie. Naukowcy odkryli także, że podawanie im leków może pomóc zmniejszyć te objawy, ale nie w sposób stabilny i powtarzalny.

Nie powinniśmy spędzać zbyt wiele czasu samotnie

Samotność, czyli spędzanie zbyt dużych ilości czasu bez kontaktu z innymi ludźmi nie jest dla Ciebie dobrym rozwiązaniem. Ono nie czyni Cię bardziej wolnym ani też bardziej niezależnym od innych. W większości przypadków ma to zupełnie odwrotny skutek. Stajesz się po prostu bardziej podatny na zagrożenia. Jesteś uwięziony w cyklu, w którym coraz bardziej izolujesz się się od innych. Taka nadmierna samotność i izolacja może nawet wywołać u Ciebie chorobę.

Zawsze możesz przecież otworzyć się na innych ludzi. Nie jest łatwo opuścić swoją strefę komfortu, ale zawsze warto wypróbować takie rozwiązanie. Dzięki temu zrobisz krok w kierunku lepszego zdrowia psychicznego. Budowanie mostów z innymi ludźmi jest bezcenne. Jest to także coś, co wszyscy musimy zrobić. To jeden z najlepszych sposobów na zapewnienie sobie dalszego rozwoju jako ludzie.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Cuenya, L., Fosacheca, S., Mustaca, A., & Kamenetzky, G. (2011). Efectos del aislamiento en la adultez sobre el dolor y la frustración. Psicológica, 32(1).


Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.