Samotność emocjonalna: kiedy miłość nie jest odwzajemniona
Być może w pewnym momencie życia dotknęła Cię samotność emocjonalna. Na przykład miałaś przyjaciela, o którym myślałaś, że jest Tobą zainteresowany, gdy tak naprawdę był zainteresowany tylko sobą. Nigdy nie dbał o Twoje zainteresowania ani emocje.
Co więcej, co z tymi romantycznymi związkami, które wpadły w otchłań porażki? Otworzyłaś drzwi swojego serca dla ludzi, którzy Cię ekscytowali i uszczęśliwiali. Tylko po to, by później zdać sobie sprawę, że nie ma bardziej bolesnej samotności niż być u boku kogoś, kto nawet Cię nie dostrzega. Kto nie wie, jak Cię uszczęśliwić.
Samotność emocjonalna to taka, w której przenosisz na innych pewne nadzieje i wielkie przywiązanie. Jednak w odpowiedzi znajdujesz tylko pustkę. Niewiele uczuć może być tak niszczycielskich, jak samotność, która wykracza poza płaszczyznę fizyczną.
Samotność emocjonalna jest ogromnym złem dzisiejszych czasów, mimo że otaczają Cię ludzie, rodzina, przyjaciele, partner i setki, a nawet tysiące znajomych w mediach społecznościowych. Nie ma bardziej dokuczliwego bólu niż pustka, którą nie wiadomo jak wypełnić.
Samotność, której nikt nie widzi
Samotność emocjonalna może być raczej sprzeczna. Na przykład może się okazać, że inni mówią Ci rzeczy takie jak „Nie masz na co narzekać. Masz bardzo uważnego partnera, on tak bardzo Cię kocha” lub „Nigdy nie będziesz samotny ze wszystkimi przyjaciółmi, których masz wokół siebie”. Kiwasz głową i uśmiechasz się. Niemniej jednak wiesz, że to tylko pozory, a w rzeczywistości czujesz się niezmiernie samotna.
Często wyobrażasz sobie samotność jako fizyczną nieobecność ludzi wokół Ciebie. Jako pustkę, gdy przechodzisz przez życie bez żadnych relacji lub ludzi, którzy się o Ciebie troszczą i dają codzienne uczucie, które Cię wzbogaca.
Czasami samotność może być intymną przestrzenią, w której znajdziesz więcej równowagi. Introspekcja i bycie ze sobą to sposób na wzmocnienie poczucia własnej wartości i wzbogacenie się.
Dlatego możemy powiedzieć, że wszyscy ci ludzie, którzy wkraczają w Twoje życie i oferują Ci tylko swój egoizm lub niedojrzałość emocjonalną, zabierają Ci również cenną samotność lub równowagę, w której znajdujesz cenne schronienie.
Jeśli otworzysz drzwi swojego serca dla kogoś innego, staniesz się trochę bardziej wrażliwa. To dlatego, że oczekujesz od tej osoby, że Cię dopełni, że będzie Twoim towarzyszem. Nie chcesz, by okazała się być zimnym wiatrem, który wypełnia Cię pustką.
Jak przezwyciężyć samotność emocjonalną
Jak wspomnieliśmy wcześniej, emocjonalna samotność jest jednym z najbardziej niszczycielskich uczuć, jakie może odczuwać człowiek. Co więcej, poczucie posiadania kogoś, a nawet wielu ludzi wokół siebie, a jednocześnie świadomość, że czujesz się strasznie samotna, często może być preludium do depresji.
Jak radzić sobie z samotnością emocjonalną? Oto kilka wskazówek.
1. Zidentyfikuj swój dyskomfort, niezadowolenie i poczucie pustki. Czasami maskujesz samotność emocjonalną innymi wymiarami, takimi jak niska samoocena i niska motywacja do relacji społecznych. Jednak w rzeczywistości czujesz, że poza Tobą jest coś, co jest nie tak. Twój ból dotyczy tej osoby lub osób, które są wokół Ciebie, ale nie widzą Cię i nie wzbogacają. W efekcie nie wiedzą, jak Cię uszczęśliwić.
2. Zastanów się i zwróć uwagę na swoje emocje. Jak się czujesz? Czy to smutek sprawia, że tak się czujesz? Czy czujesz się sfrustrowana? Jeśli tak, dlaczego? Boisz się? Jeśli tak, to czego?
3. Gdy zidentyfikujesz prawdziwy problem, porozmawiaj o nim. Ważne jest, abyś podzieliła się z drugą stroną tym, jak się czujesz, niezależnie od tego, czy jest to Twój partner, członek rodziny czy przyjaciel. Wyjaśnij, że ta relacja powoduje więcej cierpienia niż szczęścia i że konieczne jest wprowadzenie pewnych zmian.
4. Po uruchomieniu silnika zmian, cokolwiek to może być, ważne jest, abyś ponownie mogła cieszyć się własną samotnością. Spędziłaś dużo czasu nie będąc sobą, czekając na pewne rzeczy i tęskniąc za pewnymi doznaniami i emocjami. Wewnątrz Ciebie jest szereg potrzeb, które musisz zrównoważyć, odnajdując ponownie swoje wewnętrzne dziecko. Musisz także znaleźć swój wewnętrzny spokój.
Samotność emocjonalna jest czasami odczuwana jako niespójność. Masz kogoś, a mimo to odczuwasz ucisk samotności w niemal bolesny sposób. Rozwiązanie go, uwolnienie się i ponowne odkrycie siebie pomoże Ci w Twoim rozwoju osobistym.