Najlepsze pisarki wszech czasów

Stworzenie listy, na której mają znaleźć się najlepsze pisarki w historii nie jest łatwym zadaniem. Jednak bez wątpienia z biegiem czasu niektóre kobiety wiodły prym i służyły jako inspiracja w swoich pracach.

Dlatego też wybraliśmy kobiety, które dzięki swoim najważniejszym dziełom naznaczyły swoją obecność w świecie literatury.

Najlepsze pisarki wszech czasów

Jeśli chcesz wiedzieć, kim były najlepsze pisarki na świecie, co napisały i kiedy, czytaj dalej.

1. Christine de Pizan / Włochy (1364-1430)

Urodziła się w Wenecji, ale od najmłodszych lat mieszkała na francuskim dworze, gdzie otrzymywała wykształcenie zarezerwowane zwykle tylko dla mężczyzn. Jej pasję do literatury obudził dostęp do Biblioteki Królewskiej w Luwrze. Wkrótce swoim dowcipem i łatwością mówienia wyróżniła się jako pisarka, filozofka i humanistka.

Po śmierci ojca jej zbiór wierszy, Cien Baladas, odniósł ogromny sukces zarówno we Francji, jak i w Anglii. To pozwoliło jej odzyskać status ekonomiczny i społeczny i została wymieniona jako pierwsza w historii profesjonalna pisarka.

Christine wykorzystała tę sytuację, by skrytykować mizoginistyczne zachowania w społeczeństwie. W tym sensie jej najbardziej znanym dziełem była Księga miasta kobiet (1405). Uważana jest za prekursorkę zachodniego feminizmu. Właściwie jest to wspomniane na początku Kobiecej skargi, literackiej debaty na temat sytuacji kobiet i ich obrony przed podporządkowaniem.

2. Teresa z Avili / Hiszpania (1515-1582)

Choć od dziecka interesowała się religią i lubiła powieści rycerskie, dopiero w 1535 roku Teresa zrozumiała, że jej prawdziwym powołaniem jest wstąpienie do klasztoru i złożenie ślubów zakonnych. Przez lata miała mistyczne wizje i doświadczenia, które inspirowały jej prace. W ten sposób powstała Księga Jej Życia (wraz z wieloma innymi tekstami). Dzieło to zostało napisane dla spowiednika, który zachęcił ją do opowiadania swoich nauk i wizji.

Oprócz zamiłowania do listów, przez całe życie założyła 17 klasztorów i uważała to za swoją główną misję. Mimo ścisłego nadzoru, któremu podlegała, była bardzo ważną postacią (obok św. Jana od Krzyża) eksperymentalnego mistycyzmu chrześcijańskiego.

3. Sor Juana Inés de la Cruz / Meksyk (1648-1695)

Sor Juana Inés de la Cruz była pisarką hiszpańskiego Złotego Wieku, która wyniosła barokową poezję do maksymalnej ekspresji. Przez wielu uważana była za „dziesiątą muzę”. Jej style obejmowały:

• Liryczny.
• Auto sakramentalny.
• Teatr.
• Prozę.

Nauczyła się czytać i pisać w wieku trzech lat, a od bardzo młodego wieku jej wiersze wyróżniały się na dworze wicekróla Nowej Hiszpanii.

Odrzuciła ideę małżeństwa i wstąpiła do różnych klasztorów, gdzie stworzyła niektóre ze swoich najważniejszych dzieł. Były to na przykład El Divino Narciso i The Response to Sister Filotea de la Cruz, manifest broniący praw kobiet do edukacji.

4. Jane Austen / Wielka Brytania (1775-1817)

Urodzona w rodzinie mieszczan agrarnych, Jane była kształcona przez ojca i prowadziła spokojne życie z okazjonalnymi wycieczkami, które generalnie służyły jako inspiracja dla jej prac.

W 1809 roku rodzina przeniosła się do Chawton i tam Jane znalazła spokój ducha niezbędny do publikowania swoich dzieł. W jej najbardziej rozpoznawalnym dziele Duma i uprzedzenie (1813) znajdujemy mistrzowskie i ironiczne spojrzenie na życie ówczesnej burżuazji wiejskiej.

5. Mary Shelley / Wielka Brytania (1797-1851)

Była brytyjską dramatopisarką, eseistką i biografką. Jest jednak znana przede wszystkim z gotyckiej powieści Frankenstein lub Współczesny Prometeusz (1818). Książka ta jest uważana za pierwszą współczesną powieść science fiction i mówi się, że zapoczątkowała ten gatunek.

Oprawiona w tradycję powieści gotyckiej opowieść porusza różne tematy interesujące w dobie romantyzmu. Obejmują one moralność naukową, tworzenie i niszczenie życia oraz śmiałość ludzkości w relacji z Bogiem. Powieść kończy się wyznaniem stworzenia, że położy kres nędznej egzystencji swojego twórcy.

6. Rosalía de Castro / Hiszpania (1837-1885)

Nieślubna córka szlachcianki i księdza Rosalía de Castro przeszła do historii jako jedna z wielkich hiszpańskich poetek XIX wieku. Jest postrzegana jako prekursorka współczesnej poezji hiszpańskiej obok wielkiego Bécquera.

Pisała po galicyjsku i hiszpańsku. Była jedną z emblematycznych postaci galicyjskiego Rexurdimento, czyli odrodzenia literatury galicyjskiej, która praktycznie zanikła na sto lat.

Na kolanach przed surowym obrazem
tonąc w nieskończoności
nikczemny, być może, kwestionujący zarówno niebo
i do diabła, drżę i waham się.
Czym jesteśmy? Czym jest śmierć?
Rozbrzmiewający dzwon odpowiada na moje łzy
z wysoka i znużone łzy
obmyj moją bladą, płonącą twarz.
Jakie straszne cierpienie! Tylko ty
widzę i rozumiem, mój Boże!
czy to prawda, że widzisz?
Wtedy miłosierny Boże współczucia!
wróć do moich oczu niebiańska zasłona
życzliwej wiary, którą utraciłem.

„W mchu świeci świetlik” Na brzegu rzeki Sar (1884)

Jej styl mieszał elementy osobiste z naturalnymi, w wielu przypadkach ukazywał niepokój i troskę. Pisane przez nią teksty sięgały od najczystszej krytyki społecznej po metafizyczne wątpliwości, samotność, śmierć i dystans do rzeczywistości. Było to w dużej mierze spowodowane depresją, której doznała po śmierci syna.

7. Agatha Christie / Wielka Brytania (1890-1976)

Agatha Christie, mistrzyni powieści sensacyjnych i kryminalnych, pozostaje po Szekspirze i Biblii najlepiej sprzedającą się autorką. Według Księgi Rekordów Guinnessa jej prace były adaptowane niezliczoną ilość razy.

Czytanie autorów takich jak Wilkie Collins i Arthur Conan Doyle pobudziło jej zainteresowanie literaturą i doprowadziło ją do napisania pierwszych powieści kryminalnych. W swojej pierwszej pracy, The Mysterious Affair at Styles, przedstawiła enigmatycznego detektywa, który zagra główną rolę w jej kolejnych pracach: Herkulesa Poirota.

8. Emily Dickinson / Stany Zjednoczone (1830-1886)

9. Simone de Beauvoir / Francja (1908-1996)

Uznawana wraz z Virginią Woolf za jedną z największych postaci walczących o prawa kobiet w drugiej fali feminizmu, Simone de Beauvoir była francuską filozofką, nauczycielką i pisarką.

Pisała powieści, eseje, biografie i monografie na tematy polityczne, społeczne i filozoficzne. Jej praca „Druga płeć” (1949) stanowiła moment przełomowy, nie tylko dla literatury, ale także dla myśli epoki, ponieważ zerwała z klasycznymi ideami różnicy między kobietami a mężczyznami.

10. JK Rowling / Wielka Brytania (1965- obecnie)

Chociaż prawdopodobnie już o tym wiesz, JK Rowling (pisząca pod pseudonimem) to brytyjska pisarka, producentka filmowa i scenarzystka znana na całym świecie z tego, że jest autorką serii książek o Harrym Potterze. Sprzedała ponad pięćset milionów egzemplarzy.

Krytyka literacka podkreśla wielką nowość tego dzieła w gatunku fantasy. To hybryda kilku elementów, które razem budują wiarygodną opowieść dla wyobraźni czytelnika.

Najlepsze pisarki otwierają drzwi do nowej literatury

Siostry Brönte, Clara Janés, Gloria Fuertes, Isabel Allende, Emilia Pardo Bazán, Gabriela Mistral… To tylko niektóre z pisarek, które niestety zostały pominięte. Jednak również zaznaczyły ważny moment w nowej literaturze i ich prace również powinny być brane pod uwagę.

W tym samym duchu jest również wiele współczesnych pisarek, które dzięki swoim poprzednikom torują sobie drogę w świecie.