Konsekwencje krzyczenia na dzieci są dalekosiężne i bardzo niszczycielskie. Jeżeli chcemy na dobre wyzbyć się tego nawyku, należy bliżej przyjrzeć się tej kwestii.

Wszyscy wiemy, jak ważne jest wychowanie naszych dzieci w szacunku. Dodatkowo istnieje wiele zasobów i narzędzi, aby uniknąć zakazów lub krzyczenia na nie. Mimo to, w chwilach, w których czujemy się przytłoczeni, krzyk wydaje się najlepszym rozwiązaniem. Te sytuacje sprawiają, że czujemy się winni, sfrustrowani i wydaje nam się, że jesteśmy złymi rodzicami.

Jednak niektórzy rodzice nie zdają sobie sprawy jakie są konsekwencje krzyczenia na najmłodszych. W tym artykule porozmawiamy o dwóch najbardziej niebezpiecznych, które wpłyną na dorosłe życie naszych dzieci.

“Wykrzykując prawdę nie będziesz bardziej prawdziwym”.

-Alejandro Casona-

1. Konsekwencje krzyczenia na dzieci a ich poczucie własnej wartości

Krzyczenie przenosi przesłanie małej cierpliwości i tolerancji. Kiedy rozpaczliwie szukamy czegoś, staramy się podnosić głos i pytać o rzeczy, krzycząc. Ale krzycząc na nasze dzieci możesz wysłać wiadomość, że robią coś źle. Mimo że robimy to, aby były nam posłuszne, sprawiamy, że ​​czują, że nie spełniają naszych oczekiwań.

Kiedy to się dzieje stale, pokazujemy zły przykład. Konsekwencje krzyczenia są takie, że dzieci mogą wierzyć, że bez względu na to, co robią, nigdy nie zrobią tego dobrze. Mogą także czuć, że nigdy nie będziemy zadowoleni, i cokolwiek zrobią, nie uczynią nas szczęśliwymi. Poczucie, że niczego nie robią dobrze, i że zasługują na krzyki, prawdopodobnie pozostanie z nimi przez całe życie.

Podstawa samooceny naszych dzieci pochodzi z zewnątrz. Z miłością i akceptacją, jako ich wzory do naśladowania sprawiamy, że czują, że mogą zrobić wszystko. To nie znaczy, że musimy je wypełnić fałszywą pewnością. Czasami trzeba pozwolić im się sfrustrować. Ważne jest jednak, aby nasze oczekiwania były dostosowane do ich wieku i wiedzy. Przede wszystkim musimy zdać sobie sprawę, że nasze dzieci nie są doskonałe.

“Każdy człowiek, który nie ma nic do powiedzenia, krzyczy”.

-Enrique Jardiel Poncela

Zrozumienie naszych dzieci

Bardzo często krzyczymy na nasze dzieci na przykład rano, kiedy spieszymy się, aby zabrać je do szkoły. Mimo to, nie możemy oczekiwać, że dzieci będą wykonywać swoje zadania tak szybko, jak my. Ich “prędkość” zależy od ich wieku i poziomu autonomii. Może potrzebują pomocy, żeby się przygotować i zdążyć na czas.

Jeśli nie dajemy im wystarczająco dużo czasu lub pytamy o coś, co przekracza ich możliwości, to normalne, że nie będą w stanie ukończyć tego zadania. A jeśli zaczynamy krzyczeć, sprawimy, że poczują, że nie mogą tego zrobić. Konsekwencje krzyczenia to w tym przypadku stres i dekoncentracja. Przesłanie, jakie otrzymują w takich sytuacjach, jest takie, że ich nie kochamy, ponieważ uważamy je za niezdolne.

Musimy pamiętać, że naszą misją jest pomagać im, dopóki nie staną się bardziej niezależne. W ten sposób zachęcamy do prawdziwego zaufania do samych siebie. Z czasem nasze dzieci zaczną działać poprawnie. Będą szanować swoich rodziców, pomagać w domu lub sprzątać swój pokój. Nie zrobią tego jednak z powodu strachu. Ich działania będą wynikać ze zrozumienia ich roli i przekonania, że ​​są w stanie zrobić wszystko samodzielnie.

“Dyskutując o czymś, prawdę wypowiada nie ten, kto krzyczy, ale ten, kto jest w stanie odpowiednio związać swoje argumenty”.

-Fernando Savater-

2. Konsekwencje krzyczenia a radzenie sobie z emocjami

Musimy być wzorem dla naszych dzieci. Kiedy ciągle krzyczymy i tracimy panowanie nad sobą, oznacza to, że te sytuacje powodują, że tracimy cierpliwość. Przesłanie, które przekazujemy, jest takie, że nie jesteśmy w stanie kontrolować siebie. Maluchy dowiadują się, że wrzask jest właściwą reakcją na stres. Przyjmują ten sposób działania i prawdopodobnie powtórzą to w przyszłości.

“Jakiego rodzaju może być życie, jeśli zaczyna się od krzyku matki i płaczu dziecka?”

-Baltasar Gracián-

Dlatego naszym obowiązkiem jest przede wszystkim nauczyć się radzić sobie z naszymi emocjami. Mimo, że czujemy się wystraszeni, zmęczeni lub źli, musimy kontrolować się przed najmłodszymi. Krzyczenie na nasze dzieci ze względu na stres uczy ich jedynie, że gniew jest wystarczającym powodem, aby znęcać się nad innymi.

To nie ich wina, że ​​czujemy się zdenerwowani lub niespokojni za każdym razem, gdy robią krok. Nawet jeśli jest to trudne, ważne jest, aby zachęcić ich do odkrywania, kim naprawdę są. Naszym zadaniem jest towarzyszyć im w ich przygodach. Musimy również odkryć, skąd pochodzą nasze negatywne emocje.

Może potrzebujemy, aby zachowywały się tak, jak chcemy, a nie zgodnie z tym, kim naprawdę są. A może boimy się, że mogą cierpieć lub krzywdzić siebie. Niemniej jednak, krzyczenie na nasze dzieci, aby chronić je lub kierować ich działaniami, zwykle nie jest dobrym pomysłem. Dużo lepsza jest wiara, że ​​wszystko pójdzie dobrze, ponieważ są w stanie dbać o siebie. Konsekwencje krzyczenia będą się odbijać na całym ich życiu.

“Przeraża mnie, że wyraża się poprzez krzyki i hałas, i zacząłem podejrzewać, że albo jest z tego naprawdę zadowolona, ​​albo przerażona milczeniem”.

-César González Ruano-

Wniosek

W tym artykule omówiliśmy, jakie są najbardziej negatywne konsekwencje krzyczenia na nasze dzieci. Biorąc pod uwagę, jak szkodliwe może być to zachowanie, oboje rodziców muszą nauczyć się kontrolować swoje emocje. Mogą także nauczyć się skuteczniejszych sposobów rozwiązywania problemów i konfrontacji.

Jednakże, jeśli kiedykolwiek krzyczałeś na swoje dzieci, nie karz się za to. Nikt nie jest idealny. Ważne jest, aby zmienić to zachowanie teraz, gdy znasz już poważne konsekwencje krzyczenia.