Nicanor Parra zostawił nam niesamowite przemyślenia. Ten antypoeta żył ponad sto lat i nigdy nie przestał nas zaskakiwać swoim szczególnym sposobem patrzenia na świat i wyrażania go.
Nicanor Parra urodził się 5 września 1914 r. w San Fabián de Alico w Chile. Jego ojciec był muzykiem i nauczycielem, a jego matka była krawcową i tkaczką. Od dzieciństwa rodzice uczyli go doceniać sztukę popularną. Zaszczepili w nim także silne sumienie społeczne, co można zauważyć w wielu jego cytatach.
„Ani za jasny, ani całkowicie głupi, byłem tym, kim byłem: mieszaniną. Z octu i oliwy z oliwek”.
– Nicanor Parra –
Nicanor Parra otrzymał Narodową Nagrodę Literacką w 1969 r., Nagrodę Królowej Sofii w 2002 r. i Nagrodę im. Miguela de Cervantesa w 2011 r. Zmarł w wieku 103 lat.
Chcielibyśmy przytoczyć niektóre z jego najbardziej niezapomnianych słów.
Nicanor Parra i jego spojrzenie na świat
Statystyka
Jedną z cech antypoezji jest to, że zrywa ona z konwencjami tradycyjnej poezji. Na przykład używa znacznie dziwniejszych struktur i wyrażeń językowych. Jest to ruch, który ma na celu udowodnienie, że poezja nie musi składać się ze skomplikowanej gry słów.
Nicanor Parra często wyrażał swoje przemyślenia w formie antywierszy lub antypozeji. Na przykład: „Są dwa kawałki chleba. Ty zjadasz dwa. Ja nie jem żadnego. Średnie spożycie: jedna kromka na osobę”.
W tych słowach Nicanor Parra odwołuje się do sprzeczności statystyk stosowanych w społeczeństwie z charakterystyczną dla siebie ironią i humorem.
Być może zainteresuje Cię również: Poczucie humoru nas uszczęśliwia, a szczęście jest zaraźliwe
Odpowiedź wyroczni
Antypoezja Nicanora Parry zgłębił absurd. Artysta doskonale uchwycił to w kilku swoich antywierszach i wersetach. Na przykład: „Odpowiedź wyroczni: cokolwiek zrobisz, pożałujesz”.
To piękny sposób na stwierdzenie, że ostatecznie nie ma znaczenia, co stanie się dalej, ani co zrobimy. Koniec zawsze będzie niedoskonały i do pewnego stopnia zły. Robienie czegoś oznacza nierobienie czegoś innego. W konsekwencji prawie zawsze prowadzi to do odczuwania pewnego żalu.
Wina i przebaczenie – Nicanor Parra
Oto piękne słowa, które również stały się jednym z jego najpopularniejszych cytatów: „Kradzież kwiatów przy świetle księżyca. Błagam o ułaskawienie całego świata. Ale nie przyznaję się do winy”.
Kwiaty skradzione w ciemności są stworzone ze światła i złodziej prosi o to przebaczenie. Interesująca jest jednak druga połowa wypowiedzi, ponieważ prosi on o przebaczenie, ale nie przyznaje się do winy.
Cóż za piękny sposób, aby oświadczyć, że nawet jeśli wyrządzone zostały pewne szkody, nie zawsze towarzyszy temu żal. To stwierdzenie pokazuje, że działania człowieka wynikają z jego przekonań, nawet jeśli jest on świadom, że inni mogą na tym ucierpieć.
Czy kraje są prawdziwe, czy są tylko złudzeniami?
Nicanor Parra w swoich antywierszach dużo mówił o polityce. Do pewnego stopnia był anarchistą i3 raczej stał po stronie ludzkości i rozumu.
Oto kolejny wspaniały cytat Parry: „Uważamy, że jesteśmy krajem. Ale w rzeczywistości w najlepszym razie jesteśmy krajobrazem”. Innymi słowy, odrzucił te koncepcje polityczno-administracyjne, które stworzył człowiek. Ziemia nigdy nie rozgraniczała swoich terenów według krajów. To człowiek stworzył granice. W rzeczywistości istnieje tylko krajobraz.
Być może zainteresuje Cię również: Geopolityka: w jaki sposób działa świat?
Nazywanie rzeczy – Nicanor Parra
Antypoeta w swoich wierszach zastanawiał się także nad samą poezją. Doskonale zdefiniował rolę poety w tym głębokim cytacie: „Poeta nie jest wierny swemu słowu, jeśli nie zmienia nazw rzeczy”.
W szczególności oznacza to, że poezja powinna dążyć do nadania nowych nazw światu i rzeczywistości. Poeci powinni ponownie uchwycić świat fizyczny i abstrakcyjny. Mianowicie, powinni mówić rzeczy w nowy sposób, którego nigdy wcześniej nie używano.
Nicanor Parra zostawił nam wiele innych wspaniałych przemyśleń. Trudno przytoczyć je wszystkie, dlatego mamy nadzieję, że te, wybrane przez nas, zainspirują naszych Czytelników to przemyśleń i, być może, do samodzielnego zgłębienia twórczości tego antypoety.