Nieśmiałość to cecha charakteru wielkich osobistości

Nieśmiałość nie jest wadą w jakimkolwiek znaczeniu, ani nie oznacza przejawiania cnoty. Jest to po prostu cecha osobowości, która zależy od temperamentu i doświadczeń danej osoby. Pomimo tego wiele osób uważa nieśmiałość za problem, który należy całkowicie wyeliminować.

To prawda, że nieśmiałe osoby napotykają różne utrudnienia w sytuacjach społecznych. Nie jest im łatwo przełamać przysłowiowe lody i rozpocząć rozmowę ani nie czują się dobrze mówiąc o sobie, co może negatywnie wpływać na ich relacje z innymi osobami.

Nieśmiałość rodzi się z braku poczucia bezpieczeństwa, z wrażenia, że nie jest się wartym uwagi innych lub z przekonania, że nie zasługuje się na bycie akceptowanym przez innych. Nieśmiałe osoby często odczuwają zawstydzenie i nadmiernie wartościują opinie innych osób.

Nie oznacza to jednak, że nieśmiali są skazani za niepowodzenie. Fakt, że mają problemy w kontaktach międzyludzkich, ma niewiele wspólnego z tym, co mogą osiągnąć w sferze intelektualnej i emocjonalnej czy w życiu zawodowym.

W rzeczywistości zdarzają się momenty, kiedy nieśmiałość jest zaletą. Jeśli nie wierzysz, pomyśl o różnych postaciach historycznych, które dokonały wspaniałych rzeczy mimo że blokowała ich nieśmiałość.

Bycie nieśmiałym: cecha charakterystyczna wielkich osobistości

Podobno Agatha Christie, słynna autorka kryminałów, doświadczyła niecodziennego zdarzenia ze względu na jej nieśmiałość. W 1958 roku przygotowywała się na przyjęcie na jej cześć, która miała odbyć się w znanym hotelu Savoy w Londynie. Kiedy dotarła na miejsce, portier nie rozpoznał jej i w związku z tym nie pozwolił jej wejść na przyjęcie.

Nie była w stanie sprzeciwić się zdezorientowanemu portierowi, więc bez słowa odwróciła się i udała do poczekalni. Stamtąd słuchała uroczystości na jej cześć. Miała wówczas 67 lat i dorobek w postaci ponad 60 powieści czytanych na całym świecie. 

Z kolei Charles Darwin trząsł się jak liść, gdy miał przemawiać publicznie. Nie czuł się zdolny stanąć przed publicznością.

Angielski aktor Dick Bogarde wymiotował przed wyjściem na scenę. Odgrywane przez niego role robiły spektakularne wrażenie, ale sam aktor odczuwał ogromną nieśmiałość przed występem dla publiczności.

Nieśmiałość, introwertyzm i tragedie

Nieśmiałość może mieć różny stopień. Niektórzy są nieśmiali do granic możliwości. Na przykład lekarz Henry Heimlich, który wymyślił metodę ratowania życia osoby, która się zadławiła, powiedział, że wiele osób umiera z nieśmiałości.

Kiedy czują, że się dławią, wolą odejść od grupy, zamiast przechodzić przez zakłopotanie, jakie wywołuje kaszel i zwracanie na siebie zbyt dużo uwagi.

Istnieje opinia, że osoba nieśmiała jest taka sama jak introwertyk, ale nie jest to prawdą. Introwertyk po prostu cieszy się samotnością i nie czuje się swobodnie w różnych sytuacjach społecznych. Mimo to nie przejmuje się zbytnio opiniami innych osób, ani nie ma większych problemów z wyrażaniem własnego zdania.

Natomiast osoba nieśmiała odczuwa poddenerwowanie i często próbuje otworzyć się na innych, ale jest to dla niej bardzo trudne do zrealizowania. Jej poczucie osobistego zawstydzenia jest tak silne, że niemal automatycznie zakłada, że wszystko, co robi lub mówi jest irytujące dla osób z jej otoczenia.

Nieśmiałość jako zaleta

Nieśmiałość często prowadzi do mniejszych i większych tragedii, ale w wielu przypadkach może także zbudować mechanizm obronny.

W naturze najgroźniejsze i najzuchwalsze istoty przyciągają najlepsze ofiary i zdobywają najlepszych partnerów, ale są też tymi, którzy umierają najszybciej i cierpią na najstraszniejsze rany przez całe życie.

Osoba nieśmiała czuje się zobowiązana do rozwijania wartościowych umiejętności w celu zrekompensowania jej braku umiejętności społecznych.

Na przykład, są ludzie, którzy ciągle powtarzają to, co powiedzieli i słyszeli. Zwykle rozwija to pamięć i umiejętności językowe, chociaż generalnie osoby te lepiej wyrażają słowa na piśmie niż w mowie.

Nieśmiała osoba to także ktoś, kto potrafi zrobić wszystko w sposób bardzo metodyczny i koncentruje się lepiej niż inni.

Czuje się tak niepewnie w związku ze swoimi działaniami i przedsięwzięciami, że dokładnie planuje i wykonuje wszystko z największą starannością. Z tego powodu swoje zadania najczęściej realizuje z powodzeniem i nie ma problemów z dotrzymywaniem terminów.

Tak czy inaczej, jeśli nieśmiałość poważnie nas ogranicza, nie można jej uznać za zaletę. To, co pojawia się niepotrzebnie to cierpienie prawdopodobnie spowodowane przez fobię społeczną.

Istnieje wiele skutecznych sposobów na przezwyciężenie nieśmiałości, które naprawdę warto wypróbować, gdy nieśmiałość staje się dla nas synonimem nieszczęścia.