W pewnym momencie wszyscy usłyszeliśmy, że nie możemy kochać kogoś innego, jeśli nie wiemy, jak ważna jest miłość własna. Ale kochanie siebie nie jest łatwe. Aby to osiągnąć, musimy pracować nad tym, aby dobrze się poznać. To wymaga zrozumienia naszych początków i historii naszego życia, uczenia się na niej i akceptowania tego – co bywa trudne. Ważne jest, aby pamiętać, że poziom naszego samopoznania i poczucia własnej wartości są niezbędne przy wyborze romantycznego partnera.
Bez względu na to, jak dobrze znamy korzyści płynące z kochania siebie i innych, nie nauczymy się rozumieć tego, co oznacza miłość własna, jeśli nie będziemy pracować nad sobą. Nie możemy tego również osiągnąć, jeśli nie mamy przykładów i modeli, które pozwolą nam rozpoznać nowe sposoby osiągnięcia emocjonalnego porozumienia. Neurolog, psychiatra i pisarz Boris Cyrulnik, mówi, że aby to osiągnąć musimy starać się obserwować różnych ludzi i style emocjonalne w naszym życiu.
W tym sensie różne style miłości pomagają nam dostrzec, że miłość, obojętność i nienawiść nie są związane z określonym stylem zachowania. Znajomość tych rzeczy otworzy nasze umysły i wzbogaci nasze osobowości.
“Kochać siebie w sposób realistyczny i zdrowy jest jednym z podstawowych wymagań dla zdrowia, w najszerszym tego słowa znaczeniu i najlepszą drogą do wyrażania i przekazywania emocji ludziom, których kochamy.”
Miłość własna i rodzaje związków
Od najmłodszych lat uczymy się łączyć z innymi. Łączymy się z rodzicami i resztą rodziny. To są nasze pierwsze przykłady emocjonalnego związku. Obserwujemy i uczymy się, jak nas traktują i jak możemy się ze sobą porozumiewać.
Powoli rozszerzamy nasze kręgi społeczne. W miarę dorastania poznajemy więcej osób. Potem wchodzimy w związek i doświadczamy pierwszej romantycznej relacji.
Boris Cyrulnik twierdzi, że nasze dzieciństwo określa rodzaj emocjonalnego związku, który utworzymy wraz z naszymi partnerami. Jego zdaniem istnieją różne rodzaje par. Możemy podzielić je na trzy grupy: pary, w których oboje partnerzy wspierają się nawzajem, pary, w których jedna osoba rani drugą, oraz pary, w których oboje partnerzy krzywdzą się nawzajem.
Para złożona z dwóch osób, które wspierają się wzajemnie, trwa dłużej i pozwala na lepszą jakość życia, zarówno wówczas, gdy spędzają czas razem jak i osobno. Dodatkowo ta wymiana wsparcia pozytywnie wpływa na zdrowie każdego z nich, poprawiając równowagę emocjonalną i poczucie humoru. Jest to także jedyny typ pary, której związek umacnia się z upływem czasu.
Inne typy par, te, w których jedna lub obie strony ranią się wzajemnie, muszą ulec zmianie. Może to być spowodowane zmianami w negatywnych postawach lub poszukiwaniem nowego znaczenia, które może stworzyć podstawy zdrowego związku. Jeśli nie jest to możliwe, nadchodzi czas, aby zapytać, czy zerwanie związku nie będzie jednak lepszym wyjściem.
Czasami, aby wydostać się z związku, musimy czuć się bezpiecznie. Dlatego też szukamy wsparcia wśród innych ludzi. Może to doprowadzić do poszukiwania nowego partnera, zanim nadejdzie właściwy czas. Wtedy z naszego doświadczenia nie wyciągniemy głębokiej nauki. Może to prowadzić do popełnienia tych samych błędów w nowej relacji.
Oboje jesteśmy swoimi lepszymi połówkami
Wybór partnera jest czymś nieświadomym, opartym na wszystkim, czego nauczyliśmy się podczas przeżywania naszej własnej historii. Pasuje również do naszej osobistej sytuacji. Jeśli nie będziemy dokładać starań, aby poprawić się i lepiej poznać siebie, nie będziemy w stanie wybrać partnera, który pomógłby nam żyć w relacji, w której istnieć będzie wzajemne wsparcie.
Partner nie może zadbać o wszystkie nasze potrzeby. Noszenie w sobie takiego pomysłu i nadziei, że tak się stanie, jest jedynie fantazją i prowadzi do ciągłych frustracji. Niemniej jednak my jako ludzie potrzebujemy relacji z innymi ludźmi i różnego rodzaju związków, które wzbogacają nasze życie.
Jedno z najniebezpieczniejszych wierzeń jest związane z ideą, że nie uważamy siebie za całość. Ta koncepcja doprowadziła nas do błędnego wyobrażenia o miłości. Uważamy miłość za emocję, która poradzi sobie z wszystkim. Przestajemy myśleć realistycznie i nie widzimy ograniczeń dla żadnej miłości. Ryzykujemy więc wyborem partnera, który może stać się częścią związku opierającego się na zależności i strachu.
“Dwoje lepsze niż strach. Lepsza połowa nie istnieje. Oboje jesteśmy swoimi lepszymi połówkami. “
Rozróżnianie cierpienia od miłości
Nasze przekonania i wzorce zachowań determinowane są nie tylko tym, co obserwujemy w naszym najbliższym otoczeniu. Jesteśmy również narażeni na wiele stereotypów społecznych: sztywnych modeli, które naszym zdaniem są konieczne, by dostosować się do świata.
Media mają ogromny wpływ na nasze zachowanie poprzez stereotypy, które wzmacniają. Telewizja, filmy, muzyka i literatura dostarczają nam wielu informacji. Ale musimy zwrócić uwagę na to, czy informacje te są kompletne, sprawiedliwe i wystarczające. Zarówno w micie o czarującym księciu z bajki, jak i w większości filmów i książek, znajdujemy ten sam wzorzec: miłość i cierpienie idą w parze.
Najwyraźniej im bardziej para się kłóci, tym więcej jest miłości między dwojgiem ludzi. Im bardziej się sobie sprzeciwiają, tym bardziej się kochają. Z tego powodu już od momentu dzieciństwa słyszymy i mówimy takie rzeczy jak “dwoje ludzi, którzy walczą z sobą lub się biją, pragną siebie nawzajem” lub “jeśli ktoś Cię kocha, sprawi, że będziesz płakać”.
Następnie marzymy o tym, aby mieć niemożliwe lub sekretne miłości – takie, które przedkładają pasję ponad ciepło. Może to doprowadzić nas do wyboru partnera opartego na romantycznych fantazjach, a nie na rzeczywistości i prawdziwych potrzebach.
Wszystkie te pomysły sprawiają, że pozostajemy w stałej roli w romantycznym związku. I ogólnie w relacjach. Jest to wyuczona rola, która może przytłaczać naszą prawdziwą tożsamość, nasze myśli, uczucia i pragnienia. Oderwanie się od tych z góry ustalonych pomysłów, uświadomienie sobie znaczenia miłości własnej i zrekonstruowanie tej roli, do której jak nam się wydaje jesteśmy zaprogramowani, nie jest łatwe. Ale jest to możliwe.
Bycie zadowolonym z siebie
Niewłaściwe idee na temat relacji narzucone przez społeczeństwo mogą doprowadzić nas do złego wyboru partnera, oraz do cierpienia z powodu emocjonalnej zależności. Zapominamy o naszym prawie do bycia ludźmi z własną tożsamością i niezależnością.
Aby wzmocnić nasz “emocjonalny system odpornościowy” musimy poznać i pokochać siebie, aby mądrze wybrać partnera, który zwiększy nasze szczęście. Zanim spróbujemy znaleźć szczęście u boku naszego partnera, lepiej będzie jeśli już znaleźliśmy je sami z sobą.
“Musimy nauczyć się cieszyć towarzystwem jedynej osoby, która na pewno będzie z nami przez resztę naszego życia – samymi sobą.”
Dojrzały wybór partnera
Para musi szanować się nawzajem. Decyzja o byciu razem musi być ich wolnym wyborem. Nie powinniśmy być w związku tylko dlatego, że musimy wypełnić własną pustkę. Powinniśmy budować związek, ponieważ chociaż możemy być sami, wolimy być z naszym partnerem.
Wybór romantycznego partnera jest dokonywany z serca. Ale pamiętanie o naszych własnych potrzebach i pragnieniach umożliwi nam wzajemne wspieranie się. Pamiętaj, że osiągnięcie tej dynamiki zależy od obu osób tworzących parę.
Klucz do dobrego związku jest w każdej osobie. Ważne jest dbanie o siebie, poznanie i kochanie siebie, po to, aby móc lepiej kochać innych. Miłość własna jest tego warta.