Nie warto obwiniać kamienia, o który się potknąłeś

Lubisz obwiniać innych w swoich błędach? Parę dni temu poeta Sara Bueno opublikowała artykuł, w którym jest napisane: “gdy przestaniesz obwiniać kamień [o który się potknąłeś], nauczysz się chodzić”.

Zastanów się, czy dostrzegasz siebie w tym cytacie?

Może kiedyś coś Ci się przydarzyło i ciągle siedzi w Twojej głowie, niby to było chwilę wcześniej i po prostu nie wiesz jak wyjść z tego cyklu? Albo może Ci się wydaje, że wszystkie otaczające siły popychają Cię do tego?

Gdy nie wszystko idzie tak trzeba, przerażający cień winy pojawia się na jeden z dwóch sposobów: albo próbujesz obwiniać siebie i nosisz brzmienie konsekwencji, albo oskarżasz innych ludzi bądź okoliczności.

Ale warto pamiętać, że jeżeli skupiamy się na tym ostatnim, nie będziemy mogli ani się czegoś nauczyć, ani zrobić krok do przodu.

Obwiniać innych to żadne wyjście

Życie nigdy nie będzie tak łaskawe, jak tego chcemy. Zawsze będą zdarzały się rzeczy, które wydają się być niesprawiedliwe wobec nas. Myślimy, że nie zasługujemy na to, czego nie oczekujemy. Więc łatwo jest zrozumieć, dlaczego tak często staramy się obwiniać.

W ogóle jest dobrze wiadomo, że kiedy na naszej drodze pojawia się kamień, mamy tendencję przeklinać z powodu braku przejścia do przodu lub obwiniać osobę, która go tam umieściła.

Oskarżenie kogoś lub czegoś to prostsza droga, lecz nie łatwiejsza. Warto jednak popatrzeć krok do przodu i znaleźć rozwiązanie. 

Marnujemy swój czas na poszukiwanie osoby odpowiedzialnej za kamień zamiast szukać sposobu na jego usunięcie. Szukanie winnych w tym nie pomoże. Nie usunie powstałych szkód. Tylko jeszcze mocniej zaciśnie opaskę na Twoich oczach. Obwiniać winnych to żadne wyjście.

Skup się na problemie i znajdź jego źródło

Nawet jeżeli myślisz, że kogoś warto obwiniać, dalej nie jest to drogą, którą musisz podążać, by nie zostawać w miejscu, gdzie aktualnie stoisz. Najważniejsze wnioski tego kamienia nie znajdują się w nim, tylko raczej w tym, jak i dlaczego tam się pojawił.

Spróbuj skupić się na tym, co się wydarzyło. Bądź na tyle odważny, by dostać się do źródła tego, co Cię zraniło, a dowiesz się, jak zostawić to za sobą. Jesteś silniejszy od tego kamienia, a Twoje życie ma potencjał być o wiele bardziej potężniejszym, niż jakakolwiek ograniczająca Cię przeszkoda.

Wciąż jeszcze masz czas, dopóki oddychasz

Niech pada. Otwórz oczy i uwolnij swoje emocje. Wciąż jeszcze masz dużo czasu, dopóki oddychasz. To po prostu kolejny kamień, kolejne doświadczenie, kolejna część życiowej nauki.

Chodzenie wiąże się z upadkami. Czasami możesz dawać im imienia, a czasami nie. Czasami upadamy, żeby wstać i się czegoś nauczyć. Może to nawet być jedynym powodem upadku. Również nie każdą przeszkoda jest negatywna; niekiedy mogą być dobrymi nauczycielami.

Ważnym jest, by słuchać, co mówi do Ciebie kamień. Ale warto również unikać zbyt długiego noszenia ciężaru, zwłaszcza, gdyż jest to zbędne. Mówią, że rzeczy, ważne dla Ciebie, nadal istnieją, a ty po prostu nie chcesz kontynuować cierpienie z powodu ich utrzymania.

Krótko mówiąc, Twoje buty wiele się doświadczyły, a miejsca, w których były, pozostawiły ślady na ich podeszwach.

Lecz w Twoim sercu nie ma miejsca na to wszystko. Potrzebuje filtru, który by przepuszczał rzeczy pozytywne i blokowałby to, co po prostu zajmuje miejsce, marnuje energię i powoduje krzywdę.