Czy naprawdę kochasz swojego partnera, czy też go idealizujesz?

Kiedy się zakochujesz, to normalne, że tworzysz iluzję. Jeśli jednak utrzymasz to przez dłuższy czas, czy to naprawdę miłość? Tutaj zastanawiamy się nad różnicą między tymi sytuacjami.

Kiedy zaczynasz się spotykać z nową osobą, zwykle wszystko jest cudowne. Jednak w miarę upływu czasu zaczynasz lepiej poznawać tę drugą osobę. Wtedy odkrywasz, czy naprawdę kochasz swojego partnera, czy też idealizowałaś go i żyłaś we śnie.

Jeśli chodzi o początek związku romantycznego, całkiem normalne jest tworzenie wizerunku osoby, którą właśnie poznałaś. Masz tendencję do nadawania im pewnych postaw i cech osobowości w oparciu o bardzo małą wiedzę. Opierasz te pomysły na tym, jak wyobrażasz sobie idealnego partnera.

Nie możesz uniknąć ustalania pewnych oczekiwań i może się okazać, że poczujesz się rozczarowana. Jeśli jednak jest jedna rzecz, która powinna być priorytetem w miłości, to akceptowanie partnera takim, jakim jest. Ze wszystkimi jego mocnymi i słabymi stronami.

Idealizacja Twojego partnera i związku

Idealizowanie partnera jest częścią procesu zakochiwania się, który w naszej kulturze i społeczeństwie jest pierwszym krokiem do nawiązania romantycznego związku. Kiedy spotykasz kogoś, kto Cię pociąga i wydaje się mieć pewne cechy, których oczekujesz od partnera, nieuniknione jest, że przypiszesz mu też inne pozytywne cechy. W efekcie widzisz go takim, jakim chcesz.

Wszystkie swoje nadzieje pokładasz w tej osobie, która wydaje się być tak wspaniała i przenosisz te uczucia również na swoją relację. Myślisz, że związek będzie świetny i tworzysz iluzję. Pokładając wszystkie swoje nadzieje w tej osobie i w tym, co razem budujecie, nawiązujesz z nią emocjonalną więź.

Jednak z biegiem czasu ta idealizacja zanika, gdy lepiej się poznajecie. Rzeczywistość przejmuje kontrolę. Znasz go teraz dogłębnie, wiesz, co myśli i jak reaguje na różne okoliczności. W tej chwili, jeśli Twoje wyobrażenia i rzeczywistość bardzo się różnią, może to spowodować prawdziwy kryzys w Twoim związku.

Jeśli w tym momencie dana osoba nie pasuje do tego, czego chcesz, powinnaś zakończyć związek. Jednak czasami Twoje uczucia pożądania są tak wielkie, że nie chcesz widzieć rzeczywistości. Starasz się kształtować tę osobę według własnych pomysłów lub po prostu szukasz znaku, który potwierdzi, że jest Twoim idealnym partnerem.

Czy naprawdę kochasz swojego partnera?

Kiedy zdasz sobie sprawę, jaki naprawdę jest Twój partner, jeśli zdecydujesz się kontynuować związek, mogą się zdarzyć dwie rzeczy. Po pierwsze, będziesz tolerować i ignorować w nich te cechy i postawy, których nie lubisz, abyś mogła utrzymać przy życiu swoje marzenie o idealnym partnerze. Z drugiej strony możesz zaakceptować ich takimi, jakimi są i kochać ich z tego samego powodu.

Jednak ta druga opcja jest znacznie trudniejsza, ponieważ wymaga wysiłku i wytrwałości. Bezwarunkowe zaakceptowanie swojego partnera takim, jakim jest, jest zarówno trudną, jak i wspaniałą decyzją do podjęcia. Akceptujesz go, nie oczekując, że się zmieni. Nie narzekasz na jego poglądy, sylwetkę ani sposób widzenia życia. Tylko w tych warunkach możesz twierdzić, że naprawdę go kochasz.

Jeśli jednak naprawdę nie pasuje on do Ciebie, ponieważ wywrócił Twoje życie do góry nogami lub naruszył Twoją tożsamość i prawa, bezwarunkowa akceptacja nie powinna być opcją. Proces deidealizacji pary oznacza, że oceniasz wagę i znaczenie tych rzeczy, które nie są zgodne z tym, czego oczekiwałaś. Aspekty, które mogą stać się problemem na dłuższą metę.

Uczciwość

Ostatecznie kochanie bezwarunkowo i pozbycie się iluzji, którą stworzyłaś, jest ćwiczeniem z uczciwości. Bądź szczera, zwłaszcza ze sobą, zastanów się, czego potrzebujesz, czego oczekujesz od związku i czy to, co masz, naprawdę może Cię uszczęśliwić. Dopiero wtedy zadecyduj, czy warto budować coś, co wykracza poza Twoje dotychczasowe oczekiwania.