Pytania sokratejskie dotyczące Twoich ograniczających przekonań

Jako ludzie jesteśmy stworzeni z marzeń, pragnień i nieskończonych lęków. Ten ostatni wymiar często sprzeciwia się dwóm pierwszym. Z drugiej strony lęki ułatwiają nam przetrwanie i to dzięki nim istniejemy jako gatunek. Wiele z nich składa się z irracjonalnych przekonań i ograniczających myśli. Dzisiaj omówimy pewne pytania sokratejskie dotyczące tej kwestii.

Prawdopodobnie ciągle boisz się porażki, w prawie każdej sytuacji. Boisz się zrobić z siebie głupka. Co więcej, kiedy patrzysz w przyszłość, widzisz horyzont zdominowany przez ogromną niepewność. Brak wiedzy o tym, co może się wydarzyć jutro, często niweczy Twój potencjał.

To oczywiste, że jako istota ludzka nigdy nie pozbędziesz się wszystkich swoich lęków. W końcu wiele z nich odgrywa fundamentalną rolę. Trzeba je jednak zracjonalizować i przepuścić przez filtr obiektywizmu, a nawet zdrowego rozsądku. Jednym ze sposobów dekonstrukcji ograniczających spostrzeżeń jest sokratejski dialog z samym sobą.

„Wiem, że mi nie uwierzysz, ale najwyższą formą ludzkiej doskonałości jest kwestionowanie siebie i innych”.

-Sokrates-

Pytania sokratejskie

Pytania sokratejskie to metoda oparta na dialogu i pytaniach refleksyjnych. Pozwala medytować nad pewnymi założeniami, badać złożone koncepcje i rozwijać bardziej krytyczne myślenie. To narzędzie zostało opracowane przez Sokratesa, by mógł on pytać swoich uczniów o ich przekonania.

Dla tego filozofa prawdziwą wiedzę można było osiągnąć tylko w sytuacji, gdy rozmawiają ze sobą ludzie o różnych perspektywach. Prawdopodobnie nie będzie dla Ciebie zaskoczeniem, gdy dowiesz się, że to podejście jest obecnie jednym z kamieni węgielnych terapii poznawczo-behawioralnej (CBT). W tej praktyce profesjonaliści są szkoleni w zadawaniu otwartych pytań, które promują refleksję i introspekcję u pacjenta.

Badanie przeprowadzone przez University of Calgary (Kanada) podkreśla przydatność dialogu sokratejskiego do odkrywania zakorzenionych w nas przekonań i wartości, które modulują każdą myśl, emocję i wiele naszych zachowań. Stwierdzono, że jest to idealne narzędzie ułatwiające zmianę i zdrowsze skupienie umysłu.

Dialog sokratejski nie ma na celu rozpoczęcia konfrontacji ani sprawienia, abyś poczuł się nieswojo. Jego celem jest wzbudzenie ciekawości do zastanowienia się nad swoimi przekonaniami i perspektywami oraz oceny, czy powinieneś je dostosować i przyjąć jaśniejsze i bardziej korzystne punkty widzenia.

Jak dezaktywować ograniczające przekonania za pomocą pytań sokratejskich?

Każdy ma pewne ograniczające przekonania. Na co dzień często rozwijasz myśli, które więzią Twój ludzki potencjał. Sam fakt, że się pojawiają, nie jest problemem. Pojawia się on, gdy nadajesz wartość i prawdę całkowicie zniekształconym i negatywnym wyobrażeniom o sobie.

Badania takie jak te przeprowadzone na Uniwersytecie Stanforda (USA) podkreślają, że ograniczające przekonania są podstawą wielu zaburzeń psychicznych, takich jak lęk czy depresja. A gdyby tak działać zapobiegawczo? Decyzja o zastosowaniu sokratejskiego kwestionowania w celu dezaktywacji spostrzeżeń, które Cię uwięziły i prowadzą do nieszczęścia, leży całkowicie w Twoich własnych rękach.

Wzmacnianie się w sztuce autorefleksji i krytycznego myślenia nie boli ani nie jest nieprzyjemne. To doświadczenie, które Cię odmieni. Nie będziesz mógł przystosować się do złożonego i zmieniającego się świata, jeśli najpierw nie poćwiczysz samowiedzy. To dzięki niej rozpalasz swoje cnoty i eliminujesz problemy, które Cię powstrzymują. Oto jak to zrobić:

1. Zarejestruj swoje ograniczające przekonania i negatywne idee

Pierwszym krokiem jest uświadomienie sobie, że tworzysz idee i myśli, które sprzeciwiają się Twojemu dobremu samopoczuciu. Obserwacja ich jest kluczowa. Pozwoli Ci to skuteczniej zastosować pytania sokratejskie.

Pamiętaj, że ograniczające przekonania są głosem strachu i samokrytyki. Strach przed porażką, że wszystko pójdzie nie tak, że nie jesteś tego wart, że zrobisz z siebie głupka lub że jutro przyniesie Ci tylko katastrofę, to wyraźne przykłady tego rodzaju przekonań.

2. Wyjaśnienie

„Lepiej nie pokazywać się na tej rozmowie o pracę, bo wiem, że jej nie dostanę”. „Nie zawracam sobie głowy wysyłaniem do niego wiadomości, ponieważ wiem, że tak naprawdę nie polubił”.

Wyjaśnienie polega na rozważeniu percepcji, która nagle pojawia się w Twoim umyśle. Oznacza to opisanie jej sobie trochę bardziej i nadanie jej większej formy. Na przykład: „Mam wrażenie, że jeśli pojawię się na tej rozmowie, zrobię z siebie głupka” lub „Coś mi mówi, że nie za bardzo mnie polubił na naszej pierwszej randce”.

3. Dowody i wsparcie dla Twoich idei

Dialog sokratejski ma również na celu poszukiwanie dowodów, które nadają obiektywną ważność Twoim koncepcjom. Takie ćwiczenie wymaga aktywizacji krytycznego i analitycznego myślenia. Jest to absolutnie niezbędne. Na przykład:

„Jakie mam powody sądzić, że odrzucą mnie na tej rozmowie? Dlaczego miałbym robić z siebie głupka? Czy to dlatego, że nie mam wystarczających umiejętności, aby otrzymać tę pracę?” lub „Jakie są prawdziwe fakty, które sprawiają, że myślę, że zrobiłem tak złe wrażenie na tej pierwszej randce?”.

4. Alternatywne punkty widzenia

Zmiana w kierunku dobrego samopoczucia nie będzie możliwa, jeśli nie będziesz dążyć do pozostawienia za sobą wyczerpujących wzorców myślowych i zastąpienia ich bardziej dostosowanymi podejściami. Oznacza to, że musisz zobowiązać się do zmiany. Nie wystarczy zadać sobie kilku pytać i przeanalizować szkodliwych myśli, jeśli później nic z tym nie zrobisz.

Rozważenie alternatywnych pomysłów, które poprawią Twoje irracjonalne postrzeganie, pozwoli Ci poszerzyć umysł i spojrzeć na sytuację z innej perspektywy. Musisz kształtować nowe możliwości i bardziej użyteczne podejścia mentalne. Na przykład:

„Co mam do stracenia, jeśli pojawię się na tej rozmowie kwalifikacyjnej? A co, jeśli zamiast myśleć, że zrobię z siebie głupka, zaufam trochę bardziej swojemu potencjałowi i doświadczeniu?” lub „Co mam do stracenia, wysyłając mu wiadomość, aby zobaczyć, jak zareaguje? W końcu dobrze się z nimi bawiłam. Kto powiedział, że on nie czeka, aż wykonam pierwszy ruch?”

Sokratejskie zadawanie pytań wymaga zrozumienia przyczyn swoich przekonań, konfrontacji z nimi, aby dowiedzieć się, czy są dla Ciebie przydatne, a następnie zaproponowania alternatywy.

5. Implikacje i konsekwencje

Zadawanie sobie pytań budzi krytyczne i refleksyjne myślenie. Co więcej, otwiera przed Tobą nowe perspektywy. Jest to skuteczne, ponieważ kiedy badasz i kwestionujesz swoje przekonania, stajesz się świadomy, że wiele z tego, co brałeś za pewnik, nie było całkowicie prawdziwe ani korzystne.

Aby osiągnąć optymalny punkt samopoznania, musisz zastanowić się, jakie byłyby konsekwencje, gdybyś zmienił swoje przekonania i postrzeganie. Czy to byłoby dla Ciebie korzystne? Czy to sprawiłoby, że poczujesz się lepiej? Na przykład:

„Jeśli odważę się pojawić na tej rozmowie kwalifikacyjnej, istnieje możliwość, że dostanę tę pracę. Nawet jeśli tak się nie stanie, nadal będę się lepiej czuć, ponieważ wykażę inicjatywę.” lub „Jeśli wyślę mu wiadomość, może umówimy się na kolejną randkę. Ale jeśli tak się nie stanie, przynajmniej będę czuła, że spróbowałam”.

Twój umysł składa się z założeń, które są zakorzenione w głębi Twojej istoty. Niektóre uniemożliwiają Ci życie, jakiego naprawdę pragniesz. Skomplikowane jest w tym to, że nie zawsze jesteś świadomy, że pewne przekonania tworzą fundament, który buduje ściany depresji lub pułapki lęku.

Dlatego warto nauczyć się od czasu do czasu zadawać sobie pytania i poświęcać czas w codziennej rutynie na rozmowę ze sobą. Podobnie jak Sokrates, rzuć sobie wyzwanie, aby się obudzić i zdobyć nową wiedzę.