Dobre oceny nie gwarantują sukcesu zawodowego. Czy kiedykolwiek słyszałeś o sławnej osobie, której stopnie w szkole pozostawiały wiele do życzenia? Wydaje się niemożliwe, aby ktoś, kto osiągnął sukces zawodowy, nie był świetnym uczniem.
Jednak często tak się dzieje. Prawda jest taka, że dobre oceny, które dostajesz w młodym wieku, mają niewiele wspólnego z przyszłym sukcesem.
Stephen Hawking nauczył się czytać, gdy miał osiem lat.
Ludzie tacy jak Steve Jobs, założyciel Apple i Bill Gates, założyciel Microsoftu, nie byli wybitnymi uczniami. A co możemy powiedzieć o laureacie Nagrody Nobla w dziedzinie literatury Josephie Brodskim? Jego nauczyciele nie wiedzieli już, co robić, aby poprawić jego stopnie i aktywność na lekcjach. Być może inteligencja i świetne pomysły nie mają nic wspólnego z dobrymi ocenami w szkole.
Sukces mniej wybitnych studentów
Wielu odnoszących sukcesy ludzi, których oceny nie były wyjątkowe, daje nam pewne wyobrażenie o świecie i o tym, jaki naprawdę jest. Nasi rodzice i nauczyciele żądają byśmy mieli dobre oceny, ponieważ według nich otworzą nam one wiele drzwi i doprowadzą nas tam, gdzie chcemy. Ale czy to oznacza, że najgorsi uczniowie nie mogą odnieść sukcesu? Czy istnieje coś takiego jak źli uczniowie?
Metoda nauczania w szkołach w ostatnich latach niewiele się zmieniła. Uczniowie nadal uczą się nazwisk i dat, nie wiedząc po co, z wyjątkiem uzyskania dobrych ocen z egzaminów. W rezultacie spędzają godziny w klasie, rozglądając się, nudząc a nawet śpiąc.
Ten brak dynamizmu i motywacji sprawia, że wielu dobrych uczniów rezygnuje z wyższej edukacji.
Większość z nich jest sfrustrowana, sądząc, że nie są wystarczająco dobrzy, aby uzyskać pracę, której naprawdę chcą i szuka usprawiedliwień dlaczego nie spełnili marzeń. Jednakże niektórzy mają jakiś pomysł i realizują go do końca. Jeśli to ich motywuje i sprawia przyjemność, dlaczego mieliby tego nie robić? Dlaczego nie wierzyć w siebie?
Nauczyciele Alberta Einsteina skarżyli się na niego, ponieważ zbyt długo zastanawiał się nad odpowiedziami na zadane pytania. Myśleli, że nauka przychodzi mu z trudem.
Nie wszyscy jesteśmy stworzeni do nauki, ponieważ często uczymy się rzeczy, które nam się nie podobają. Ogranicza nas sposób, w jaki nas uczono, co uniemożliwia nam naukę tego, co nas naprawdę interesuje. Uzyskanie złych ocen nie oznacza, że jesteś mniej inteligentny niż inni. Po prostu nie znalazłeś tego, co naprawdę cię motywuje i czego chciałbyś się nauczyć.
Zauważ, że oceny są po prostu liczbami, które określają cię jako niewystarczającą, wystarczającą, dobrą lub doskonałą. Dobrze wykonanie ćwiczenia lub zdanie egzaminu nie czyni cię bardziej inteligentnym. Oznacza tylko, że wiesz, jak go wykonać w najlepszy możliwy sposób lub, co ważniejsze, w sposób, w jaki chciał tego nauczyciel.
Brak kreatywności w szkołach
Wiemy już, że skoro ludzie, którzy byli twórcami wybitnych produktów i laureatami Nagrody Nobla, odnoszą sukcesy, mimo że nie dostawali dobrych ocen, to wy też możecie. Brakowało jedynie tego kreatywnego impulsu, który pozwolił im wykorzystać ich potencjał.
Kreatywność nie jest wystarczająco wykorzystana w szkołach. Każdy uczeń uczy się w ten sam sposób, ale nie każdy uczeń jest taki sam! Jedni mają lepszą pamięć wzrokową, inni wolą historię, a wielu musi dostać wolną rękę by dać upust swojej kreatywności i genialności. Wszyscy ci uczniowie mogą się wyróżnić.
Pomimo braku kreatywności w szkołach i nacisku na stosowanie przestarzałych programów akademickich, dobrą wiadomością jest to, że otrzymywanie złych ocen nie czyni z ciebie mniej inteligentnego człowieka. Nie oznacza też, że masz mniejsze szanse na odniesienie sukcesu.
Wręcz przeciwnie, wygląda na to, że ludzie, którzy nie wyróżniali się w szkole, potrafią wykorzystać swoją kreatywność po opuszczeniu szkoły i zmienić świat dzięki swoim projektom i innowacjom. Dobre oceny to nie wszystko.
Nauczyciele Karola Darwina stwierdzili, że jego inteligencja jest poniżej przeciętnej i że to wstyd dla rodziny.
Dobre oceny nie gwarantują sukcesu
Jeśli jesteś jedną z tych osób, teraz wiesz, że nie ma przed tobą żadnych ograniczeń. Nauczyłeś się ich bać, ale one nie istnieją, jeśli tego nie chcesz. Może uświadomiłeś sobie, że kiedy opuściłeś szkołę, odkryłeś, że wszystko, czego cię nauczono nie pomogło ci w niczym lub po prostu nie było dla ciebie dobre. Może nauczyciele dyskryminowali twoje pisanie lub nie cenili rysunków. Może kiedy zapytali cię, kim chciałeś być, a ty odpowiedziałeś “modelką” lub “astronautą”, patrzyli na ciebie tak, jakbyś zwariował.
Ale to oni byli szaleni, bo nie wierzyli w ciebie. Jeśli chciałeś coś osiągnąć i miałeś wolę, aby to uczynić, najmniej co mogli zrobić z osobą w twoim wieku- w każdym wieku – ale zwłaszcza, gdy cała przyszłość stała przed tobą otworem – to zachęcać cię do realizowania swoich zainteresowań. To prawda, że będziesz przeżywać frustracje i popełnisz błędy. Pojawią się chwile, kiedy będziesz chciał schować się w ciemny kąt. Ale po drodze czekają też cenne chwile i wspaniałe doświadczenia edukacyjne.
Teraz pomyśl o dzieciach, które codziennie chodzą do szkoły i mają poczucie, że marnują czas. Czy nie zasługują na realną szansę, mądry i dobrze zaprojektowany program, który pomoże im rozwinąć ich potencjał? Niezależnie od tego, czy masz dzieci, czy nie, edukacja i dobranie jej właściwego modelu jest czymś za co wszyscy ponosimy odpowiedzialność.