Gdybyś mógł cofnąć się w czasie, jaką dałbyś sobie radę?

Przez całe życie nauczyłeś się nieskończonej ilości rzeczy. Są pewne doświadczenia, których nie zmieniłbyś za żadne skarby świata. Jednak gdy spojrzysz wstecz, zawsze znajdziesz jakąś niewielką wadę lub rysę, które chcesz naprawić. Prowadzą Cię do doświadczenia pewnego rodzaju żalu, który budzi w Tobie subtelne pragnienie. Czy jest coś, co chciałbyś sobie powiedzieć, gdybyś mógł cofnąć się w czasie?

Niektórzy z nas mają takie marzenie – mieć możliwość ostrzec samych siebie przed pewnymi rzeczami i szepnąć sobie kilka rad do ucha. Oczywiście coś takiego nigdy się nie wydarzy. W końcu nie wehikuły czasu nie istnieją. Ale to nie powstrzymuje Cię przed ciągłym myśleniem o tym, co chciałbyś zrobić i jak zmienić przyszłość, gdybyś mógł cofnąć się w czasie.

Nauka poświęciła temu tematowi wiele uwagi, zachęcona czynnikami związanymi ze zdrowiem psychicznym. Niektórzy ludzie żyją bardziej przeszłością niż teraźniejszością. Dalecy od bycia w zgodzie z tu i teraz, gdzie znajdują się najlepsze możliwości, żyją zakotwiczeni we dniach, które już minęły. W efekcie żyją we fragmencie czasu, w którym mieszka nostalgia i emocjonalny ból.

„Spędzamy całe życie śniąc o niespełnionych życzeniach, myśląc o naszych bliznach, sztucznie i kłamliwie budując to, czym mogliśmy być”.

– Mario Benedetti, Dziękuję za ogień-

Powrót do przeszłości

Oscar Wilde powiedział, że „jedynym urokiem przeszłości jest to, że jest przeszłością”. To niezaprzeczalnie prawda. Jednak ludzki mózg wydaje się mieć obsesję na punkcie tego “uroku”, ponieważ bardzo często chce tam wracać.

Możesz się na przykład zorientować, że spędzasz cały dzień na przypominaniu sobie rzeczy, takich jak to, gdzie położyłeś klucze, skąd znasz określoną osobę czy szczęśliwy moment sprzed paru dni. Możesz też żałować, że czegoś nie zrobiłeś.

W efekcie życie jest pełne wspomnień. Ale czasami te wspomnienia bolą i sprawiają, że chcesz cofnąć się w czasie, aby dać swojej młodszej wersji pewne rady. Dr Robin Kowalski, profesor z Clemson University (USA) zbadał tę opcję.

Ponieważ pragnienie to może być bardzo uporczywe, doktor Kowalski postanowił przeprowadzić badanie na ten temat. Zostało ono opublikowane w Journal of Social Psychology. Poniżej przedstawiamy dane, które uzyskał.

Wszyscy czegoś żałujemy

Pragnienie powrotu do przeszłości motywowane jest ciężarem żalu. Wiele osób doświadcza tego uczucia. Badania Kowalskiego opierały się na ankiecie przeprowadzonej na próbie 400 osób powyżej 30 roku życia, które były zgodne w wielu aspektach:

• Większość z nich chciałaby usłyszeć radę na temat straconych możliwości edukacyjnych, podjętych złych decyzji, zmarnowanych pieniędzy i niepodjętego ryzyka.
• Nie zabrakło również komentarzy dotyczących związków, których woleliby nigdy nie zaczynać. W związku z tym ostrzeganie samego siebie przed zakochaniem się lub poślubieniem niektórych osób było bardzo powszechnym życzeniem.

Pomyśl o tym: przeszedłeś przez wiele rozdroży i chociaż popełniłeś więcej niż jeden błąd, otrzymałeś także szereg lekcji, które definiują osobę, którą jesteś teraz. Po co żałować czegoś, co nie ma już sensu lub nie jest w żaden sposób przydatne?

Jeśli chcesz cofnąć się w czasie, pamiętaj o tym…

Niewątpliwie istnieje nieskończona liczba doświadczeń, które chciałbyś przeżyć inaczej. Każdy czegoś żałuje. Często czujemy, że pewne wydarzenia, które się wydarzyły, położyły kres naszym marzeniom i doprowadziły nas do innych, mniej inspirujących miejsc w życiu. Co więcej, te błędy nas bolą.

Oczywiście nie możesz wrócić do przeszłości, ale możesz chcieć zamknąć wszystkie przeszłe sprawy i być może poprawić swoją obecną sytuację. Czy to jednak naprawdę zadziała? Badanie przeprowadzone przez Cornell University (USA) wykazało, że częściej żałujemy straconych szans niż błędów, które popełniliśmy. To uczucie nieco zniekształca wyobrażenie o „idealnym ja” i sprawia, że wierzymy, że teraźniejszość to nic innego jak efekt wielu drzwi, których nie odważyliśmy się otworzyć. Jeśli czujesz się w ten sposób, powinieneś zastanowić się nad następującymi kwestiami:

W przeszłości nie miałeś takiego doświadczenia, jakie masz teraz

Większość z nas jest bardzo krytyczna wobec naszej przeszłości. Możesz chcieć odrzucić nastoletnią wersję siebie, tego nieco impulsywnego młodego dorosłego, któremu nie udało się podjąć najlepszych decyzji w więcej niż jednej dziedzinie życia.

Musisz jednak zrozumieć, że Twoje przeszłe ja nie miało mądrości i doświadczenia, które masz w teraźniejszości. Co więcej, wszystkie te błędy pozwoliły Ci zdobyć wiedzę, którą masz teraz.

Bądź dla siebie milszy

Po co cofać się w czasie, jeśli najlepsze okazje zdarzają się tu i teraz? Po co obwiniać się za każdy błąd i krytykować za każdą straconą szansę? Jeśli żałujesz każdej złej decyzji, wszystko, co robisz, to unieważnianie siebie i podsycanie samokrytyki i pogardy dla siebie.

Unikaj tego i spójrz na swoje młodsze ja ze współczuciem. Co więcej, zrozum, że nikt nie jest nieomylny. Traktuj siebie z większą życzliwością i przestań patrzeć wstecz na miejsce, które nie ma już sensu ani znaczenia. Umieść swoje ja w chwili obecnej, wykorzystaj swoje doświadczenie i idź po to, czego chcesz.

Musisz rozwinąć spokojniejsze i łagodniejsze podejście do siebie i unikać wyczerpującej i unieważniającej samokrytyki.

Co byś powiedział swojemu najlepszemu przyjacielowi, gdyby zawsze żałował błędów z przeszłości?

Nie warto wracać do przeszłości. Nic nowego się tam nie pojawi. To jak kawałek spalonego papieru porwany przez wiatr. Czasami jednak masz obsesję na punkcie trzymania go w dłoni. Osoby cierpiące na depresję często skupiają się na tej płaszczyźnie, podsycając swoje uczucia smutku, urazy i żalu.

Jeśli to brzmi znajomo, pomyśl, co powiedziałbyś swojemu najlepszemu przyjacielowi, gdyby zawsze żałował on przeszłości. Jakiej rady byś mu udzielił? Jakich słów byś użył? Pomyśl o tym – nic nie jest tak ważne, jak traktowanie siebie w taki sam sposób, w jaki traktujesz tych, których kochasz najbardziej.

Jak mówi arabskie przysłowie: „Przeszłość już odeszła, nie ma tego, na co masz nadzieję, ale teraźniejszość należy do Ciebie…”.