Ostra depresja, lęk, panika, zaburzenie obsesyjno-kompulsywne… To wszystko są bardzo realne stany, a wiele osób cierpi z powodu ich objawów. Mają jeszcze coś wspólnego: często są leczone lekiem o nazwie escitalopram (Cipralex). Jest to lek przeciwdepresyjny, jeden z najczęściej przepisywanych przez lekarzy i wchodzących w skład grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny.
Escitalopram jest dostępny na rynku pod tak znanymi nazwami jak Cipralex, Lexapro, Ezentius, Ipran lub Neuroipran. Ci, którzy przeżyli poważną depresję, lub którzy obecnie cierpią, bez wątpienia słyszeli o tym komponencie. Jeśli tak jest, to dlatego, że jest szczególnie skuteczny w porównaniu z innymi lekami, takimi jak jego poprzednik, Citalopram, a nawet Fluoksetyna (Prozac).
Escitalopram (Cipralex) jest lekiem opracowanym przez duńską firmę farmaceutyczną Lundbeck, który działa jako selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i jest szczególnie skuteczny w leczeniu ostrej depresji.
Mówimy o jednym z najczęściej przepisywanych leków psychotropowych do leczenia zaburzeń nastroju. Po wejściu na rynek w 2001 roku dzięki laboratoriom w Lundbeck i Forest ludzie zaczęli żywić duże nadzieje z jednego konkretnego powodu. Escitalopram jest szybko działającym lekiem przeciwdepresyjnym. Działa szybciej niż inne leki tego samego typu. Spójrzmy na to szczegółowo.
Co to jest escitolopram i do czego jest stosowany?
Na naszym blogu rozmawialiśmy już o serotoninie. Substancja ta jest wyjątkowa ponieważ pełni funkcję hormonu we krwi i neuroprzekaźnika w mózgu. Jedną z jej głównych celów jest regulacja naszego stanu umysłu. Generuje dobre samopoczucie, motywację oraz zwiększa energię i optymizm. W istocie wzmacnia wszystkie zdolności, które określają nas jako istoty ludzkie i które pozwalają nam funkcjonować, odnosić się do innych i być kreatywnymi.
W zaburzeniach nastroju, takich jak depresja czy wybuchy paniki, ten neuroprzekaźnik nie do końca spełnia swoją rolę. Powszechne jest odwoływanie się do podejścia farmaceutycznego, aby pacjent odzyskał równowagę neurochemiczną. Escitalopram działa w ten sposób, a robi to poprzez blokowanie wychwytu zwrotnego serotoniny. Innymi słowy, zapobiega ponownemu wchłonięciu jej do receptorów postsynaptycznych. W ten sposób zwiększa swoją koncentrację w przestrzeniach międzysynaptycznych.
Zdolność zapewnienia naszemu mózgowi odpowiedniej ilości tego neuroprzekaźnika jest czymś, co może zrobić wiele innych leków, takich jak fluoksetyna. Co zatem odróżnia escitalopram od reszty? Dlaczego ten lek psychotropowy jest jednym z najbardziej popularnych? Spójrzmy…
Zalety escitalopramu
- Escitalopram jest eutomerem, rodzajem związku, który może działać bardzo szybko.
- Escitalopram jest również bardziej związany z neuronami serotonergicznymi. Dzięki temu ułatwia nie tylko ich produkcję, ale także transport.
Musimy powiedzieć, że przez jakiś czas wydawało się, że istnieje inny powód, dla którego pracownicy służby zdrowia przepisują tak często escitalopram. Wielu uważało, że było to spowodowane agresywnym marketingiem, który próbował przekonać specjalistów od zdrowia psychicznego, by go przepisywali. Teraz, gdy wszystkie wyniki badań klinicznych są już znane, widzimy, że to właśnie one są tu rozstrzygające. Wyjaśniają jedno: ten lek psychotropowy wyraźnie przewyższa inne leki z grupy SSRI na rynku.
W jakim celu stosuje się escitalopram?
- Escitalopram jest wysoce skuteczny w leczeniu ostrej depresji oraz:
- Uogólnionych zaburzeń lękowych.
- Zaburzeń lękowych
- Fobii społecznej.
- Nerwicy natręctw
Skutki uboczne escitalopramu
Skutki uboczne escitalopramu są bardzo podobne do innych SSRI tego samego typu. Ponadto są one ogólnie znośne, chociaż niewątpliwie zależy to od czasu trwania samego leczenia. Najczęstsze działania niepożądane są następujące:
- Suchość w ustach.
- Zgaga.
- Zaparcia.
- Zmęczenie.
- Senność.
- Bóle głowy.
- Przybieranie na wadze.
Jednym z najpoważniejszych skutków, jakie można rozwinąć, jest dysfunkcja seksualna. Należy jednak zauważyć, że to działanie jest odwracalne, gdy leczenie zostanie zawieszone. Wreszcie, jak zawsze, musimy zwrócić uwagę, że tego typu leki mogą być przepisywane wyłącznie przez profesjonalistów. Należy unikać łączenia ich z innymi lekami, takimi jak leki przeciwdepresyjne w klasie inhibitorów monoaminooksydazy (MAOI).
Podobnie, ważne jest, aby ocenić, czy pacjent ma problemy z nerkami lub wątrobą. W takich przypadkach lepiej wypróbować inne opcje. Kobiety w ciąży i osoby starsze zawsze otrzymują niższą dawkę.
Dlatego powinieneś ufać poradom udzielonym przez lekarza oraz jego zaleceniom i przepisanym receptom. Nie zapominaj, że leki nie są jedyną odpowiedzią na leczenie zaburzeń psychicznych. Są tylko częścią wielowymiarowego, spersonalizowanego i wrażliwego podejścia.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Álvarez, E., Vieira, S., & Garcia-Moll, X. (2014). Citalopram, escitalopram y QT largo:¿ alerta o alarma?. Revista de Psiquiatría y Salud Mental, 7(3), 147-150.
- Cipriani, A., Santilli, C., Furukawa, T. A., Signoretti, A., Nakagawa, A., McGuire, H., … & Barbui, C. (2009). Escitalopram versus otros agentes antidepresivos para la depresión (Revisión Cochrane traducida). Biblioteca Cochrane Plus, (3).
- Insa, P. A. S., Martín, O. S., & Lacal, G. S. (2008). Efectos secundarios de los ISRS sin importancia para la salud que pueden contribuir al mal cumplimiento o al abandono del tratamiento. Psiquiatría Biológica, 15(4), 101-108.
- Rodríguez, N. H. (2015). Efectividad de los antidepresivos atípicos e inhibidores de la recaptación de serotonina y noradrenalina frente a los clásicos inhibidores de la recaptación de serotonina. PHARMACIENCIA, 3(1), 39-42.