Kurt Gödel, biografia „Pana Dlaczego”

Wkład Kurta Gödela w matematykę i naukę jest ogromny. Jego teoria niezupełności zrewolucjonizowała podstawy logiki, ale jednocześnie położyła ważne podwaliny dla obliczeń i rozwoju fizyki kwantowej.

Kurt Gödel jest bez wątpienia jednym z największych matematyków wszech czasów. Można powiedzieć, że dzięki jego wkładowi podstawy matematyki, takie, jak je rozumiano do tej pory, całkowicie padły w gruzach. Naukowiec udowodnił nie tylko, że w dotychczasowej wiedzy istniały niespójności, ale także udowodnił, że logika ma poważne ograniczenia.

Ten niezwykły matematyk dał również dowód na to, że rozum i nieracjonalność mogą doskonale współistnieć. I to zarówno w teorii, jak i w istocie ludzkiej.

Kurt Gödel był absolutnie genialnym człowiekiem, ale miał także całkowicie irracjonalne przekonania. To prawdziwy paranoiczny geniusz, w którym inteligencja i szaleństwo współistniały jednocześnie.

Innymi słowy, Kurt Gödel udowodnił, że nie wszystkie prawdy matematyczne można udowodnić. Lub, jak mówi artykuł BBC: „To, co zrobił Gödel, to (sic) użycie matematyki do udowodnienia, że ​​matematyka nie może udowodnić wszystkiego w matematyce”.

Z tej przesłanki wynika zatem, że istnieją prawdy, matematyczne i innego typu, których pomimo ich prawdziwości nie można udowodnić.

Kurt Gödel: “Pan Dlaczego”…

Przydomek „Pan Dlaczego” został mu nadany przez jego własną rodzinę. Gödel zawsze dawał się poznać jako osoba naznaczona niekontrolowaną ciekawością świata. Chciał wiedzieć wszystko i na wszystko, czego się dowiadywał, chciał znaleźć wyjaśnienie. Dlatego nigdy nie przestawał pytać, dzięki czemu zasłużył sobie na słynny pseudonim.

Urodził się 28 kwietnia 1906 roku w mieście Brünn, które w tym czasie należało do imperium austro-węgierskiego. Później miasto to znalazło się na terytorium Czechosłowacji. Natomiast obecnie jest częścią Republiki Czeskiej. W każdym razie ta historia wyjaśnia, dlaczego kwestia narodowości była dla naukowca bardzo skomplikowana.

Pochodził z niemieckiej rodziny i nie mówił po czesku. Po rozpadzie imperium z dnia na dzień stał się obywatelem Czech. Ponieważ nie czuł się częścią tego narodu, w 1923 roku zdecydował się na nacjonalizację jako Austriak.

Później Niemcy zaanektowały Austrię i dlatego ostatecznie stał się obywatelem niemieckim. Wreszcie po drugiej wojnie światowej przyjął obywatelstwo amerykańskie.

Wspaniała praca Gödela

Zanim pojawił się Kurt Gödel w naukowym krajobrazie matematyka tworzyła teren absolutnej pewności. Innymi słowy, na tym obszarze znajdowało się to, czego szuka każdy naukowiec: prawda. Fakt ten wydawał się niekwestionowany, dopóki nie zaczęły pojawiać się oznaki kryzysu.

Na początku XX wieku matematyk Georg Cantor zasiał pewne wątpliwości, które ostatecznie zostały podsycone dzięki paradoksom Russella.

Z kolei David Hilbert, inny sławny matematyk, zamierzał wrócić do poprzedniego rozdziału i udowodnić, że podstawy tej nauki były tak solidne, jak zawsze uważano. Podjął niezwykły wysiłek, dopóki nie pojawiła się teza młodego mężczyzny o nazwisku Kurt Gödel. Jemu udało się bowiem się udowodnić, że jest dokładnie odwrotnie.

Kurt Gödel ukończył z wyróżnieniem uniwersytet w Wiedniu z pracą dyplomową liczącą zaledwie 11 stron, na której postulował swoją teorię niepełności. Wykorzystując nauki matematyczne, udało mu się wykazać, że zawsze będzie przynajmniej jedno założenie, którego nie można udowodnić, nawet jeśli byłoby prawdą.

W 1936 roku, jeden z jego nauczycieli zginął z rąk nazistów. W wyniku tego wydarzenia Gödel doznał załamania nerwowego, z powodu którego musiał się poddać leczeniu w różnych instytucjach psychiatrycznych.

Dzieło długo-terminowe

W 1938 roku Kurt Gödel ożenił się z Adele Nimbursky. Ta była tancerka, o sześć lat starsza od Kurta pozostała z nim aż do śmierci.

W następnym roku uznano go za zdolnego do świadczenia służby wojskowej w armii nazistowskiej. Aby tego uniknąć, para zdecydowała się uciec do Stanów Zjednoczonych, pokonując odległość w uciążliwym pociągu transsyberyjskim. Dotarli do Pricenton, gdzie Gödel kontynuował swoją pracę.

Z czasem jego przyjaźń z Albertem Einsteinem stała się przysłowiowa. Obu ich często widywano na kampusie, jak spacerowali po południu i bez przerwy rozmawiali.

Kurt Gödel był także wielkim uczonym z dziedziny filozofii i zarówno jego wiedza matematyczna, jak i obawy filozoficzne skłoniły go do postulowania „demonstracji ontologicznej Gödela”. Ten postulat polega w kilku słowach na próbie udowodnienia istnienia Boga.

Przez większą część swojego życia Kurta Gödela nękały paranoiczne myśli i stany depresyjne. Niełatwo było żyć w świecie, w którym wszystkie prawdy były kwestionowane, nawet ta sama prawda.

Naukowiec miał przekonanie, że ktoś chce go otruć i z tego powodu zgodził się jeść tylko to, co przygotowała jego żona. Jednak w pewnym momencie jego żona zachorowała i spędziła sześć miesięcy w szpitalu. W tym czasie wielki geniusz umarł z głodu.