Sabrina Spellman jest postacią stworzoną przez Archie Comics. Jej popularność sprawiła, że powstało kilka różnych wersji tej bohaterki. Do niedawna najbardziej znaną była telewizyjna adaptacja: Sabrina nastoletnia czarownica (1996). W latach 90. Sabrina, grana przez Melissę Joan Hart, cieszyła się dużą popularnością. Obecnie na naszych ekranach ponownie pojawiła się nowa wersja młodej wiedźmy; tym razem za pośrednictwem serialu Netflix.
Czasy się zmieniły. W serialu Chilling Adventures of Sabrina (2018) nie znajdziemy już humorystycznego i niewinnego tonu seriali z lat 90. Nowa produkcja jest mroczniejsza i nieco bardziej niepokojąca. Sabrina Spellman (Kiernan Shipka) musi wybrać między dwiema ścieżkami i światami: bycie śmiertelnikiem lub posiadanie mocy wiedźmy.
Serial pełen jest aluzji do świata komiksu, popkultury i satanizmu, budując tym samym mroczniejsze otoczenie. Ma jednak odrobinę retro klimatu. Publiczność wkracza w bardzo mroczne miejsce, z elementami z przeszłości. Moda widoczna w serialu jest bardziej charakterystyczna dla lat 60. niż dla obecnych czasów, co utrudnia rozpoznanie epoki.
Chilling Adventures of Sabrina odrzuca lekki ton lat 90. i nie jest już komedią familijną, ale czymś głębszym. Pomimo obecności magii i fantazji, serial dotyka również prawdziwych problemów społecznych, takich jak znęcanie się nad słabszymi. Mimo że Sabrina jest w centrum serialu, dwoistość, którą uosabia jej postać (śmiertelniczki, która jest również czarownicą), jest również bardzo ważna dla historii.
„Chcę obu: wolności i władzy”.
-Sabrina Spellman-
[umieścić]https://youtu.be/ybKUX6thF8Q[/umieścić]
Zostawiając dzieciństwo za sobą
Żyjemy w czasach, w których pojawia się coraz więcej seriali telewizyjnych, a tym samym zmienia się sposób, w jaki je oglądamy. Jest tak, ponieważ ludzie nie zwracają już uwagi na sitcomy i chcą czegoś głębszego. Jednocześnie ten serial utrzymany jest w humorystycznym tonie lat 90., ale też wykorzystuje czarny humor. Śmierć jest w nim często zabawnym zjawiskiem, a własna religia wiedźm prowadzi je do najbardziej szalonych sytuacji.
Salem, czarnoksiężnik skazany na życie w ciele kota, jest jednym z brakujących elementów w nowym serialu o Sabrinie. We wcześniejszych produkcjach mógł on mówić i był raczej egocentryczny. W końcu stał się wspaniałym mentorem młodej czarownicy, co często było zabawne.
W nowej adaptacji nie ma już esencji tej poprzedniej postaci. Nowy kot nie mówi, więc jest tylko zwykłym zwierzęciem domowym. Czarownice mają „pomocnika”, rodzaj ochronnego zwierzęcia, które im pomaga. Jak widać, w ten sposób został przedstawiony Salem.
Postacie
Wśród bohaterów nowego serialu jest Ambrose, kuzyn Sabriny. Postać ta zastępuje poprzednią rolę Salema, w formie doradcy Sabriny. Jedną z innowacji, które proponuje nowa produkcja, jest to, że doskonale dopasowuje się do obecnych czasów, a co za tym idzie, do młodszego odbiorcy.
Daleki od przedstawienia całkowicie normatywnych bohaterów, z archetypowymi, mitycznymi postaciami, serial oferuje wiele różnych typów osobowości. Jest to więc do pewnego stopnia wiarygodne. Sabrina jest na przykład niedoskonałą bohaterką, która często popełnia błędy i musi stawić czoła niezliczonym dylematom moralnym.
Natomiast Zelda i Hilda, dwie równie kultowe i niezapomniane postacie, są wciąż takie same. Obie nadal ucieleśniają wartości, które zaprezentowały w serialu z lat 90. Hilda jest niewinna i dobroduszna, podczas gdy Zelda jest poważna i odpowiedzialna. Wykazuje jednak w tej wersji niezwykle konserwatywne wartości i wielkie przywiązanie do Kościoła Nocy. Pomimo podobieństw do poprzednich wersji bohaterów, ci nowi nie mieszkają już w białym domu lat 90., ale w ciemnym i gotyckim budynku, w którym prowadzą dom pogrzebowy.
Sabrina Spellman – młoda wojowniczka
Okres dojrzewania to etap pełen pytań, zmian, niepewności i decyzji. Więc Sabrina, jak każda inna nastolatka, zaczyna kwestionować otaczający ją świat. Jednak musi również walczyć, aby spróbować połączyć swoje dwie rzeczywistości. Ze względu na swoją podwójną naturę, Sabrina musi uczęszczać do dwóch różnych szkół: zwykłej szkoły publicznej i akademii czarownic. Jakkolwiek różne mogą być ich kultury, problemy, z którymi musi się zmierzyć, są bardzo podobne w obu instytucjach: to między innymi zastraszanie i segregacja uczniów.
Widzowie mogą również zauważyć, że środowisko Sabriny jest inne. Jej najlepszymi przyjaciółmi są tam Roz, młoda dziewczyna, która podobnie jak Sabrina musi walczyć z systemem; i Susie, ofiara znęcania się, która identyfikuje się jako osoba niebinarna. Innymi słowy, widzimy mniejszość, która próbuje znaleźć swoje miejsce w środku bardziej tradycyjnej społeczności.
Te postacie są naprawdę dobrze napisane. Serial zagłębia się w ich życie, zarówno w przeszłość, jak i teraźniejszość. Wraz z postacią Ambrose, która identyfikuje się jako panseksualna, stanowią objawienie w telewizyjnym uniwersum. W świetle niesprawiedliwości i ucisku, jaki kobiety odczuwają w instytucie magii, Sabrina i jej przyjaciele zakładają organizację pod nazwą WICCA. Jest to oczywiście aluzja do religii pogańskiej związanej z czarami.
Kobiety
Dzięki tej organizacji kobiety mają miejsce, gdzie mogą się spotykać, czytać książki, rozmawiać o nich, a tym samym bronić się przed niesprawiedliwością patriarchatu. Ten obraz Sabriny jako aktywistki, która jest również mściwa, odzwierciedla się w jej akademii czarownic. Tam też musi uporać się ze swoim statusem mniejszości (konsekwencja jej natury) oraz z nadużyciami wobec „Dziwnych Sióstr”. Z kolei Sabrina musi zdecydować, czy oddać swoją duszę Szatanowi i na zawsze być częścią Kościoła Nocy, czy też wyrzec się swojej władzy.
Dualizm Sabriny
Nowa adaptacja Sabriny to metafora obecnej epoki, w której szokujące zjawiska kulturowe i pokoleniowe często wywołują konflikty. Chociaż te dwa światy są zupełnie przeciwne, problemy wydają się takie same. W świecie czarownic Arcykapłan i ciotka Zelda ucieleśniają najbardziej archaiczne wartości Kościoła Nocy. Dlatego nigdy niczego nie kwestionują i denerwują się przy najmniejszej zmianie.
W świecie śmiertelników duża część mieszkańców Greendale pochodzi z rodzin, które brały udział w polowaniach na czarownice. Przyjaciele Sabriny, zwłaszcza jej chłopak Harvey, mają przeszłość zakorzenioną w prześladowaniach czarów. Wydaje się jednak, że młodsi bohaterowie nie są uprzedzeni i nie dają się ponieść socjokulturowym narzutom. Widać to na przykład w relacji Sabriny z jej rodziną i Harveya z jej ojcem.
Nowe pokolenia dorastały w innym środowisku, w którym zmieniły się również wartości. Sabrina nie chce zrezygnować z bycia czarownicą, ale nie chce też być śmiertelniczką. W ten sposób reprezentuje nową rzeczywistość i próbuje pogodzić obie tradycje, nawet jeśli będzie to trudne. Połączenie dwóch kultur nigdy nie jest łatwe, zwłaszcza w okresie dojrzewania.
Uwagi końcowe o Sabrinie Spellman
Serial podnosi nieskończoną liczbę pytań moralnych. Sabrina nie zawsze ma rację i czasami działa, nie myśląc o konsekwencjach. Dorastała świadoma swojej podwójnej natury i nie chce rezygnować ze swojej tożsamości. Ale po co wybierać? I dlaczego, aby być jedną postacią, musi wykluczyć bycie inną? Dlaczego nie może pogodzić swoich dwóch tożsamości? Przede wszystkim po co utrzymywać tradycję, która w obecnych czasach nie ma już sensu? Serial zadaje również pytania dotyczące wolnej woli i własnego losu młodej czarownicy.
Sabrina Spellman potępia niektóre z najstarszych tradycji Kościoła Nocy, takie jak składanie ofiar z ludzi. Pokazuje, że młode pokolenia dorastały inaczej i są otwarte na zmiany. Krótko mówiąc, jest to ponowne wymyślenie klasycznej postaci, która nie tracąc swojej istoty, dostosowuje się do nowych wymagań współczesnego świata.